تحقیر شدن در کودکی مسلما آثار روانیش در بزرگسالی نمود خواهد یافت. اگر باغبان به دانه گل‌هایی که می‌کارد توجه نداشته باشد و مراقبت‌های لازم را انجام ندهد، چه بسا دانه رشد کافی نخواهد داشت. کودکان دانه‌هایی هستند که در آینده به گل‌هایی شکفته و خوشبو تبدیل خواهند شد، اما لازمه این شکفتگی مراقبت‌های دوران کودکی است. خانواده‌ها به تناسب سطح سواد و آگاهی خود از مطالب روانشناسی سبک های فرزندپروری متفاوتی را به کار می‌برند. برخی از والدین به غلط تصور می‌کنند روش تربیتی توام با تحقیر و توهین، می‌تواند سبک مناسبی برای تربیت فرزندان باشد. اما تحقیر شدن در کودکی اثرات جبران ناپذیری به سلامت روان کودکان وارد می‌سازد و آینده او را تباه خواهد کرد. برای آشنایی با بهترین روش های تربیت کودک کلیک کنید.
منبع: تحقیر شدن در کودکی | عواقب و عوارض تحقیر فرزند
بسیاری از مشکلات روانی بزرگسالان ریشه در کودکی آنها دارد. تحقیر شدن در کودکی به خصوص توسط والدین، یکی از آسیب زا ترین کنش هاست. متاسفانه خیلی اوقات والدین به دلیل عدم آگاهی، به فرزندشان آسیب‌های جدی وارد می‌کنند. اما ندانستن عذر بدتر از گناه است. پدر و مادر موظف‌اند در زمینه والدگری آموزش‌های لازم را ببینند. در این زمینه مطالعه و مشورت دریافت کنند. آنها با پافشاری بر اشتباهات خود و اجدادشان قادر به پرورش فرزندی سالم نیستند. پس حتما برای کسب اطلاعات کامل در این زمینه مقاله اشتباهات تربیتی والدین را هم بخوانید.
والدین به دلایل مختلفی از روش تحقیر فرزندشان استفاده می‌کنند، اما اغلب قصد آنان آموزش و رفع نواقص فرزندانشان است. عدم آگاهی از روش جایگزین مناسب مهم‌ترین علت این رفتار والدین می‌تواند باشد، اما به طور ناهشیار عواملی دیگری نیز دخیل‌اند که در ادامه شرح داده‌ایم. در صورتی که در تربیت فرزند دچار شک و شبهه هستید حتما از مشاوره کودک استفاده نمایید.
گاهی عقده‌های روانی کودکی در بزرگسالی همچون قارچ‌های سمی سر بیرون می‌آورند و سلامت جسم و روان فرد را تحت تاثیر قرار میدهند. در جلسات خانواده درمانی وقتی پدر و مادرها از دوران کودکی خود و تحقیرها و توهین‌های که متوجه آنها بوده، سخن می گویند، کاملا مشخص می شود که چرا اکنون رفتاری تحقیرآمیز با کودک خود دارند. بسیاری از والدین آنقدر دوران کودکی سخت و همراه با احساس حقارتی را پشت سرگذاشته‌اند که هم اکنون به طور ناخودآگاه، به منظور تخلیه عقده‌های روانی خود، کودک خویش را هدف توهین قرار میدهند و شخصیت او را لگد مال می‌کنند.
برخی پدر و مادرها به دلیل داشتن شخصیت خود شیفته، خود را از دیگران بالاتر و برتر می‌دانند. روش تربیتی آنان در برخورد با فرزند خویش به گونه‌ای است که که کودک هر چه تلاش کند باز هم نمی‌تواند در نظر چنین پدر و مادری خوب جلوه نماید. ” من همسن و سال تو که بودم فلان موقعیت را داشتم. تو به گونه‌ای رفتار نمی‌کنی که شایسته شان خانوادگی مان است؛ من خجالت می کشم که تو را با خودم به محفل‌های دوستانه ببرم و دیگران ببینند که صاحب چنین فرزندی هستم”، اینها جملات شایعی هستند که بر زبان پدر و مادرهای خودشیفته جاری می‌گردد و به سلامت روان کودک لطمه می‌زند.
روش تربیتی صحیح و به کارگیری سبک‌های فرزند پروری علاوه بر اینکه یک مهارت است و به ویژگی‌های ذاتی شخصیت پدر و مادر بستگی دارد، می‌بایست از طریق کسب آگاهی هر چه بیشتر آموخته شوند. پیشرفت‌های جامعه امروزی، نیاز به بکارگیری روش‌های تربیتی جدید دارد که ضمن احترام به شخصیت کودک، امکان ارتباط صمیمانه بین والدین و کودک را به وجود بیاورد. ناآگاهی از روش‌های تربیتی صحیح معضلی بسیار بزرگ است که نیاز به توجه دارد و پدر و مادرها باید در این راستا اقدامات مهمی چون مشاوره با روانشناس کودک، مطالعه کتاب‌های روانشناسی در حوزه سبک‌های فرزند پروری را انجام دهند.
برای آشنایی بیشتر با سایر آسیب های دوران کودکی کلیک کنید.
تحقیر شدن مداوم، کودک را به این باور می رساند که توانایی انجام هیچ کاری را ندارد. این احساس منفی باعث افزایش اضطراب و ترس کودک می‌شود، چرا که دائما نگران این است که مورد تحقیر والدین و اطرافیان قرار بگیرد.
وقتی کودک در معرض رفتارهای تحقیرآمیز بزرگ‌ترها قرار می‌گیرد، عقده های خود را در برخورد با کودکان کوچک‌تر نشان می دهد. در برابر کوچک‌ترها احساس قدرت پیدا میکند و رفتارهایی تحقیرآمیز نسبت به آنها نشان میدهند.
احساس حقارت، خود ارزشمندی کودک را پایین می‌آورد و تصویر ذهنی منفی نسبت به خود در او ایجاد میکند. کودکی که دچار خود پنداره منفی باشد، خود را حقیرتر از آن میداند که با دیگران ارتباط داشته باشد. به جای حضور در جمع ترجیح می‌دهد، در معرض دید قرار نگیرد. در نتیجه مهارت های زندگی اجتماعی را یاد نخواهد گرفت.
به کار گیری روش‌های تربیتی غلط بر شخصیت کودک اثرات روانی مخربی برجای خواهد گذاشت. اگر چه هنوز کودک است و به ظاهر نمی‌تواند به طور مستقل عمل کند، اما وقتی بزرگ شود و به سن نوجوانی و جوانی برسد، رفتارهای ناسازگار و خلاف قوانین اجتماعی انجام خواهد داد. تمام حسرت‌های گذشته و ناراحتی‌های تلمبار شده در وجود او به شکل خشونت کلامی و رفتاری بروز میکند و از او یک شخص بزهکار خواهد ساخت.
اگر والدین و بزرگترهای کودک در برخورد با وی این پیام را منتقل کنند که “تو بی‌عرضه و بی‌کفایت هستی”، “همیشه نمرات پایین می گیری”، “آداب معاشرت بلد نیستی و باعث شرمندگی ما می شوی”؛ عزت نفس کودک از بین می‌رود. کاهش سطح اعتماد به نفس کودک زمینه بروز افسردگی را فراهم می‌آورد.
برای دریافت مشاوره در زمینه تحقیر شدن در کودکی در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
کودک اگرچه ممکن است از لحاظ جسمی کوچک و نا بالغ به نظر برسد، اما توانایی فهم و درک آنها بسیار بالاست. وقتی دائما دعواهای پدر و مادر خود را مشاهده میکند، دچار احساس حقارت شده و خود را با دیگرانی مقایسه میکند که در خانواده‌ای خوشبخت زندگی می‌کنند. کمبودهای عاطفی وی به صورت عقده‌های روانی بروز میکند و باعث احساس خجالت و کم رویی در وی می‌شود.
خانه اولین جایی است که کودک ارتباط با دیگران را در آن تمرین میکند. شما باید به او نحوه برخورد مناسب با کسی را که دیگران را تحقیر می کند را آموزش دهید. اما محافظت از او در برابر سایر بزرگسالان مثل افرادی در فامیل و … بر عهده شماست.
جنس لباس نوزاد یکی از مواردی است که در زمان تهیه لوازم نوزادان باید مورد توجه قرار بگیرد. بسیاری از لباس‌های موجود در بازار در عین زیبایی می‌توانند برای پوست فرزند دلبندتان خطرناک باشند. باید لباسی انتخاب کنید که حساسیت‌زا نباشد، از جنس الیاف طبیعی باشد، هوا درون آن جریان پیدا کند، مقاوم باشد و به راحتی خراب نشود. با توجه به این موارد بهترین نوع پارچه برای بچه‌ها کتان، پنبه و نخ است اما خود اینها انواع متفاوتی دارند. اگر با پارچه های مناسب آشنایی چندانی ندارید، جای نگرانی نیست با خواندن این مقاله و دریافت مشاوره کودک می‌توانید بهترین‌ها را برای فرزندتان فراهم کنید.
منبع: جنس لباس نوزاد | بهترین پارچه برای لباس نوزاد و کودک
در بسیاری از فروشگاه‌های مربوطه لباس نوزاد در دسته جدا از سایر سنین طبقه بندی شده‌اند. به دلیل حساس بودن پوست بدن نوزاد اغلب پارچه‌های به کار رفته از کیفیت بالایی برخوردارند، با این حال به عنوان مادر لازمه بدانید که البسه فرزندتان باید چه ویژگی‌هایی را دارا باشد، تا بتوانید بهترین انتخاب را نمایید. برخی از این ویژگی‌ها عبارتند از:
روی گونه نوزاد یا کودکتان دست بکشید حتما متوجه نرمی آن خواهید شد. نوزادان و کودکان پوست نرمی دارند و به همین خاطر به لباس های نرم و لطیف نیاز دارند. لباس‌های نرم سبب خارش، حساسیت یا سایش پوست بچه نمی‌شوند. علاوه بر این لباس های نرم و تا حدودی گشاد بهترین انتخاب برای نوزادانی هستند که هنوز بند ناف آنها نیفتاده است.
لباس کودک باید تنفس پذیر باشد؛ یعنی هوا به راحتی درون آن جریان پیدا کند. این ویژگی سبب می‌شود که با عبور هوا از الیاف لباس دیگر کودک بیش از حد عرق نکند، در نتیجه نوزاد عرق سوز نمی‌شود و لباس مدام بوی عرق نمی گیرد.
بچه ها مراقب تمیزی لباس خود نیستند. ممکن است به هنگام بازی یا هنگام غذا خوردن غذا را روی لباس بریزند و حتی لباسشان را نجس کنند. همه اینها باعث می شود لباس بچه‌ها بیشتر نیاز به شستشوی پیدا کند. هرچقدر شستشو بیشتر باشد، لباس هم بیشتر آسیب می‌بیند؛ پس باید برای بچه لباسی مقاوم تهیه کنید که به راحتی خراب نشود.
لباس هایی که زود خشک می‌شوند بهترین انتخاب برای مادرانی است که نوزاد شیرخواره دارند. بچه‌های شیرخواره موقع آروغ زدن یا شیر خوردن معمولا کمی از محتویات معده خود را بیرون می‌ریزند، همین مسئله باعث کثیف شدن مداوم لباس‌هایشان خواهد شد. برخی از مادران مجبورند در طول یک روز بیشتر از 10 بار لباس کودکشان را عوض کنند و بشویند. برای همین نیازی به لباس هایی دارند که زود خشک شوند.
سعی کنید برای لباس خانه یا لباس بازی بچه‌ها جنس‌هایی انتخاب کنید که کشسانی بالایی داشته باشند. چرا که تحرک و رشد بچه ها زیاد است و اگر لباسشان مقاوم و کشسان نباشد به راحتی پاره می‌شود. از طرف دیگر لباسی که مدام پاره شود و دوخته شود دیگر لباس مناسبی برای فرزندتان نخواهد بود. کشسانی پارچه به خصوص برای شلوار بچه‌ها اهمیت زیادی برای روند رشد آنان دارد.
با توجه به ویژگی‌هایی که ذکر شد، الیاف طبیعی مانند کتان، نخ و پنبه بهترین انتخاب برای لباس بچه‌ها است. لباس‌هایی که جنس غیرطبیعی و پلاستیکی دارند، بدترین انتخاب می‌باشند. لباس‌های پلاستیکی زود لکه می‌شوند، بوی عرق می‌گیرند، پس از شست و شو زبر و گلوله گلوله می‌شوند، آب می روند، حساسیت میدهند و اصلا برای بچه‌ها مناسب نیستند.
بیشتر بخوانید : نیاز های اولیه و اساسی کودکان
پارچه هایی از جنس نخ، کش باف، میکروفایبر، پنبه، کرک دار، پلی استر، کتان و … برای پوست بچه ها مناسبند. هرکدام از این پارچه ها برای یک نوع خاص لباس به کار می‌روند که در ادامه به آنها اشاره کرده‌ایم.
همانطور که پیشتر بیان شد لطافت و نرمی پارچه لباس کودک از اهمیت بالایی برخوردار است. خوشبختانه اکثر پارچه‌های پنبه‌ای خاصیت نرمی و لطافت را دارند، پس انتخاب خوبی برای کودکان هستند. در ادامه چند نمونه از پارچه‌های پنبه‌ای لطیف را معرفی می‌کنیم.
پارچه پنبه ای لاون یا نخ پنبه: این پارچه پنبه‌ای و شفاف است. نوعی حالت شکنندگی را داراست اما بسیار لطیف و نرم می باشد. یکی از خاصیت های پنبه لاون این است که زود خشک می‌شود.
پارچه پنبه ای باتیست: این پارچه جنسی شبیه به حریر دارد اما مثل حریر بدن نما و نازک نیست. گرچه این نوع پارچه درشت بافت است اما هم سبک و هم لطیف می‌باشد. نوع سوئیسی آن بین خیاطان حرفه‌ای بسیار پرطرفدار است.
پارچه پنبه ای ماهوت: پارچه ماهوت پنبه ای و سبک است که سطحی درخشنده دارد. از این نوع پارچه برای لباس‌های مهمانی کودک استفاده می‌شود. این پارچه اکثرا به شکل گلدوزی شده به فروش می‌رسد.
پارچه لنین: پارچه سبک لنین هم بسیار لطیف و نرم است. این پارچه یک دست و سبک است و همچنین حجم اضافه‌ای ندارد.
پارچه ریون بامبو: اگر از طرفداران محیط زیست هستید و می‌خواهید برای کودک خود لباسی نرم و لطیف پیدا کنید، این جنس پارچه مخصوص شماست. ریون بامبو علاوه بر لطافت و ارگانیک بودن مزایای دیگری چون ضد باکتری، ضد حساسیت و قابلیت تنظیم دمای بدن را دارد.
پارچه میکروفایبر: این نوع پارچه ضدحساسیت و لطیف است.
پارچه‌های تنفس پذیر که امکان عبور هوا از آن ها وجود دارد، بسیار مناسب نوزادان هستند. البته این نوع پارچه ها بیشتر برای دوخت لباس هایی که مستقیما با پوست کودک تماس دارند، استفاده می‌شوند. مثلا پارچه پنبه‌ای موسلین که انواع نازک و ضخیم آن در بازار موجود است، برای تهیه لباس زیر، آستر، زیرپوش، پوشک پارچه‌ای، قنداق و پیشبند مورد استفاده قرار می‌گیرد. یا پارچه ژرسه که پارچه‌ای تنفس پذیر و کشسان است برای دوخت جوراب شلواری به کار گرفته می‌شود.
دختربچه‌ها عاشق پیراهن های بلند، لباس های مجلسی توری و لباس عروس هستند. اگر شما هم دختردار شده‌اید احتمالا دوست دارید برایش یکی از همین لباس‌ها بدوزید یا بخرید، اما در انتخاب جنس آن تردید دارید. بهترین جنس برای پیراهن های کودکانه وال یا حریر است. پارچه حریر سبک، نازک و خنک است. توصیه می شود از این نوع پارچه برای لباس زیر کودکان استفاده نکنید.
آیلت پنبه‌ای یا گلدوزی انگلیسی نیز برای دوخت پیراهن دخترانه مناسب است. این پارچه را هم به عنوان پارچه اصلی و هم به عنوان پارچه تزئینی می‌توان استفاده کرد، چون خودش گلدوزی دارد.
پارچه‌هایی که جاذب آب باشند، بهترین انتخاب برای دوخت پوشک پارچه‌ای یا همان کهنه، تن پوش حوله ای، زیرتشکی جاذب آب، حوله و زیرانداز تعویض پوشک بچه هستند. از انواع پارچه‌های جاذب آب می‌توان به این موراد اشاره کرد: پارچه های کرک دار، پارچه کبریتی، پارچه ولور، مخمل ابریشمی، دنیم و فلانل.
پلی‌استر پلی‌اورتان نیز پارچه‌ای ضد آب است که برای موارد ذکر شده به دردتان می خورد.
بچه‌ها از زمانی که چهار دست و پا راه رفتن را یاد می‌گیرند، تحرک‌شان بالا می‌رود، برای بچه‌های فعال که تحرک بالایی دارند باید لباس هایی تهیه کنید که به راحتی پاره نشوند یعنی کشسانی بالایی داشته باشند. کشسانی هم برای تحریک بچه ها خوب است هم در زمان رشد آن ها انتخاب مناسبی است، چون دیرتر کوچک می شود.
پارچه‌های مناسب کودک با کشسانی بالا مثل ژرسه کش باف، اسپندکس پنبه ای ساده، کش باف دوتایی را می‌توان نام برد.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
در درجه اول می توانید از فروشنده بپرسید اما ممکن است فروشنده حقیقت را به شما نگوید پس بهتر است به مارک دوخته شده به لباس توجه کنید و روی آن را بخوانید. به کمک یک دیکشنری آنلاین می توانید جنس نوشته شده روی آن را ترجمه نمایید.
پارچه را قبل از دوخت بشویید. این کار تا حدودی مواد شیمیایی را کاهش می دهد.
لباس های پشمی،پلاستیکی، کشمیری، پارچه های لاکرا و نایلونی
بارداری در زمان پریود به باور بسیاری دارای شانس کمی می‌باشد؛ در حالی که باید بگوییم با اینکه شانس بارداری در زمان پریودی پایین است، اما احتمالش صفر نیست. اگر شما تصمیم به بارداری و بچه دار شدن دارید، باید بدانید که زمان پریودی، بازه مناسبی برای داشتن رابطه جنسی و بارداری نمی‌باشد. در مقابل برای بسیاری از افراد، بارداری در زمان پریودی سوال برانگیز است تا از بارداری ناخواسته اجتناب کنند. بارداری در زمان پریودی، ممکن است به دلیل تخمک‌گذاری زودهنگام در چرخه قاعدگی کوتاه و زمانی که عادت ماهانه بیش از پنج روز به طول بیانجامد، اتفاق بیافتد. بنابراین شانس بارداری در زمان پریودی در خانم‌هایی که دارای سیکل ماهانه کوتاه‌تری هستند، وجود دارد. در ادامه اطلاعات کامل‌تری از بارداری در زمان پریود ارائه کرده‌ایم. برای دریافت مشاوره بارداری کلیک کنید.
منبع: احتمال بارداری در زمان پریود چقدر است ؟
با قرار گرفتن تخمک سالم در مجاورت اسپرم مرد، لقاح تخمک تشکیل می‌شود. پس از تخمک‌گذاری (آزاد کردن یک تخمک توسط تخمدان ها) و در بازه زمانی مربوطه متناسب با سیکل قاعدگی هر زن، تخمک آزاد شده بین 12 تا 24 ساعت زمان دارد تا با اسپرم ترکیب شود؛ چراکه پس از این بازه زمانی تخمک می‌میرد. اسپرم سالم سه تا پنج روز قابلیت باور کردن تخمک را دارد.
معمولا چرخه قاعدگی در میان زنان، 28 روز می‌باشد که این چرخه با شروع دوره قاعدگی آغاز می‌گردد. در صورتی که تمامی شرایط در حالت نرمال خود باشد، تخمک‌گذاری در روز 14ام چرخه قاعدگی انجام می‌شود. برای آشنایی با زمان تخمک گذاری کلیک کنید.
اگر زمانی که یک تخمک از رحم آزاد می‌شود، یک اسپرم سالم و زنده نیز در رحم وجود داشته باشد، بارداری رخ می‌دهد. نکته‌ای که وجود دارد این است که طول چرخه قاعدگی در زنان مختلف با یکدیگر فرق دارد و ممکن است فردی دارای چرخه قاعدگی کوتاه‌تر و فردی دیگر دارای چرخه قاعدگی طولانی‌تری باشد. برای آشنایی با علائم اولیه بارداری کلیک کنید.
به طور طبیعی چرخه قاعدگی در زنان، 28 الی 30 روز می‌باشد. در صورتی که فرد در طول دوران پریودی، رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشد و تخمک‌گذاری او بلافاصله بعد از اتمام پریودی و یا در بازه زمانی کوتاهی انجام شود، احتمال‌بارداری وجود خواهد داشت. چراکه یک اسپرم سالم و زنده قابلیت باروری تا 5 روز را دارد.
البته لازم است اشاره کنیم که تخمک‌گذاری پس از گذشت چند روز از اتمام پریودی انجام می‌شود، به این معنی که شانس بارداری در زمان پریودی فقط برای دسته‌ای از زنان وجود دارد که چرخه قاعدگی منظمی ندارند و یا دارای چرخه قاعدگی کوتاه 21 تا 24 روزه هستند.
لازم است اشاره کنیم که گاهی افراد خونریزی واژینال را نیز با شروع عادت ماهانه خود اشتباه می‌گیرند. خونریزی واژینال و یا لکه‌بینی در برخی زنان در زمان تخمک‌گذاری دیده می‌شود. بنابراین داشتن رابطه جنسی محافظت نشده در زمان خونریزی واژینال، دارای شانس زیادی برای باروری است. پیشنهاد می‌شود مقاله احتمال بارداری را بخوانید.
احتمال‌بارداری در دوره قاعدگی نیز در زنان مختلف که دارای سیکل قاعدگی متفاوتی هستند، می‌تواند با یکدیگر متفاوت باشد. در حالت نرمال طول چرخه قاعدگی 28 الی 30 روز می‌باشد. البته این عدد ممکن است در برخی افراد حتی تا 40 روز نیز متغیر باشد.
همانطور که گفته شده در زنانی که دارای سیکل قاعدگی کوتاه‌تری هستند، احتمال‌بارداری در زمان پریود کم است. با این حال در این دسته از افراد نیز احتمال‌بارداری در روزهای اول و دوم قاعدگی صفر می‌باشد. هر چه به روزهای پایانی دوره قاعدگی نزدیک شویم، شانس بارداری رابطه جنسی محافظت نشده در دوران پریودی، افزایش می‌یابد.
احتمال‌بارداری قبل از شروع پریودی بسیار پایین است، البته با توجه به اینکه بارداری در این بازه زمانی به عوامل دیگری همچون زمان تخمک گذاری در سیکل قاعدگی زنان نیز مرتبط است، اما با این حال احتمال‌بارداری قبل از شروع سیکل قاعدگی کم می‌باشد.
معمولا حالت نرمال چرخه قاعدگی، یک بازه زمانی 28 تا 30 روزه است. چرخه قاعدگی با اولین روز پریود آغاز می‌گردد. در روزهای 11 تا 20ام سیکل قاعدگی تخمک‌گذاری انجام می‌شود. در هر بازه زمانی که تخمک آزاد شود، بین 12 تا 24 ساعت قدرت باروری دارد. در صورتی که در این بازه زمانی لقاح تشکیل نشود، تخمک دفع خواهد شد.
با توجه به این موضوع می‌توان گفت که روزهای قبل از قاعدگی، جزو امن‌ترین روزهای یک سیکل قاعدگی به شمار می‌رود. در واقع میزان شانس بارداری در اثر رابطه جنسی محافظت نشده در این بازه نزدیک به صفر می‌باشد. لازم به ذکر است هر چه چرخه قاعدگی کوتاه‌تر باشد، روزهایی که احتمال‌بارداری در آن کم است نیز کاهش می‌یابد.
رابطه جنسی بعد از اتمام پریودی، در صورتی که محافظت نشده باشد؛ دارای شانس باروری بالایی است. اگر یک چرخه قاعدگی نرمال را در نظر بگیریم، در روزهای 11 تا 21 چرخه، یک تخمک از تخمدان‌ها آزاد می‌شود.
اگر فرد پس از اتمام دوره پریودی، رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشد، اسپرم وارد رحم او می‌شود. اسپرم‌ها می‌توانند تا 5 روز داخل رحم زنده بمانند. یعنی اگر در طی این پنج روز تخمک‌گذاری انجام شود، اسپرم سالم و زنده می‌تواند با آن تخمک تشکیل لقاح داده و بارداری رخ می‌دهد. بنابراین بیشترین احتمال بارداری درست بعد از اتمام دوره پریودی وجود دارد. بهتر است اگر قصد بارداری ندارید از رابطه جنسی محافظت نشده در این بازه زمانی جلوگیری کنید.
از آنجایی که به طور نرمال تخمک‌گذاری در افراد مختلف، دو هفته پیش از شروع سیکل قاعدگی رخ می‌دهد، شانس بارداری در این زمان به بیشترین مقدار خود می‌رسد. برای آشنایی با بایدها و نبایدهای دوران بارداری کلیک کنید.
بنابراین تاریخ پریودی و شروع سیکل قاعدگی می‌تواند اطلاعات دقیقی از زمان بیشترین احتمال‌بارداری را به فرد بدهد. رابطه جنسی دو روز قبل از شروع تخمک گذاری و یا دقیقا همان روز می‌تواند منجر به بارداری گردد.
تنها مشکلی که در این میان وجود دارد، این است که سیکل قاعدگی در افراد مختلف منظم نیست. این دسته از زنان می‌توانند برای تعیین تاریخ دقیق تخمک‌گذاری خود از برخی راهکارها به شرح موارد زیر استفاده کنند:
به طور کلی برقراری رابطه جنسی در دوران پریودی توصیه نمی‌شود، چراکه در این بازه زمانی دهانه رحم نسبت به حالت معمول بازتر است و احتمال ابتلا به انواع عفونت و بیماری‌ها افزایش می‌یابد.
در صورتی که قصد دارید در دوره پریودی رابطه جنسی داشته باشید، حتما از روش‌های معمول جلوگیری از بارداری همچون انواع کاندوم‌های زنانه و مردانه قرص‌های ضد بارداری، آی یو دی IUD و تزریق آمپول‌های ضد بارداری و … استفاده کنید. برای آشنای با روش‌های جلوگیری از بارداری کلیک کنید.
طول چرخه قاعدگی در زنان مختلف با یکدیگر فرق دارد. در پی این موضوع بنابراین زمان تخمک گذاری در زنان نیز با یکدیگر متفاوت می‌باشد. با تمامی توضیحاتی که ارائه کردیم، احتمال‌بارداری در هیچ زمانی حتی در دوره پریودی به صفر نمی‌رسد. در صورتی که پیرامون مسائل جنسی و بارداری نیاز به مشورت با متخصص دارید، می‌توانید برای دریافت مشاوره جنسی با مشاوران مرکز مشاوره ذهن نو در ارتباط باشید.
برای دریافت مشاوره در زمینه بارداری در زمان پریود می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در کلینیک روانشناسی نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
احتمال بارداری در دوره قاعدگی پایین است. افرادی که دارای سیکل قاعدگی نامنظم و همینطور کوتاه هستند، بیشتر از دیگر زنان شانس بارداری در دوره قاعدگی را دارند.
یکی از نگرانی‌های اصلی خانوم‌ها در دوره بارداری، زایمان زودرس و به دنیا آوردن نوزادنارس است. حاملگی به صورت طبیعی و سالم بین 38 تا 42 هفته طول می‌کشد اما حاملگی به صورت ناقص در کمتر از 37 هفته به پایان می‌رسد. مادر بارداری که زودتر از 37 هفتگی وضع حمل کند به اصطلاح دچار زایمان زودرس می‌شود. نوزادان نارس معمولا با مشکلات جدی ذهنی یا جسمی و حتی خطر مرگ رو به رو می‌گردند. از طرف دیگر مادران آنها نیز ممکن است با مشکلات جسمی و روانی مواجه شوند. با آگاهی از دلایل زایمان زودرس و راه‌های پیشگیری از آن و کمک گرفتن از یک فرد متخصص می‌توانید زایمان سالم و بی خطری داشته باشید. برای کسب اطلاع در زمینه مشاوره بارداری کلیک کنید.
منبع: زایمان زودرس | علائم هشدار دهنده و جلوگیری از زایمان زود هنگام
زایمان زودرس به زایمانی گفته می‌شود که پیش از موعد یعنی قبل از هفته 37 بارداری انجام شود. در این نوع زایمان فرایند رشدی جنین به طور کامل طی نمی‌گردد و نوزاد با مشکلات زیادی متولد می‌شود. نوزادانی که حاصل زایمان زودرس هستند در مقابل خطر بیماری و خطر مرگ بسیار آسیب پذیرند. برای آشنایی با علائم زایمان کلیک کنید.
در صورتی که زایمان در وقت طبیعی خود انجام نشود، عوارض و پیامدهایی به وجود می‌آورد که برخی از آنها به شرح زیر هستند:
_مرگ
_اختلالات نورولوژیک
_عدم تکامل دستگاه عصبی
_ابتلا به بیماری‌های مادام العمر و ناتوان کننده
_عدم تکامل ریه و مشکلات تنفسی
_اندام‌های داخلی و خارجی رشد نیافته
_آسیب بینایی
_ناتوانی در یادگیری و مشکلات شناختی
_نشان دادن مشکلات رفتاری در آینده
_گرفتار شدن در انواع عفونت‌ها
_عدم توانایی بدن در تنظیم دما
_نارسایی قلبی
_خون ریزی مغزی
_ایجاد مشکلاتی در دستگاه تولید مثل زنانه
_فشارهای روحی
_نیامدن شیر مادر
_دوره طولانی‌تر و ناتوان کننده‌تر افسردگی پس از زایمان
_ترس و عدم اعتماد به نفس مادر در نگهداری از کودک نارس
زایمان زودهنگام دلایل متعددی دارد که از برخی آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
_مصرف سیگار، الکل، کوکائین و اعتیاد به هر نوع ماده مخدر
_سابقه خانوادگی و شخصی در زایمان زودرس
_پاره شدن کیسه آمونیاک (برای آشنایی با اقدامات لازم حین پاره شدن کیسه آب کلیک کنید)
_حامله بودن بیش از یک قل
_بیماری‌هایی همچون دیابت، هپاتیت، آسم و بیماری‌های روده
_بالا بودن فشار خون
_بیماری‌های دهانی مثل بیماری لثه
_ابتلا به انواع عفونت‌ها مثل عفونت رحم، واژن، کلیه، روده
_جراحی شکمی مثل آپاندیس
_جفت سر راهی
_سن کم یا سن زیاد مادر
_لاغری یا چاقی مفرط مادر
_فاصله کم بین بارداری قبلی و بارداری فعلی
_فشارهای روحی و روانی و استرس
استرس، فشارهای روحی و مشکلات فکری برای بارداری مانند سم می‌ماند. متاسفانه بسیاری از مادران از این موضوع غافل‌اند و آنقدر که توجهشان را نسبت به سلامتی جسمی‌شان معطوف می‌دارند، به سلامت روحی-روانی خود دقت نمی‌کنند. در حالیکه استرس و اضطراب از دلایل اصلی زایمان زودهنگام هستند. بنا بر نظر متخصصان، استرس هورمون‌هایی در بدن زن باردار ایجاد میکند که انقباض رحم را افزایش داده و سبب زایمان زودهنگام می‌شود.
افسردگی، اضطراب و استرس، تجربه سوگ، آسیب‌ها و خشونت های خانگی، فکر و خیال زیاد، نداشتن خواب مناسب، تنش کاری و… از علل زایمان زودرس و آسیب به جنین هستند. پس اگر می‌خواهید زایمانی بدون مشکل داشته باشید و فرزندی سالم به دنیا بیاورید از استرس دور بمانید. توصیه می‌شود در دوران بارداری حتما با یک روانشناس در ارتباط باشید چون همان قدر که سلامتی جسمی شما و جنینتان اهمیت دارد، سلامت روحیتان نیز مهم است.
این نکته را هم در نظر داشته باشید که اگر در دوران بارداری سلامت روحی روانی شما دچار مشکل شود، علاوه بر زایمان زودهنگام احتمال بروز مشکلات دیگری مثل سقط جنین، به دنیا آوردن نوزاد مرده، وزن کم نوزاد و… نیز افزایش می‌یابد. برای کسب اطلاعات در زمینه دوران بارداری کلیک کنید.
روش‌ها و توصیه‌های زیر به شما کمک می‌کنند که از خطر زایمان زودرس دور بمانید.
_ با پزشک خود ارتباط مداوم داشته باشید.
_اگر نیاز به بستری شدن دارید حتما در بیمارستان بمانید.
_حدالامکان در دوره بارداری از خدمات مشاوره و روانشناسی بهره بگیرید.
_رژیم غذایی خود را به طور سالم انتخاب کنید تا سلامتی خودتان و کودکتان تضمین شود.
_از استعمال مواد مخدر بپریزید.
_در مکان‌هایی که دود و آلودگی زیاد است اجتناب نمایید.
_قبل از بارداری به سلامت دهان و دندان خود برسید.
_از ابتلا به عفونت‌های ناحیه واژن پیشگیری کنید.
_وزن خود را قبل از بارداری در حد استاندارد و ایده‌آل تنظیم کنید.
_فاصله استاندارد از بارداری قبلی را حفظ نمایید.
برای دریافت مشاوره در زمینه زایمان زودرس در هر زمان از روز برای مشاوره بارداری با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
از علائم زایمان زودرس می‌توان به تغییر در ترشحات واژن، تغییر در حرکت جنین، خونریزی و لکه بینی، دردهای غیر طبیعی شکم و انقبض رحمی اشاره کرد.
اگر مشکوک به زایمان زودرس هستید حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک شما با معاینه لگنی، سونوگرافی، معاینه بالینی و معاینات رحمی موقعیت جنین و زمان زایمان شما را تشخیص خواهد داد.
معمولا نوزادانی که 7 ماه کامل را در رحم مادر گذرانده‌اند، شانس بیشتری برای زنده ماندن دارند. البته لازم به ذکر است که امروزه با پیشرفت علم پزشکی، اکثر نوزادان نارس با مراقبت‌های ویژه زنده نگه داشته می‌شوند.
منبع: زایمان زودرس | علائم هشدار دهنده و جلوگیری از زایمان زود هنگام
لجبازی در کودک سه ساله نشان‌دهنده آغاز دوره جدیدی در زندگی‌اش است. زیرا اغلب کودکان در 3 سالگی لجبازی را در وجود خود کشف می‌نمایند. کودک سه ساله ممکن است لجبازی را یک نوع تفریح بداند یا یک نوع سلاح. گاهی هم برای بیان اعتراض لجبازی و بدخلقی میکند. حتی لجبازی کودک سه ساله می‌تواند بر اثر ترس و یا زورگویی ایجاد شود. در اکثر موارد این نوع لجبازی‌ها طبیعی است و کم‌کم آن را کاهش یا ترک میکند. اما اگر لجبازی‌اش مداوم شد و به شکل یک اختلال به خودش و اطرافیان صدمه وارد کرد، باید برایش مشاوره گرفت. در لجبازی های همیشگی و خارج از کنترل حتما باید هر چه زودتر نسبت به‌درمان کودک اقدام کنید. روانشناسی کودک به شما کمک میکند تا مسیر مداوا کوتاه‌تر شود و اگر از همان ابتدا به مشاوره کودک توجه کنید کمتر دچار بحران خواهید شد.
منبع: لجبازی کودک سه ساله | کودکان 3 ساله لجباز و بد خلق
وقتی کودک سه ساله شما برای رسیدن به خواسته‌هایش پافشاری کند، حتما به معنای لجبازی او نیست. باید بدانید مرز باریکی بین لجبازی و مصمم بودن وجود دارد. در ادامه برخی از رفتارها و ویژگی‌های کودک لجباز را بیان می‌کنیم. کودک لجباز سه ساله شما بسیار باهوش و خلاق است. درباره همه چیز سوال می‌پرسد، نباید تمایلش به سوال پرسیدن را با سرکشی اشتباه بگیرید. او دوست دارد دیگران به حرف‌هایش گوش دهند و انتظار دارد تایید شود و مدام خواستار جلب توجه شماست.
کودک لجباز سه ساله به شدت منفعل است؛ به سرعت و مدام عصبانی می‌شود و قشقرق به پا میکند. ویژگی‌هایی مانند یک رهبر دارد و غالبا رئیس مآبانه به نظر می‌رسد. کارهایش را به سرعت و مطابق میل خودش انجام می‌دهد. به هر ندایی که از قلبش می‌شنود گوش می‌دهد و توجهی به خطرناک بودن آن یا زیر پا گذاشتن قوانین ندارد.
کودکان مختلف، دلایل متفاوتی برای لجبازی دارند. با یافتن علت آن می‌توانید بهتر با او کنار بیایید و لجبازی را ترک دهید. برخی علل لجبازی و بدخلقی کودک سه ساله به شرح زیر است.
برخی کودکان بدون آن که درباره لجبازی قضاوتی کنند و آن را خوب یا بد بدانند، آن را فقط وسیله‌ای برای محک زدن عکس‌العمل و جلب توجه‌تان به کار می‌گیرند.
والدینی که سعی دارند بررفتارهای کودک مسلط شوند و او را تحت فشار تربیتی قرار میدهند، موجب لجبازی ارادی کودک سه ساله شان می‌شوند. اما این رفتار لجبازانه در آنها کم کم به شکل عادت در می‌آید و در سنین بزرگسالی هم ادامه پیدا میکند. اگر در سنینی که کودک در تلاش برای کسب استقلال است، والدین بیش از حد به او امر و نهی کنند، کودک سه ساله دچار تضاد می‌شود و رفتار لجبازانه از خود نشان می‌دهد.
برای دریافت آموزش پدر و مادر کلیک کنید.
کودک سه ساله در مرحله‌ای از رشد و تکامل هستند که دقت و وقت بیشتری برای انجام کارها صرف می‌کنند. اگر والدین یا مراقبان کودک در این مواقع فرصت کافی برای انجام برخی کارها به او ندهند، کودک لجبازی و کج خلقی خواهد کرد.
کودک سه ساله بعد از فعالیت روزانه خسته و گرسنه می‌شود. اگر زمان غذا خوردنش دیر شود، وضع نامناسب و خستگی جسمانی نیز باعث لجبازی او خواهد شد.
به کودک سه ساله استقلال عمل دهید تا بتوانند به تنهایی از پس اداره خود برآیند و در ذهن آرزوهای مستقل بپرورانند. بیش از حد در کارهایش دخالت نکنید. کودک سه ساله به اقتضای سن دوست دارد، دائما به اطراف بدود و پر تحرک باشد. او را به تعجیل در کارها وادار نکنید، در خوردن غذا بیش از حد اصرار نکنید، سرزنش و تنبیه زیاد نکنید. این عوامل در کاهش لجبازی کودک سه ساله شما بسیار موثر است.
اگر به کودک سه ساله بی‌توجهی کنید، سعی خواهد کرد با کارهای منفی و کج‌خلقی توجه شما را به خود جلب کند. بی مهری به کودک سه ساله آسیب‌های جدی به او وارد میکند. پس این روشی مناسب برای تنبیه‌فرزند سه سالتان نیست.
کودکانی که زود به زود مریض می‌شوند، به نوازش بیشتری نیاز دارند، بیماری زیاد کودک را همیشه با آه و ناله همدم میکند. شاید این رفتارها در او عادت شود و حتی موقعی که بیمار نیست با گریه و بدخلقی چیزی را از شما طلب کند. لجبازی کودک سه ساله بیمار به مراتب بیشتر است.
برخی از کودک های سه ساله نسبت به حضور کودکی دیگر در خانه بسیار حساسند. بنابراین اگر فرزند جدیدی در خانه متولد شود و بیشتر توجه و حمایت والدین به او جلب گردد؛ کودک سه ساله تان نمی‌تواند رفتار تبعیض‌آمیز والدین را بیان کند. از این رو اعتراض و عقده‌های درونی خود را با لجبازی و کج خلقی نشان می‌دهد. این حسادت کودک هم عامل مهمی برای لجبازی‌اش است.
کودکان ممکن است لجبازی را از شما والدین هم به ارث برده باشد. الگوبرداری در کنار ویژگی های ژنتیکی لجبازی کودک سه ساله را بیشتر خواهد کرد.
به نظر می‌رسد برخورد درست با کودک لجباز سه ساله برای والدین کمی سخت است. در حقیقت باید گفت اصلا کودک لجباز وجود ندارد؛ و مسئله فقط به عدم درک رفتارهای کودک سه ساله برمی‌گردد. کودک شما معمولاً رفتارهای خودتان را تقلید میکند. حتما متوجه شده‌اید که او کلمه «نه» را زیاد تکرار میکند! او همیشه این کلمه را از خود شما موقع منصرف کردنش از کاری می‌شنود. در این قسمت چند نکته مهم جهت کنترل لجبازی کودکان بیان می‌کنیم. برای آشنایی با نحوه برخورد با کودک لجباز کلیک کنید.
سه سال اول زندگی کودک دوران حیاتی اوست. مغز کودکان در این مرحله در حال رشد، یادگیری و ذخیره اطلاعات جهت بکارگیری آن‌هاست. در سه سالگی ممکن است بسیاری از رفتارهای کودک لجبازانه یا بی‌ادبانه به نظر آید، اما باید دانست که این رفتارها بخش طبیعی فرآیند یادگیری درباره علت و معلول‌هاست.
زبان و لحن صحبت شما برای کودک سه ساله تان معانی مختلفی دارد. او به راحتی لحن صحبت شما را یاد می‌گیرد و تقلید میکند. شما شاید گاهی ازین رفتار لجبازانه و تقلید کودک سه ساله خسته شوید و کنترل‌تان را از دست بدهید. در این مواقع نباید از زبان توهین‌آمیز و نامناسب استفاده کنید، زیرا کودک سه ساله با تقلید از شما به همان شیوه پاسخ خواهد داد و زمینه لجبازی بیشتر فراهم می‌شود. صمیمانه و با آرامش با او حرف بزنید تا کودک هم یاد بگیرد محیط خانه محل آرامش و احترام است.
در برخورد با کودک لجباز سه ساله تان صبورانه با او حرف بزنید و آرامش‌تان را از دست ندهید. برای کنترل و رفتار مناسب با کودک لجباز سه ساله خود مانند او فکر و رفتار نمایید. با داد و فریاد فقط لجبازی او را شدت می‌بخشید.
کودکان لجباز سه ساله را دست کم نگیرید، او بهتر از هر کسی شما را می‌‌شناسد و میداند چه مواقعی و در چه شرایطی به شما واکنش نشان دهد. با توجه بیش از حد شما به کودک سه ساله مسائل و مشکلاتش حل نخواهد شد. اگر برای هر چالشی او را بازجویی‌کنید و سوالاتی مثل «چه اتفاقی افتاده، چرا ناراحتی؟» را بکار ببرید، لحن پرسشگر شما او را بیشتر به لجبازی می‌کشد. از این رو هر بار که قشقرق به پا کرد پیگیر نباشید، کمی او را تنها بگذارید و مطمئن باشید بعد از مدت کوتاهی او حالت عادی برمی‌گردد. به ویژه مادران باید این هنر را خوب یاد بگیرند# زیرا آنها بیشتر با کودک برخورد دارند.
معمولا کودک لجباز سه ساله بسیار عاطفی و حساس است. وقتی رفتارهای لجبازانه انجام می‌دهد، در حقیقت از نگاه و برخورد شما می‌ترسند. اگر کودک لجبازی سه ساله دارید سعی کنید به او نشان دهید که به او اعتماد و ایمان دارید و هر چیزی که راجع بهش صحبت میکند را باور می‌کنید. نادیده گرفتن صحبت‌های کودک و عدم اعتماد به او اشتباه بزرگی است. با برقراری ارتباط مناسب و درک کودک، می‌توانید عواطف، احساسات و علت لجبازی کودک سه ساله تان را بهتر درک کنید.
واکنش به رفتار نامناسب به معنای فریاد بر سر کودک نیست. نه داد بزنید و نه به خاطر دوست داشتن بیش از حد کودکتان، عملکرد غلط و اشتباهاتش را نادیده بگیرید. اگر نادیده بگیرید کودک تحریک می‌شود تا آن اشتباه را دوباره انجام دهد. شما باید هنگام رفتارهای نامناسب کودک، فوراً و به روش مناسب بفهمانید کارش اشتباه است تا کودک سه ساله به خود اجازه ندهد آن را در خانه یا خارج از خانه تکرار کند. اگر امروز به رفتارهای نامناسبش واکنش نشان ندهید در آینده بسیار پشیمان خواهید شد.
بعضی کودکان لجباز سه ساله عادت دارند که واکنش‌های نامناسب و خشن از خود نشان دهند و گاهی ممکن است ازروی لجبازی به حرفتان هم گوش ندهند و عصبانیتتان هم برایشان مهم نیست. هر موقع متوجه لجبازی او شدید، با صحبت و درخواست انجام کاری حواسش را از لجبازی پرت کنید.
عشق و علاقه خود را به او نشان دهید و مهم‌تر اینکه طوری به او اهمیت بدهید که احساس کند یک کودک خاص در خانواده است. باید بدانید گاهی بعضی رفتارها و موقعیت‌ها موجب لجبازی او می‌شوند. سیاست نادیده گرفتن لجبازی کودک سه ساله روش بسیار خوبی برای خلاص شدن از لجبازی اوست.
بیشتر بخوانید: رفتار صحیح با کودک
لبخند مادرانه تاثیرگذارترین سلاح برای کنترل لجبازی کودک سه ساله است. عشق و لبخند قادر به حل مشکلات کودک در جهان است. کودک لجباز تشنه عشق و توجه والدینش است ولی نمی‌تواند این مسئله را بیان کند. در نتیجه این نیاز و خواسته خود را پشت رفتارهای لجبازانه پنهان میکند. می‌توان گفت رفتار لجبازانه برای کودک سه ساله مانند سلاحی است که هر موقع احساس عدم امنیت کرد از آن استفاده میکند. با کودکتان رفتاری توام با عشق و لبخند داشته باشید. به خصوص پدرها که نشان دادن عشق و محبت برای آنها سخت است.
شاید بزرگ‌ترین دلیل لجبازی برخی کودکان، این باشد که پل ارتباطی مناسبی با والدین ندارند. آیا می‌دانستید بسیاری از والدین در سراسر دنیا به خاطر این خلا ارتباطی، اعتماد کودکان‌شان را از دست میدهند. شما باید ارتباط خوب و دائمی با کودک سه ساله برقرار کنید، نشان دهید که به زندگی و کار فرزندتان علاقه‌مندید. در این صورت کودک هم با شما بیشتر در ارتباط خواهد بود. با او در مورد چیزهای مورد علاقه‌اش حرف بزنید، همراهش بازی کنید، تلویزیون نگاه کنید و برایش کتاب بخوانید.
سعی کنید هرگز در خانواده بحث و جدل نکنید. بحث با کودک سه ساله یا در مقابل او، کودک را ضعیف و حساس میکند. کودک لجباز با داد و بیداد و بحث شما نگرش و رفتارش را عوض نمی‌کند، بلکه سرسختانه بر آن پافشاری خواهد کرد. بحث و جدل در خانواده همیشه تاثیرات منفی بر کودکان دارد.
یک محیط مثبت و پر انرژی در خانه به کودک سه ساله کمک میکند لجبازی و بدخلقی نکند. انرژی مثبت برای خانواده‌ها خوش‌شانسی و خوشبختی خواهد آورد. تمام کودکان شایسته زندگی در یک خانواده شاد هستند. شما باید با توجه به شخصیت متفاوت کودکتان روش مناسبی برای برخورد با او اتخاذ کنید. برخی بسیار عاطفی و حساس و برخی دیگر به شدت لجباز و پرخاشگر. وظیفه شماست که شخصیت کودک را با رفتارهای مناسب شکل دهید. با پیروی از یک نگرش و رفتار مثبت می‌توانید کودک لجباز را به یک فرد طبیعی تبدیل کنید.
نظم و توانایی پیش‌بینی برای کودکان بسیار مهم است. به کودک سه ساله کمک میکند با واکنش‌های مورد انتظار آشنا شوند و در نتیجه از رفتارهای نامناسب در طول روز پرهیز کنند. اگر قوانین و برنامه‌های روزانه و هفتگی برایش تعیین کنید، یاد خواهد گرفت با چه چیزی مواجه می‌شود.
برنامه منظم روزانه موجب می‌شود بعدها کودک رفتار موفقی در مدرسه پیش گیرد. برنامه را طراحی و حتما اجرا نمایید. مطمئن شوید که به اندازه کافی می‌‌خوابد. زیرا خواب نامناسب هم موجب بروز مشکلات رفتاری و لجبازی در کودک سه ساله می‌شود. کودک از سن ۳ تا ۱۲ سالگی به ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارد. حتی برخی کودکان نیاز دارند در طول روز هم مدتی بخوابند.
هر کودکی شخصیت متفاوتی دارد و نمی‌توان یک الگوی رفتاری را برای همه آنها به کار برد. اگر هیچ یک از روش‌هایی که گفتیم روی لجبازی کودک سه ساله تان تاثیرگذار نبود، و روش دیگری برای تغییر رفتارش به ذهنتان نرسید، بهتر است از یک متخصص خانواده یا روانشناس کودک مشورت بخواهید. ولی این روش‌ها، کلی بودند و در اکثر موارد موثر هستند. روش‌هایی بسیار ساده و کاربردی که شما باید بر اساس قلق کودکان، ترفند استفاده از آنها را بلد باشید.
برای دریافت مشاوره در زمینه لجبازی کودک سه ساله می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.