آیا می‌دانید زایمان در آب چیست و چه فوایدی دارد؟ امروزه در ایران بسیاری از زنان باردار به خاطر ترس از زایمان طبیعی، به زایمان سزارین روی آورده‌اند اما فواید زایمان طبیعی آنقدر زیاد است که نمی‌توان آن را انکار کرد. زایمان در آب یکی از روش‌های زایمان می‌باشد که امروزه مورد توجه قرار گرفته است. این نوع زایمان به صورت طبیعی در آب گرم انجام می‌شود و همانطور که زن باردار تمام مراحل طبیعی یک زایمان را طی می‌کند، وجود آب به او احساس آرامش و کاهش درد را می‌دهد. البته فراموش نکنید که حتما باید در این باره با متخصصان مشورت کرده و به توصیه‌های آنان عمل نمایید.
منبع: زایمان در آب چه فوایدی دارد؟
یکی از روش‌های زایمان طبیعی که با آسیب‌های کمتری همراه است، زایمان درآب نام دارد. در این نوع زایمان مادر درد کمتری را احساس می‌کند و سریع‌تر و راحت‌تر می‌تواند فرزند خود را به دنیا بیاورد.
معمولا در نوع معمولی و رایج زایمان طبیعی به دلیل خشکی هنگام زایش، درد مادر بسیار زیاد است و به لگن و رحم بالاترین فشار وارد می‌شود اما در زایمان طبیعی در آب به دلیل مرطوب بودن دهانه رحم فرایند زایمان راحت‌تر است و درد مادر به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. همچنین چون در این نوع زایمان بدن مادر در حالت شناور قرار دارد، فشار کمتری به لگن و رحم او وارد می‌شود.
قبل از زایمان طبیعی در آب حتما باید توسط ماما آموزش ببینید، جلسات آموزشی شما حدودا 8 جلسه است و از ماه پنجم بارداری آغاز می‌شود. این جلسات به منظور بالا بردن اطلاعات درباره مراقبت‌های بارداری و زایمان برگزار می‌شوند. در این جلسات نکات مهمی درباره تغذیه، نرمش، مراقبت‌ها و… گفته می‌شود که دانستن آن برای تمام مادران باردار ضروری است.
زایمان در آب به دو روش انجام می‌شود. در روش اول تمام مراحل زایمان طبیعی در آب انجام می‌گردد، یعنی فرایند زایمان‌درآب اتفاق می‌افتد و بچه هم در آب متولد می‌شود. در روش دوم که لیبر در آب نام دارد و بیشتر در کشورهای اروپایی رایج است، مراحل اولیه تحمل درد در آب اتفاق می‌افتد و تولد نوزاد بیرون از آب انجام می‌شود، یعنی مادر برای زایش اصلی از آب خارج می‌شود. این روش مشکلاتی که ممکن است در روند زایمان در آب پیش بیاید را به حداقل می‌رساند.
زایمان در آب مثل تمام روش‌های دیگر دارای فواید و معایب مخصوص به خودش است. در این قسمت به بررسی فواید و معایب این نوع زایمان می‌پردازیم تا شما با اطلاع کامل بتوانید درباره زایمان خود تصمیم بگیرید.
1. این نوع زایمان تمام فواید زایمان طبیعی را دارد.
2. در این نوع زایمان نیاز به بیهوشی نیست و مادر می تواند در لحظات اولیه تولد، کودک خود را در آغوش بگیرد.
3. این نوع زایمان در لحظات اولیه برای کودک محیطی را شبیه به کیسه آمونیاک می‌سازد.
4. آب با ریلکس کرد اعضای بدن مادر باعث بهبود جریان خون در بدن او می‌شود.
5. فشار خون کاهش می‌یابد.
6. در این شکل از زایمان استرس مادر بسیار کم و آرامش او بسیار زیاد است.
7. زایمان در آب باعث ترشح هورمون اندروفین می‌شود که یک نوع مسکن طبیعی است و درد را تسکین می‌دهد.
8. اکسیژن بیشتری به نوزاد می‌رسد.
9. نوزاد راحت‌تر و سریع‌تر به دنیا می‌آید.
10. دهانه رحم راحت‌تر باز می شود و احتمال پارگی پرینه (ناحیه بین مقعد و واژن) کاهش می‌یابد.
1. اگر بند ناف کودک پیچ بخورد، ممکن است نوزاد در آب نفس بکشد و آب به ریه‌هایش ورود پیدا کند. البته این اتفاق بسیار نادر است چون نوزادان تا زمانی که در معرض اکسیژن قرار نگیرند، نفس نمی‌کشند.
2. اگر در محیط وان آب بهداشت رعایت نشود، مادر و کودک هر دو به عفونت مبتلا خواهند شد.
3. اگر آب وان خنک یا سرد باشد، نوزاد به هیپوترمی مبتلا خواهد شد.
4. ممکن است در تنظیم دمای بدن نوزاد مشکل ایجاد شود.
5. امکان دارد مشکلاتی مربوط به بند ناف پیش بیاید.
6. مادر در استفاده از مسکن‌ها محدودیت دارد.
7. اگر کودک آب را ببلعد یا در آن نفس بکشد، به مشکلات مغزی و یا الکترولیت دچار خواهد شد.
نکته: توجه داشته باشید که اگر فقط فرایند تحمل درد را در وان آب طی کنید و برای تولد بچه از آب بیرون بیایید، بسیاری از این مشکلات پیش نخواهند آمد. برای کسب اطلاع از مشاوره کودک کلیک کنید.
-چند قلو بودن بچه
-نچرخیدن جنین
-زایمان زودرس
-درشتی بچه
-سن کم یا زیاد مادر
-ابتلا به برخی بیماری‌ها مثل دیابت، فشار خون یا تبخال تناسلی
-عدم علاقه و عادت مادر به آب
-بالا بودن مکونیوم
-پره اکلامپسی
برای دریافت مشاوره در زمینه زایمان در آب در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
این احتمال وجود دارد اما بسیار بسیار کم است چرا که جنین در لحظات اولیه پس از تولد نفس نمی‌کشد و ریه‌هایش هم هنوز باز نشده؛ یعنی علائم حیاتی او به نحوی است که گویی هنوز در رحم قرار دارد.
شما باید درباره محیط زایمان بسیار دقت عمل به خرج دهید. توجه کنید که وان با شوینده‌های غیرسمی پاک شده باشد، آب تمیز و فیلتر شده به کار گرفته شود و اگر آب آلوده به مدفوع شد حتما تعویض گردد.
تعیین زمان زایمان با توجه به عوامل مختلف تعیین می‌شود. تفاوت وضعیت بیولوژیک بدن خانم‌ها سبب می‌شود که فرایند بارداری و طول دوره آن به شکل‌های مختلفی اتفاق بیافتد. به طور معمول گذشت تقریبی 40 هفته از زمان اولین روز عادت ماهانه در زنان زمان مناسب برای زایمان و وضع حمل است؛ اما همانطور که اشاره شد، تفاوت سیستم بدن زنان زمینه ساز طول مدت زمان متفاوت برای وضع حمل و زایمان می‌شود. اگر شما جزو آن دسته از مادران بارداری هستید که مشتاقانه روزها را می‌شمارند تا زمان تقریبی زایمان خود را بدانند پیشنهاد می‌کنیم این مقاله را به دقت بخوانید تا بتوانید زمان تقریبی زایمان خود را تخمین بزنید. برای دریافت مشاوره بارداری کلیک کنید.
منبع: تعیین زمان زایمان و نحوه محاسبه تاریخ زایمان
روش‌های زیر می‌تواند به شما کمک کند تا بتوانید زمان زایمان خود را تعیین کنید.
تاریخ بارور شدن تخمک‌ها به آسانی قابل تشخیص نیست، زیرا ممکن است در طول دوره زمانی که رحم شرایط تخمک گذاری را دارد تنها با یک تماس و رابطه جنسی، تخمک‌ها بارور شوند و برای تعدادی دیگر در طول چند تماس جنسی قابلیت بارور شدن تخمک‌ها فراهم شود. زیرا امکان دارد اسپرم‌ها تا زمان تماس با تخمک یک یا دو روز در لوله‌های رحم باقی بمانند، پس از این تماس، ممکن است تخمک بارور و سلول تخم تشکیل شوند.
با این تفاسیر تشخیص زمان دقیق لقاح میسر نخواهد بود و در نتیجه تعیین زمان زایمان بر اساس تاریخ اولین روز عادت ماهانه مطرح می‌شود. البته تعیین زمان زایمان قطعی نخواهد بود، بلکه با احتمال زیادی امکان وضع حمل در تاریخ مشخص شده اتفاق خواهد افتاد. در مورد زنانی که فاصله زمانی قاعدگی آنها به طور متوسط ۲۸ روز است، بارور شدن تخمک حدود دو هفته پس از اولین روز آخرین عادت ماهانه اتفاق می‌افتد. به همین دلیل، گفته می‌شود که بارداری از تاریخ شروع آخرین عادت ماهانه بین ۳۸ تا ۴۰ هفته طول می‌کشد. کاملا مشخص است که مشخص کردن تاریخ زایمان بر اساس عادت ماهانه برای خانم‌هایی کاربرد دارد که چرخه قاعدگی آنها منظم است اما زنانی که دارای عادت های نامنظم در چرخه عادت ماهانه خود هستند به ندرت می‌توانند از این روش استفاده کنند.
نامنظم بودن چرخه قاعدگی زنان، فراموش کردن تاریخ اولین روز قاعدگی و همچنین بارداری ناخواسته در دوران شیردهی مهمترین عواملی هستند که لزوم تعیین تاریخ دقیق زایمان را براساس روش سونوگرافی فراهم می‌آورند. سونوگرافی سه ماهه اول بارداری روشی کاملا مناسب برای خانم‌هایی است که دوست دارند تاریخ دقیق زایمان خود را بدانند. روش کار متخصص سونوگرافی این است که با اندازه گیری ابعادی از بدن جنین مثل اندازه گیری طول سر تا باسن جنین، قطر خاصی از سر جنین و قطر ساک بارداری تخمینی از سن بارداری به دست می‌آورد. متخصصین زنان و زایمان معتقد هستند که دقت سونوگرافی سه ماهه اول بارداری برای تخمین مدت زمان بارداری و وضع حمل به مراتب بیشتر از سونوگرافی‌های زمان‌های بعدی است.
در برخی مواقع بر حسب معاینه شکم و اندازه گیری رحم می‌توان سن بارداری را تخمین زد. احتمال خطا در این روش در مقایسه با روش‌های سونوگرافی سه ماهه اول بارداری، یا محاسبه زمان زایمان بر اساس چرخه قاعدگی بیشتر است. دلیل این خطا را می‌توان به موارد چون بارداری چند قلو، الیگوهیدرآمنیوس، پلی‌هیدرآمنیوس و بزرگ یا کوچک بودن جنین نسبت داد.
در صورتی که سونوگرافی در دسترس نباشد و یا مادر تاریخ اولین قاعدگی خود را فراموش کرده باشد می‌توان از روش معاینه شکم برای تخمین سن بارداری استفاده کرد. برای آشنایی با علائم زایمان کلیک کنید.
برای تعیین دقیق زمان زایمان خود می‌توانید از یک مشاور در زمینه زنان و زایمان کمک بگیرید، این گونه با توجه به اطلاعاتی که از شما دریافت می‌شود و همچنین درصورت نیاز با استفاده از سنوگرافی و وضعیت جنین زمان دقیق زایمان شما مشخص می‌شود، گاهی بعضی از خانم‌ها در شرایطی قرار دارند که امکان دارد نوزاد آنها زودتر یا دیرتر ازموعدی که خودشان تخمین می‌زنند به دنیا بیاید؛ بنابراین امکان دارد آنچه خودتان محاسبه کرده‌اید دقیق نباشد پس برای تعیین دقیق زمان زایمان و کاهش استرس در این زمینه بهترین راهکار ارتباط با یک متخصص مشاور است.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
به‌طورکلی، محاسبه‌های مربوط به تاریخ زایمان همیشه تخمینی است و تعداد کمی از زنان در تاریخ دقیق و مشخص‌شده زایمان می‌کنند. زایمان شما ممکن است دو هفته قبل یا بعد از تاریخ تعیین‌شده صورت گیرد.
برای تعیین زمان تقریبی زایمان می‌توان به این روش عمل کرد. با توجه به اینکه مدت زمان بارداری به طور معمول 40 هفته یا 280 روز است از شروه آخرین قاعدگی خود 280 روز یا 40 هفته جلو بروید. زمانی که بدست می‌آید به طور تقریبی تاریخ وضع حمل و زایمان شما خواهد بود. روش دیگر این است که پس از نوشتن زمان آخرین قاعدگی خود 7 روز به آن اضافه نمایید و سه ماه از ماه کم کرده و یک سال به سال اضافه کنید
این روش ساده ترین روشی است که خانم‌ها می‌توانند از بارداری خود مطلع شوند و بر اساس آن تاریخ تقریبی برای زایمان خود مشخص نمایند. البته در نظر داشته باشید این روش بیشتر برای خانم‌هایی کاربرد دارد که از چرخه قاعدگی منظمی برخوردار هستند.
بی اختیاری مدفوع در کودکان بیماری بسیار شایعی است که شاید فرزند شما هم با آن درگیر شده باشد. بی‌اختیاری مدفوع به زمانی گفته می‌شود که کودک نمی‌تواند مدفوع خود را کنترل کند؛ و دفع در شرایط و محل نامناسب اتفاق می‌افتد. مشکلات جسمی و روحی بسیاری می‌توانند باعث بی اختیاری مدفوع در کودکان بشوند. اما باید بگوییم که فرزند شما تنها کسی نیست که درگیر این مشکل شده است. بی‌اختیاری مدفوع یک بیماری شایع در کودکان است؛ و راه‌های بسیاری برای درمان دارد. نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که این مشکل می‌تواند اعتمادبه‌نفس فرزند شما را تحت‌تأثیر قرار دهد. پس بهتر است در کنار درمان‌های جسمی به شرایط روحی فرزندتان نیز توجه داشته باشید. حتما اگر بی اختیاری مدفوع در کودکان خود مشاهده کردید، حتما برای مشاوره کودک اقدام کنید.
منبع: بی اختیاری مدفوع در کودکان
بی اختیاری مدفوع در کودکان به شرایطی گفته‌می‌شود که کودک توانایی کنترل حرکات روده خود را نداشته باشد. و ممکن‌است در زمان‌ها و مکان‌های نامناسب مدفوع خود را دفع کند. کودکان مبتلا به بی‌اختیاری مدفوع عمدتاً به طور کامل مدفوع را تخلیه نمی‌کنند و فقط کمی مدفوع از آنها دفع یا به‌اصطلاح نشت می‌کند. به همین خاطر دیدن مدفوع در لباس زیر کودک یکی از مهمترین نشانه‌هایی است که باید به شما راجع به این مسئله خبر بدهد.
یکی از نکاتی که در تشخیص بی‌اختیاری مدفوع به‌عنوان یک اختلال باید به آن توجه داشت سن کودک است. فرزند شما باید حداقل 4ساله شده‌باشد یا به‌عبارت‌دیگر آموزش توالت‌رفتن را کامل پشت سر گذاشته باشد تا بتوانیم در مورد وجود این مشکل در او صحبت کنیم. نکته جالب‌توجه این است که بنا به دلایل نامشخصی بی‌اختیاری مدفوع در پسران نسبت به دختران شایع‌تر است.
علل مختلفی برای بی‌اختیاری مدفوع کودکان مشخص شده است. بر اساس هر کدام از این علت ها انواع بی اختیاری مدفوع از نظر متخصصان در ادامه شرح داده‌ایم.
برخی از کودکان به طور ژنتیکی و مادرزادی توانایی کنترل حرکات روده خود را ندارند؛ و در نتیجه دچار بی اختیاری مدفوع می‌شوند. ناهنجاری‌های نظیر آنورکتال، مشکلات ستون فقرات و بیماری هیرشپرونگ می‌توانند به طور مادرزادی منجر به بی اختیاری مدفوع در کودکان شوند.
برای آشنایی با نحوه برخورد با کودکان استثنایی کلیک کنید.
این دسته از کودکان افرادی هستند که به طور ژنتیکی و مادرزادی مشکلی در کنترل حرکات روده خود ندارد. اما عمدتاً به دلایل روان‌شناختی، آموزش اشتباه توالت‌رفتن، ترس ازرفتن به توالت، یبوست، اسهال و… دچار بی‌اختیاری مدفوع می‌شوند.
بی اختیاری مدفوع در کودکان با نشانه‌هایی مانند موارد زیر بروز پیدا می‌کند.
بی اختیاری مدفوع کودکان می‌تواند به دلیل برخی از بیماری‌های جسمانی و ژنتیکی اتفاق بیفتد. اختلالاتی نظیر بیماری هیرشپرونگ، اسپینابیفیدا، ناهنجاری‌های آنورکتال و… از جمله علل ژنتیکی هستند که باعث‌می‌شوند تا کودک با مشکل بی‌اختیاری مدفوع به دنیا آمده باشد.
لجبازی یکی از رایج‌ترین دلایل روانی برای بی اختیاری مدفوع در کودکان است. گاهی اوقات مشکلی در رابطه شما و فرزندتان وجود دارد. این شرایط باعث می‌شود که او برای نشان‌دادن هویت مستقل خود یا جلب‌توجه شما دفع مدفوع را در زمان و مکان نامناسب انجام بدهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره شب ادراری کودکان کلیک کنید.
یکی از مهمترین دلایل بی اختیاری مدفوع در کودکان آموزش اشتباه در ارتباط به توالت رفتن است. استفاده از ابزارهای تنبیهی باعث می‌شود تا کودک از توالت رفتن اجتناب کند و از دفع کردن خودداری کند تا جایی که دچار بی‌اختیاری و عدم کنترل بر حرکات روده‌اش شود. برای آشنایی با روش صحیح آموزش دستشویی به کودک کلیک کنید.
یبوست مزمن یکی از علل شایع بی‌اختیاری مدفوع است. زمانی که کودک دچار یبوست می‌شود، مدفوع خشک و سفت می‌شود و دفع آن دشوار و دردآور است؛ در نتیجه کودک از رفتن به سرویس بهداشتی اجتناب می‌کند. درحالی‌که این وضعیت شرایط را بدتر خواهد کرد. هر چه مدفوع مدت‌زمان بیشتری دفع نشود، سفت‌تر خواهد شد. این مسئله تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که عصب‌های کنترل‌کننده روده از کار می‌افتند و ناگهان مدفوع به شکل نرم و آبکی دفع می‌شود.
یکی از روش‌ها برای رفع مشکل بی اختیاری مدفوع دارودرمانی است. در این مواقع برای کاهش علائم یا مشکلاتی مانند اسهال و یبوست که منجر به بی اختیاری مدفوع کودکان می‌شود از درمان دارویی استفاده می‌شود. اما از استفاده خودسرانه داروها خودداری کنید و مصرف یا قطع استفاده از دارو را حتماً زیر نظر متخصص انجام دهید. و حتما برای تشخیص به متخصص کودک مراجعه نمایید.
تحریک الکتریکی می‌تواند به کنترل حرکات روده کمک کند. در این روش الکترودهایی در کنار عصب‌ها و نقاط مهم کار گذاشته می‌شود. این الکترودها به تحریک و فعالیت عضلات کمک می‌کند.
به‌وسیله انجام تمرین‌هایی می‌توان توانایی نگهداری مدفوع را در کودک افزایش داد. اگر عضله کف لگن به‌اندازه کافی تقویت شود می‌تواند یک روش مؤثر برای درمان بی اختیاری مدفوع کودکان باشد. در حقیقت عضله های قوی‌تر توانایی فرزند شما برای نگه‌داشتن مدفوع تارسیدن به مکان مناسب بیشتر خواهد بود.
در برخی مواقع مشکل کودک یک مشکل ساختاری است و برای اینکه عملکرد روده بهبود پیدا کند نیاز به جراحی احساس می‌شود. در این شرایط با انجام عمل جراحی مشکل ساختاری روده کودک برطرف می‌شود و کودک توانایی کنترل حرکات روده را به دست می‌آورد.
آموزش صحیح توالت رفتن به کودکان یکی از نکات مهم در تربیت آنهاست. همانطور که گفتیم آموزش‌های نامناسب در این زمینه می‌تواند به مشکلاتی مثل بی اختیاری مدفوع بیانجامد. به‌علاوه دفع ناگهانی مدفوع می‌تواند مشکلات روحی بسیاری را برای فرزند شما به همراه داشته باشد. این مشکل باعث احساس خجالت و ناراحتی آنها خواهد شد. به دنبال این احساس ممکن است کودک تصاویر منفی از خود در ذهنش شکل بدهد. بسیاری از مواقع این تصاویر در ذهن کودک باقی مانده و باورهای بنیادی او را شکل می‌دهند. به همین خاطر بسیار مهم است که علاوه بر درمان‌های جسمی شرایط روحی فرزندتان را نیز در نظر بگیرید. برای این کار بهترین راه‌حل این است که از یک روان‌شناس کودک کمک بخواهید.
برای دریافت مشاوره در زمینه بی اختیاری مدفوع در کودکان می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
بهترین درمان باتوجه‌به مسائل زیادی مثل دلیل و شدت مشکل مشخص می‌شود. به همین خاطر در اولین قدم بهتر است مشکل فرزندتان را با یک متخصص در میان بگذارید.
تست های بارداری خانگی و غیر خانگی به منظور اطلاع از وضعیت بارداری و یا عدم باردای تهیه می‌شود. مطمئن‌ترین روش برای اطلاع از وضعیت بارداری روش‌های غیر خانگی است که وضعیت حاملگی فرد با انجام آزمایش خون و یا ادرار مشخص می‌شود و احتمال خطا در آن بسیار کم است. البته علاوه بر روش‌های غیر خانگی تشخیص بارداری، روش‌های خانگی هم وجود دارد. از رایج‌ترین تست‌های خانگی بارداری، بی بی چک می‌باشد که معمولا با خطای کمی همراه است و بیشتر افراد برای تست اولیه بارداری از آن استفاده می‌کنند. برای آشنایی با علائم بارداری کلیک کنید.
منبع: تست بارداری خانگی و غیر خانگی
عقب افتادن تاریخ عادت ماهانه، از علائم جدی بارداری است. سعی کنید ابتدا تا تاریخ بعدی شروع عادت ماهانه خود منتظر بمانید و چنانچه پریود نشدید، برای تشخیص بارداری و یا عدم بارداری اقدام کنید. فردی که چند هفته از شروع سیکل قاعدگی او گذشته است، می‌تواند برای تشخیص بارداری و یا عدم بارداری ابتدا از روش‌های رایج خانگی برای این امر استفاده کند.
از رایج‌ترین و ارزانترین روش‌های خانگی تشخیص بارداری، استفاده از بی بی چک می‌باشد. این نوع از تست‌های بارداری به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با تشخیص میزان هورمون بارداری(HCG) در ادرار، وضعیت بارداری و یا عدم بارداری را مشخص می‌کند. برای آشنایی بیشتر با زمان افزایش هورمون HCG کلیک کنید.
متخصصان این امر توصیه می‌کنند که برای دریافت نتیجه درست از آزمایش بی بی چک بهتر است این تست خانگی بارداری، پنج روز تا یک هفته پس از گذشت تاریخ عادت ماهانه انجام شود. انجام تست بارداری بیبیچک زودتر از این زمان ممکن است دارای نتیجه منفی و یا مثبت کاذب باشد. برای آشنایی با نشانه های بارداری پوچ کلیک کنید.
اگر زمان پریود خود را نمی‌دانید، بهتر است تست بیبیچک را پس از گذشت 14 روز و یا سه هفته بعد از رابطه جنسی محافظت نشده‌ای که داشته‌اید و پس از آن مشکوک به بارداری می‌باشید، انجام دهید.
لازم است اشاره کنیم که تست بی بی چک میزان هورمون بارداری (هورمون hCG ) را در ادرار شما می‌سنجد. پس برای دریافت نتیجه درست بهتر است این آزمایش را در اولین ادرار صبحگاهی انجام دهید. دلیل این موضوع این است که میزان هورمون بارداری در ادرار صبحگاهی به بیشترین میزان خود می‌رسد.
برای تشخیص بارداری به کمک کیت های بارداری خانگی و یا همان تست بی بی چک، باید مقداری از ادرار صبحگاهی خود را درون ظرف یکبار مصرف جمع‌آوری کنید. بی بی چک را درون ادرار خود قرار دهید. البته برخی از بی بی چک‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که فقط کافی است آنها را زیر جریان ادرار خود بگیرید و دیگر نیازی به جمع‌آوری ادرار در یک ظرف نخواهید داشت.
میزان انتظار برای دریافت نتیجه معمولا بر روی بسته‌بندی بی بی چک‌ها نوشته می‌شود و کوتاهتر از این زمان و بیشتر از آن نشان دهنده جواب درست نیست. معمولا زمان انتظار برای دریافت نتیجه بی بی چک، 5 دقیقه است. بعد از گذشت این بازه زمانی می‌توانید از نتیجه بارداری و یا عدم بارداری خود مطلع شوید.
در داخل جعبه‌ها و کیت‌های خانگی تشخیص بارداری، معمولا یک برگه راهنما نیز وجود دارد که در این برگه نحوه استفاده و تحلیل نتیجه تست بیبیچک توضیح داده شده است.
در صورتی که پس از انجام آزمایش بی بی چک، در محدوده T و C دو خط نمایان شود، به این معنی است که نتیجه باردای شما مثبت می‌باشد. نمایان شدن یک خط در محدوده C به معنای این است که جواب آزمایش شما منفی است.
در نظر داشته باشید که در صورتی که هیچ خطی در محدوده T و C ظاهر نشود و یا فقط در محدوده T ظاهر شود، به این معنی است که شما باید تست بارداری بیبیچک را دوباره امتحان کنید. این نتیجه یا به دلیل خراب بودن کیت نمایان می‌گردد و یا شما تست را اشتباه انجام داده‌اید. برای آشنایی بیشتر با بی بی چک کلیک کنید.
تست باردای با بی بی چک ممکن است با خطا نیز همراه باشد و نتیجه را یا مثبت کاذب و یا منفی کاذب نشان دهد. منفی کاذب بودن نتیجه بی بی چک به این معنا است که شما باردار هستید، ولی بی بی چک به شما می‌گوید که باردار نیستید.
در حالت برعکس نیز نتیجه مثبت کاذب به این معنا است که تست بیبیچک نتیجه مثبت را به شما نشان می‌دهد، در حالی که شما باردار نیستید.
از جمله مواردی که بر روی نتیجه تست بیبیچک تاثیر می‌گذارد، مصرف برخی داروهاست. اگر قصد دارید برای تشخیص بارداری از آزمایش ادراری استفاده کنید، سعی کنید از نوشیدن آب زیاد بپرهیزید تا ادرار شما رقیق نشود. معمولا برای انجام این آزمایش و دریافت نتیجه دقیق نیز ادرار صبحگاهی بهتر می‌باشد. برای اطمینان از نتیجه بارداری بهتر است آزمایش خون انجام دهید. برای آشنایی بیشتر با نشانه های منفی کاذب تست بارداری کلیک کنید.
در صورتی که نتیجه تست بارداری خانگی برای شما مثبت بود، می‌توانید برای کسب اطمینان از نتیجه بارداری و تشخیص سن بارداری، آزمایش خون انجام دهید. از طرفی دیگر انجام آزمایش خون در دوران بارداری نشان دهنده موارد بسیاری از جمله وضعیت سلامتی مادر و جنین نیز خواهد بود.
آزمایش خون بارداری با عنوان آزمایش بتا نیز شناخته می‌شود. خانم‌هایی که مشکوک به بارداری هستند و یا نتیجه تست بارداری آنها به روش‌های خانگی از جمله تست بیبیچک مثبت بوده است، می‌توانند برای کسب اطمینان اقدام به انجام آزمایش خون کنند.
البته انجام آزمایش خون برای تمامی کسانی که تست بارداری آنها به کمک بی بی چک مثبت بوده است، الزامی می‌باشد؛ چراکه تست خون بارداری علاوه بر تشخیص بارداری و با عدم بارداری، دیگر موارد شامل حامگی خارج رحمی، بارداری‌هایی با احتمال سقط جنین، غربالگری‌های جنینی در دوران بارداری و … را نیز مشخص می‌کند.
در صورتی که از دوره پریود شما چند روز گذشته بود و قصد داشتید از وضعیت بارداری و یا عدم بارداری خود مطلع شوید و یا به تشخیص پزشک مشکوک به بارداری خارج از رحمی بودید و همینطور زمانی که باید یک دوره دارویی را آغاز کنید، می‌توانید به جای تست بارداری آزمایش خون بارداری را انجام دهید.
در آزمایش خون بارداری، میزان دقیق هورمون بارداری HCG در خون مشخص می‌شود. میزان این هورمون در زمان بارداری از حد مشخصی بالاتر می‌رود. هورمون بارداری توسط سلول‌هایی که در تشکیل جفت نقش دارند، تولید می‌شود. بنابراین وجود آن نشان دهنده بارداری فرد است.
برای انجام آزمایش خون بارداری، باید توسط آزمایشگاه پذیرش شوید تا با انجام خون‌گیری، نتیجه آزمایش شما توسط دستگاه‌های پیشرفته مورد آزمایش قرار گیرد. جواب این آزمایش دقیق و کامل می‌باشد.
برای اطلاع از نکات دوران بارداری کلیک کنید.
لازم است این موضوع را همیشه به یاد داشته باشید که هیچ آزمایشی به صورت صد درصد درست نیست و همیشه یک درصد احتمال خطا وجود دارد. در آزمایش خون بارداری نیز ممکن است نتیجه آزمایش مثبت کاذب و یا منفی کاذب باشد.
تشخیص این موضوع بر عهده پزشک متخصص است. در برخی موارد مصرف برخی داروها همچون داروهای باروری و داروهای افزایش قدرت جنسی، می‌تواند باعث تغییر میزان هورمون بارداری در خون شود و در نهایت باعث نادرست شدن جواب آزمایش گردد. برای دریافت مشاوره بارداری کلیک کنید.
چنانچه جواب آزمایش مثبت باشد اما فرد دارای علائم بارداری نباشد، پزشک انجام برخی آزمایشات دیگر را برای فرد تجویز می‌کند.
برای دریافت مشاوره در زمینه تست های بارداری خانگی و غیر خانگی می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی کودک نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
سینه خیز رفتن نوزاد یکی از اولین حرکات نوزادان است که نشان‌دهنده رشد سالم آنان می‌باشد. اولین جست و خیز کودک برای کشف محیط اطرافش با وارونه‌شدن به سمت شکم و تکان‌دادن دست و پاها همراه است. در ابتدا کودک نسبت به حرکت خویش اختیار چندانی ندارد و به طور غیر ارادی اقدام به تکان دادنشان می‌کند. اما کم کم نسبت به حرکات خود کنترل بیشتری اعمال کرده و قادر به حفظ تعادل خود خواهد بود. برخی از مادران نسبت به سینه خیز رفتن نوزاد خود حساس هستند و اگر کوچک‌ترین وقفه زمانی رخ دهد و سینه خیز رفتن نوزاد با تاخیر انجام گیرد، دچار نگرانی می‌شوند. با آگاهی از علل به تعویق افتادن و راه‌های تشویق کودک می‌توانید به فرزند خود در سینه خیز رفتن کمک کنید. برای آشنایی با راه های مراقبت از نوزاد کلیک کنید.
منبع: سینه خیز رفتن نوزاد | زمان شروع خزیدن نوزاد و کمک به آن
به طور معمول کودکان از 2 تا 3 ماهگی یاد می‌گیرند که روی زمین غلط بزنند. این غلط زدن در 5 ماهگی پیشرفته‌تر شده و باعث می‌شود نوزاد به شکم خوابیده و شکم خود را روز زمین بکشاند. در واقع غلط زدن پیش نیاز حرکت سینه خیز در نوزاد است. با گذشت ماه پنجم و آغاز ماه ششم، بازوهای کودک توان بیشتری پیدا کرده و او قادر است دست‌های خود را به عنوان تکیه گاه قرار دهد و شکم خود را از سطح زمین بالاتر قرار دهد.
تاخیر در سینه خیز رفتن کودک به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتد که برخی از آنها به شرح زیر هستند:
برای اینکه کودک بتواند عضله‌های مقاوم‌تری داشته باشد باید به اندازه کافی فضا برای حرکت دست و پا فراهم باشد. وقتی کودک در گهواره قرار دارد، نمی‌تواند به آسانی دست و پای خود را حرکت دهد و برای کشف کردن محیط اطراف حرکات آزادانه‌ای داشته باشد.
به صرف اینکه نوزاد نمی‌تواند حرکت کند و این طرف و آن طرف برود، نباید مداوم او را بغل کرد. زیرا در آغوش‌کشیدن بیش از اندازه، روند رشد حرکتی او را کاهش می‌دهد و عضل‌هایش ضعیف می‌مانند.
برخی والدین به خصوص پدر و مادرهای جوان نسبت به اینکه نوزاد به حالت دمر بخوابد، ترس شدیدی دارند و فکر می‌کنند این حالت باعث خفگی نوزاد می‌شود. به همین دلیل سریعا نوزاد را به حالت عادی بر می‌گردانند. با این اقدام والدین، نوزاد از یادگیری مهارت‌های حرکتی مناسب مانند سینه خیز رفتن باز می‌ماند. برای کاهش ترس خود در این زمینه می‌توانید از مشاوره کودک کمک بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
اگر کودک دارای کف پای صاف باشد هنگام سینه خیز رفتن به طور نا خودآگاه مچ پای خود را در حالت خمیده قرار می‌دهد. به همین دلیل سینه خیز رفتن و حرکات چهار دست و پا برای او سخت می‌شود.
روش‌های ساده و خانگی برای کمک به سینه خیز رفتن نوزادتان برای کودکانی کاربرد دارند که دچار بیماری‌های زمینه‌ای نیستند و مشکلات جسمی در آنها دیده نمی‌شود. در صورت وجود مشکلات جسمی و بیماری‌های خاص در نوزاد خود حتما از کادر درمانی کمک بگیرید. در ادامه به روش‌های مختلف جهت کمک به سینه خیز کردن کودک اشاره می‌کنیم:
یک راه بسیار ساده برای ترغیب کودک به سینه خیز رفتن این است که در حالی که کودک بر روی شکم خوابیده، سر او را به سمت بالا بگیرید. با این حرکت دست و پاها در ارتفاع بیشتری از کف زمین قرار می‌گیرند و می‌توانند حرکات آزادانه‌ای داشته باشند.
برای این منظور می‌توانید چند اسباب بازی رنگی در فاصله کمی از کودک بگذارید و او را به سمت شکم بچرخانید. به نحوی که روبه روی اسباب بازی‌های رنگی قراربگیرد و سعی درگرفتن آنها نماید. این اقدام به ویژه زمانی که اسباب بازی متحرک باشد، نتیجه بخش‌تر خواهد بود.
وقتی کودک در طولانی مدت از روروک استفاده کند و به جهات مختلف حرکت نماید، در فعالیت‌های زمینی مانند سینه خیز رفتن، رشد حرکتی لازم را به دست نمی‌آورد. غلت‌زدن روی زمین کمک زیادی به رشد ماهیچه‌های حرکتی نوزاد می‌کند و روند سینه خیز رفتن را تسریع می‌بخشد.
یک روش بسیار ساده دیگر برای کمک به نوزادانی که دچار تاخیر در سینه خیز رفتن هستند، این است که آنها را روی یک شیب ملایم قرار دهید. به این ترتیب کودک به سمت پایین سر می‌خورد و دست و پای خود را حرکت می‌دهد (دقت داشته باشید که شیب باید بسیار ملایم و حداقل 20 سانتی متر ارتفاع داشته باشد.)
برای اینکه کودک فرایند سینه خیز رفتن را یاد بگیرد، بهتر است ماهیچه‌های حرکتی او را از طریق تمرینات ورزشی سبک تقویت کنید. برای اینکار بهتر است دست و پاهای مخالف را به طور همزمان حرکت دهید.
به منظور دریافت مشاوره در زمینه سینه خیز رفتن نوزاد می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
بله؛ کف پای صاف، عضلات ضعیف و تاخیر در مراحل رشدی از دلایل جسمانی سینه خیز نرفتن کودک است که در این صورت باید از یک فرد متخصص در این زمینه کمک بگیرید.
منبع: سینه خیز رفتن نوزاد | زمان شروع خزیدن نوزاد و کمک به آن