سوراخ کردن گوش کودک و نوزاد دختر در چه زمانی مناسب است؟ بسیاری از والدین دوست دارند گوش نوزادشان را سوراخ کنند و گوشواره‌ای جهت زیبایی بیندازند. والدینی ازسوی دیگر مخالف این امرند و از سوراخ کردن گوش نوزاد وحشت دارند. سوراخ کردن گوش کودک در بسیاری از فرهنگ‌های دیگر هم رایج است. این یک مسأله و انتخاب شخصی است. ولی والدینی که گوش نوزادشان را سوراخ می‌کنند باید قبل و بعد از آن نکات و مراقبت‌هایی را رعایت کنند تا سلامت نوزاد حفظ شود. شاید شما به عنوان والدین کودک، مطمئن نیستید که آیا گوش کودک را سوراخ کنید یا خیر؟ آیا این کار بی خطر است؟ زمان مناسب آن چه سنی است؟ عوارضی هم دارد؟ و خیلی سوالات دیگر. در ادامه به تمام این سوالات پاسخ داده‌ایم. اما می‌توانید از خدمات مشاوره کودک استفاده نمایید.
منبع: سوراخ کردن گوش کودک | عوارض و بهترین زمان سوراخ کردن گوش نوزاد
در مورد زمان مناسب برای سوراخ کردن گوش کودک، نظرات متفاوتی وجود دارد. عده‌ای می‌گویند نمی‌توان برای آن سن مشخصی تعیین کرد، ولی پزشکان و روانشناسان نیز نظرات متفاوتی دارند.
بیشتر بخوانید: تربیت کودک
پزشکان معتقدند قبل از 6 ماهگی نباید گوش نوزاد را سوراخ کرد. زیرا در این دوران گوش درد نوزاد زیاد اتفاق می‌افتد و سوراخ کردن ممکن است آن را تشدید کند. از سویی هم به اعتقاد متخصصان، قبل از 6 ماهگی هنوز سیستم ایمنی بدن نوزاد تکمیل نشده است. اگر به دنبال سوراخ کردن گوش عفونتی اتفاق افتد، نوزاد قادر به مقاومت کافی نیست. به نظر می‌رسد به اعتقاد پزشکان سنین 6 یا 7 سالگی بهترین زمان برای انجام این کار است. اگر کودک خودش از شما بخواهد که خیلی بهتر است.
بیشتر بخوانید: عطر زدن به کودک
نظر روانشناسان نیز همچون پزشکان است. آن‌ها هم با انجام این کار در ماه‌های اول شدیدا مخالفند و می‌گویند باید وقتی که کودک خودش بخواهد گوشش را سوراخ کنید. البته از قبل باید درباره دردناک بودنش به او بگویید، تا کودک آگاهانه انتخاب کند. کودک با سوراخ کردن گوش در ماه‌های نخست تولد، شاید دردی را نشان ندهد، اما به این معنی نیست که درد نمی‌کشد، او در این دوران آنقدر کوچک است که نمی‌تواند بگوید درد دارد.
مهم‌ترین دلیل برای انجام ندادن این کار در ماه‌های اول، امکان آسیب به روحیه کودک است. شاید دردی که والدین و پزشک به او وارد کردند در ناخودآگاه ذهنش بماند، چون کودک هنوز توانایی درک این کار آن‌ها را ندارد.
به طور کلی بهتر است هنگامی گوش کودک سوراخ شود که خودش کاملا به این کار آگاه باشد و با شوق از شما بخواهد. اینگونه می‌تواند به آن دست نزند و از روی ناآگاهی مشکلی پیش نیاورد و خودش مراقبت کند. هم اینکه در این زمان، وجود اندکی درد ناشی از آن را خودش قبول می‌کند. توجه کنید که به خاطر زیبایی یا سنت دست به کودک آزاری نزنید.
برای آشنایی با اشتباهات تربیتی والدین کلیک کنید.
بی‌شک بهترین فلز قیمتی برای گوشواره کودک، طلای زرد ۱۸ عیار است. زیرا طلا حساسیت و خطر عفونت کمتری به‌دنبال دارد. فلزاتی مانند نیکل و کبالت آلرژی‌زا می‌باشند و بسیاری از کودکان به این فلزات حساسیت نشان می‌دهند. برای همین کارشناسان معتقدند نباید از طلای سفید برای گوش کودکان استفاده کنید، چونکه طلای سفید نیکل دارد و بدن کودک به آن حساس خواهد بود.
فلز دیگری که مناسب گوشواره کودک است، استیل ضد زنگ می‌باشد. در ساخت این نوع استیل هیچ‌گونه نیکل یا فلز دیگری به کار نرفته است، در نتیجه بدن کودک هم به آن حساسیت نشان نخواهد داد. بعد از استیل ضد زنگ هم به ترتیب، نقره استرلینگ، پلاتین و تیتانیوم گزینه‌های خوبی برای گوشواره‌ی کودکان می‌باشند.
سوراخ کردن گوش کودکان هم مشابه بزرگسالان است و مراحل زیر را دارد.
مرحله اول: ضد عفونی کردن محل سوراخ با الکل یا هر ماده ضدعفونی‌کننده دیگر توسط تکنیسین یا پزشک مربوطه.
مرحله دوم: ایجاد سوراخ با پانچ‌های سوزنی یا هر وسیله‌ای که والدین ترجیح می‌دهند یا متخصص توصیه دارد. در تمام روش‌ها به دلیل طول کشیدن چند دقیقه‌ای، مقداری درد وجود خواهد داشت.
مرحله سوم: فلز انتخابی برای پر کردن سوراخ‌ها طلاست. گوشواره طلا جهت جلوگیری از بسته شدن سوراخ مناسب است. چرا که با طلا عفونت و واکنش‌های آلرژیک احتمال کمتری دارد.
مرحله چهارم: ادامه ضدعفونی کردن محل سوراخ در منزل به مدت یک هفته. محل ایده‌آل برای سوراخ کردن نیز پایین لاله گوش است.
عفونت شایع‌ترین عارضه سوراخ کردن گوش است، که می‌تواند عفونتی ساده و جزئی باشد یا عفونت‌های مهم مانند سل و هپاتیت. از دیگر عوارض سوراخ کردن گوش درماتیت تماسی یا به عبارتی حساسیت به گوشواره می‌باشد. برخی از کودکان هم به بعد از سوراخ کردن گوش دچار عارضه کلویید یا گوشت اضافی می‌شوند که موجب خارش و سوزش گوش می‌شود. برای جلوگیری از این عارضه می‌توان پماد‌هایی چون تتراسایکلین در ۲۴ الی ۴۸ ساعت اول و حداقل ۳ بار در روز توصیه کرد. نکته مهم این است که اگر کودک شما به بیماری دریچه قلب یا نقص ایمنی مبتلاست، سوراخ کردن گوش ممنوع است.
بعد از سوراخ کردن گوش اگر هرگونه قرمزی، تورم یا آب‌دادن، خارش، درد یا حساس شدن گوش را مشاهده کردید، نشانه عفونت است و باید هر چه سریعتر کودک را نزد پزشک ببرید. شاید گوش کودک به فلز گوشواره حساسیت نشان داده است، در این صورت پزشک با عوض کردن گوشواره مشکل را حل می‌کند. ولی اگر عفونت کرده باشد، پزشک آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. اگر با این کارها عفونت رفع نشد، باید گوشواره‌ها را درآورد و حداقل ۶ ماه صبر کرد. بعد از آن می‌توانید دوباره اقدام به سوراخ کردن گوش کودک کنید، البته نزد متخصص این کار.
حتما دقت کنید که اگر عفونت در سوراخ گوش اتفاق افتد، ایجاد گوشت اضافه روی پوست بیشتر احتمال خواهد داشت. از این جهت بیشتر مراقب کودک باشید و با مشاهده هر نشانه‌ای از عفونت فورا آن را بررسی کنید.
بهبود زخم سوراخ کردن گوش، حتی اگر در بهترین کلینیک زیبایی انجام شود، ممکن است طول بکشد. ایمنی کودک و نیز مراقبت از گوش‌های سوراخ شده، عواملی تاثیرگذار در بهبود ان است. روز اول سوراخ کردن گوش، حتما زخم‌ها را تا 7 روز با محلولی چون پراکسید هیدروژن رقیق شده ضدعفونی کنید. مراقب باشید در این مدت گوش کودک را خیس نکنید. اگر دیدید گوش نوزاد تورم دارد یا چرکی شدند، بهتر است با محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم شستشو دهید تا ورم بخوابد.
گوشواره‌ها را نیز در یک ماه اول بعد از سوراخ کردن، از گوش در نیاورید. اگر خواستید گوشواره را تعویض کنید، حتما با دستان استریل و با دقت انجام دهید. تا بهبودی کامل گوش‌ها، یعنی تقریبا یک و نیم تا دو ماه، با کودک به استخر نروید و موهای بچه را قشنگ جمع نمایید تا به گوشواره‌ها نچسبد و گیر نکند.
سعی کردیم در این مطلب تمام اطلاعات لازم در مورد سراخ کردن گوش کودک را به شما شرح دهیم. لازم است توصیه کنیم هرگز گوش کودک خود را در منزل سوراخ نکنید. زیرا اگر این کار به درستی انجام نشود امکان دچار شدن به عوارض و مشکلات عفونتی بیشتر است. حتما برای این کار به کلینیک‌ها یا درمانگاه و پیش افراد متخصص مراجعه کنید. بعد از بهبودی کامل محل سوراخ گوش بهتر است گوشواره‌های طلا بیندازید. زیرا در طلا احتمال ایجاد عفونت و حساسیت از فلزات دیگر کمتر است.
برای دریافت مشاوره در زمینه سوراخ کردن کودک و نوزاد می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: سوراخ کردن گوش کودک | عوارض و بهترین زمان سوراخ کردن گوش نوزاد
ماکروسفالی یکی از اختلالات رشدی است که به بزرگی سر منجر می‌شود. کودکان مبتلا به این اختلال سری بزرگتر نسبت به سایر کودکان هم سن و سال خود دارند. ماکروسفالی به دلایل متعددی ایجاد می‌شود؛ تشخیص دلیل بروز آن به روش و روند درمان کمک می‌کند. توجه داشته باشید که بزرگی سر صرفا به معنی ماکروسفالی نیست و تشخیص آن باید توسط پزشک متخصص صورت گیرد. در ادامه مقاله به بررسی کامل ماکروسفالی می‌پردازیم. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
منبع: ماکروسفالی
متوسط اندازه دور سر نوزاد در ابتدای تولد حدود 33 تا 35 سانتی متر است. همزمان با رشد طبیعی نوزادان اندازه دور سر آن‌ها هر ماه 2 سانتی متر بزرگتر می‌شود. این در حالیست که اندازه دور سر برخی کودکان به طور غیر عادی بزرگ است. بزرگی اندازه سر یا ماکروسفالی، نوعی اختلال مرتبط با جمجمه است که با بیماری‌های ژنتیکی ارتباط دارد. رشد بیش از حد بافت‌های مغز به ویژه مایع سفید سبب شکل گیری جمجه‌ها به اندازه غیر طبیعی می‌شود.
به دلیل اینکه تا شش ماهگی هنوز استخوان‌های جمجمه جوش نخورده‌اند، عدم چین و شکن‌های طبیعی مغز به جمجه فشار می‌آورد و آن را بیش از حد معمول بزرگ نشان می‌دهد. بزرگی سر در ماکروسفال‌ها به اشکال مختلف بروز می کند که شامل موارد زیر است:
-سر قوزی
-ناموزونی
-دو کله
-جلوآمدگی پیشانی
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری ژنیتکی در کودکان کلیک کنید.
ماکروسفالی به صورت خوش خیم و یا تاخیر در رشد بروز می‌کند. در نوع خوش خیم بزرگی دور سر تنها بر وجود این اختلال دلالت دارد اما در نوع دوم، کودکان تاخیر در رشد یا تاخیر در یادگیری را تجربه می‌کنند. وقتی ماکروسفالی به شکل تاخیر بروز می‌کند دارای علائم زیر می‌باشد:
-روند رو به کاهش رشد بدن
-ناتوانی ذهنی
-روند رشد سریع سر
نکته: وجود برخی علائم در کودک مانند استفراغ، سردرد و افزایش تحریک پذیری می‌تواند نشانه ایجاد فشار بر روی مغز باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عقب ماندگی ذهنی کودکان کلیک کنید.
علت بروز این اختلال را می‌توان در موارد زیر جستجو کرد:
ژن : ژن‌ها نقش بسیار مهمی در ایجاد ماکروسفالی دارند. به همین دلیل است که وقتی یک نفر دارای سر بزرگ و غیر عادی باشد، اندازه دور سر خانواده او را مورد ارزیابی قرار می‌دهند. ماکروسفالی خوش خیم خانوادگی تعریفی است که پزشکان از تاثیر ژن‌ها در بزرگی اندازه سر ارائه می‌دهند.
مایعات مغزی: مایعات مغزی اضافی یا به اصطلاح هیدروسفالی، یکی دیگر از علل ایجاد این اختلال است. اندازه بزرگی سر بستگی به میزان مایع موجود دارد.
اوتیسم: بروز ماکروسفالی در کودکان طیف اوتیسم شیوع بسیار زیادی دارد و به طور تقریبی 15 تا 35 درصد جمعیت اوتیسم دارای اندازه سربزرگ و غیر طبیعی هستند.
-خونریزی جمجمه
-سندروم گریگ سفالوپلیسیتد اسیلی
-سندروم‌های ژنتیکی
-عفونت‌های مختلف (مننژیت، سیفیلیس)
-اختلالات کروموزمی
-اشعه ایکس
-هماتوم مزمن
-سندروم سوتوس
نکته: در رابطه با نقش جنسیت در این بیماری نمی‌توان با قطعیت صحبت کرد. هیچ تحقیق پزشکی با قاطعیت نقش جنسیت را در بروز این مشکل ثابت نکرده است. برای کسب اطلاعات در زمینه بیماری‌های ژنتیکی کلیک کنید.
-عقب ماندگی ذهنی
-اختلالات رفتاری
-ناهنجاری حسی-حرکتی
-هیدروسفالی
-اختلالات نورولوژیک
-اختلالات گفتاری
نکته: به ویژه در ماکروسفالی‌های ناشی از مشکلات ژنتیکی، اختلالات گفتار و زبان بسیار شایع است. به همین دلیل گفتار درمانی می‌تواند بسیار کاربردی و مفید باشد. برای کسب اطلاعات در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
نمودار رشد کودک نشانه‌های اولیه بروز ماکروسفالی را گزارش می‌کند. روند رشد سریع اندازه سر، پزشکان را به تجویز آزمایشات جانبی و اسکن سونوگرافی هدایت می‌کند. علاوه بر این اقدامات، انجام MRI و یا آزمایش رادیولوژیک برای ارزیابی مغز نیز توسط جراح مغز و اعصاب تجویز می‌شود. برخی کودکان نشانه‌هایی همچون مشکلات بینایی، نقطه بالا آمده در بالای سر و رگ برجسته را نشان می‌دهند که پزشک را به تشخیص ماکروسفالی سوق می‌دهد. نمونه برداری از مایع مغزی نیز از دیگر روشهای تشخیص این اختلال است.
درمان بزرگی جمجه بستگی به تشخیص پزشک دارد. بسته به علت بروز این عارضه، روشهای درمانی متفاوت خواهند بود. به طور مثال در کودکانی که به علت تومور مغزی یا ژنتیک دچار بزرگی جمجه هستند، نوع درمان بسیار حساس‌تر می‌باشد و باید به روشهای درمانی بسیار حرفهای مورد معالجه قرار بگیرند. معمولا روشهای درمانی زیر در این مورد نتیجه بخش خواهند بود.
-فیزوتراپی
-کاردرمانی
-گفتار درمانی
-رفتار درمانی
-رادیوتراپی
-عمل جراحی
-شیمی درمانی
-دارودرمانی
اگر علت بروز ماکروسفالی تجمع مایع یا خونریزی در مغز باشد، تنها راه درمان برای جلوگیری از عارضه‌های بعدی، عمل جراحی خواهد بود.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا نژاد و ملیت در ایجاد ماکروسفالی تاثیر گذار است؟
خیر، خطر بروز ماکروسفالی یا بزرگی غیر عادی اندازه دور سر برای همه نژادها و ملیت‌ها به یک اندازه است و به نژاد خاصی محدود نمی‌شود.
آیا ماکروسفالی درمان می‌شود؟
با توجه به علت بروز، نتیجه بخشی درمان نیز متفاوت خواهد بود. در برخی مواقع درمان به طور قطع انجام می‌گیرد و در برخی مواقع تنها می‌توان مشکلات ناشی از آن را کنترل کرد.
منبع: ماکروسفالی
چگونه می‌توان با دخالت دیگران در بچه داری مقابله کرد؟ یکی از مسائل چالش برانگیز در تربیت فرزند این است که پدر و مادر هرقدر هم اصول تربیتی صحیح را به کار گیرند و سبک فرزند پروری درستی را اعمال نمایند، در مسیر تربیت فرزند خود با فراز و نشیب‌هایی چون دخالت اطرافیان رو به رو هستند. این موضوع وقتی شدت بیشتری می‌یابد که از لحاظ مکانی فاصله چندانی با منزل شخص مداخله‌گر نداشته باشد. چند تربیتی، کودک را دچار سردرگمی کرده و او را از مسیر اصلی منحرف می‌سازد. با توجه به اینکه هر دو نفر(والد- مداخله گر) به خیر و صلاح کودک فکر می‌کنند. و بر درستی نظر خود اصرار دارند، هر گونه مخالفت از سمت دیگری می‌تواند موجب ایجاد دلخوری و ناراحتی گردد. با آگاهی از روش صحیح برخورد با دخالت اطرافیان، می‌توانید در نهایت احترام و بدون کمترین دلخوری از دخالت‌ها جلوگیری کنید.
منبع: دخالت دیگران در بچه داری
دخالت اطرافیان در در تربیت فرزند از دو جهت ایجاد نگرانی خواهد کرد و پیامدهای منفی زیر را به همراه خواهد داشت. برای آنکه بتوانید در مقابل این تاثیرات بایستید، حتما مقاله آموزش بچه داری را بخوانید.
اگر شخص دخالت کننده در بچه داری یکی از اعضای خانواده همسر باشد. به طور مثال مادر شوهر یا خواهر شوهر به طور مکرر عادت داشته باشند مادر را به خاطر سبک فرزند پروری‌اش سرزنش کنند، این مسئله باعث درگیری بین زن و شوهر می‌شود. چرا که به علت خجالت و ملاحظه احتمالا به آن‌ها نمی‌گوید که دخالت نکنند. و در پیش شوهر خود از دخالت‌های خانواد‌اش شکایت کند. این مسئله زمانی به یک چالش بزرگ تبدیل می‌شود که مرد به صحبت‌های همسر خود توجه نکرده و رفتارهای مداخله گرانه خانواده‌اش را تایید نماید.
بیشتر بخوانید: آموزش پدر و مادر
اگر کودک ببینید که حرفهای والد با مخالفت دیگران رو به روست و اطرافیان سعی دارند به گونه‌ای دیگر نکات تربیتی را اجرا نموده و با وی به شکلی متفاوت رفتار نمایند، دچار سردرگمی می‌شود. بعد از دخالت دیگران در بچه داری کودک نمی‌داند حرفهای والد را بپذیرد و آنگونه که او می‌خواهد عمل نماید یا به شکلی که دیگران می‌گویند رفتار کند. نکته دیگر این که اگر تاثیر سخن دیگران بیشتر از تاثیر حرفهای والدین باشد، کودک نسبت به جایگاه قدرت پدر و مادر دیدگاه متفاوتی پیدا می‌کند. و بیش‌ترین میزان حرف شنوی او از شخصی خواهد بود که در حرف آخر را می‌زند.
برای تربیت فرزند خود لازم است که ابتدا خود آموزش ببینید و مهارت‌های والدگری را به خوبی فرا بگیرید. تا زمانی که پدر و مادر به یک شخص بالغ تبدیل نشده باشند و نتوانند کودک درون خود را به خوبی پرورش دهند، نمی‌توانند به طور مستقل و بدون دخالت دیگران به تربیت فرزند خود بپردازند. دیگران باید بدانند شما توانایی تربیت فرزندانتان را به بهترین نحو دارید و نیازی به دخالت دیگران در تربیت فرزند نیست. راهکارهای زیر می‌تواند در این زمینه به شما کمک کند.
زنان در دوران بارداری و اندکی پس از زایمان به شدت حساس و تحریک پذیر می‌شوند تا جایی که کوچک‌ترین نصحیت‌های دلسوزانه دیگران را به عنوان دخالت تلقی کرده و آزرده خاطر می‌شوند. بهتر است تا جایی که می‌توانید از لحاظ جسمی و روانی خود را تقویت کنید. و با رفتار مناسب و همراه با احترام، با دخالت‌های دیگران برخورد نمایید.
اگر پدر و مادر از کارآمدی و اعتماد به نفس خوبی برخوردار باشند، دیگران کمتر به خود اجازه می‌دهند که در روش تربیتی آن‌ها دخالت کنند. شرکت در کلاس‌های مرتبط با مهارت والدگری و جرات‌مندی باعث می‌شود که آن‌ها بتوانند محکم و با صلابت اصول تربیتی صحیح را به کار گیرند و توانایی نه گفتن به دخالت‌های دیگران در بچه داری را داشته باشند.
مادرانی که همیشه یک متد تربیتی و رفتاری را پیش می‌گیرند، به مرور به اطرافیان نشان می‌دهند که تحت هر شرایطی فرزندشان باید پایبند به قوانین آن‌ها باشد. پس هرگز (حداقل تا حد امکان) از روش تربیتی خود کوتاه نیایید. انعطاف پذیر باشید. با احترام برخورد کنید. مهربان باشید. اما به خاطر رودربایستی و یا خستگی به کل بی خیال کودک نشوید. این گونه اطرافیان اهمیت فرزندتان برای شما را درک کرده و از بابت صلابت تان دلخور نخواهند شد.
حتما مقاله خستگی از بچه داری را هم بخوانید.
نزدیکی به منزل پدری همسر مسئله‌ایست که خواسته و یا ناخواسته زمینه دخالت خانواده را در تربیت فرزند فراهم می‌کند. به علت رودربایستی نمی‌توان مستقیما به آن‌ها گفت که دست از مخالفت خود بردارند زیرا ممکن است حرف شما را طور دیگری برداشت نمایند و دلخوری‌های بزرگ ایجاد شود. بهتر است زن و شوهر با حفظ رفت و آمدهای خانوادگی، در فاصله‌ای دورتر از منزل همسر ساکن شوند و زندگی مستقلی داشته باشند. برای جلوگیری اینگونه مسائل می‌توانید از مشاوره خانواده کمک بگیرید.
شما باید با رفتارهای خود مرزهایتان را برای اطرافیان مشخص کنید. وقتی در سایر زمینه‌ها تمام مسائل و مشکلات شخصی‌تان را برای دیگر بازگو کنید، آن‌ها نیز به خود اجازه می‌دهند در زمینه‌های دیگر در زندگی شما دخالت کنند. پس مرزهای خود را مشخص کنید تا از دخالت اطرافیان در بچه داری پیشگیری نمایید. برای مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه دخالت دیگران در بچه داری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
چگونه می‌توان با دخالت خانواده شوهر در بچه داری مقابله کرد؟
ضمن توجه به اینکه حرفهای دیگران همیشه هم غلط نیست و گاهی از سر عشق و علاقه در تربیت فرزند دخالت می‌کنند، باید گفت بهتر است کمی منطقی باشید. اگر احساس می‌کنید حرف‌هایشان چندان هم بد به نظر نمی‌رسد، آن‌ها را بپذیرید و اعمال نمایید. اما اگر فکر می‌کنید دخالت آنان به سلامت روان شما و فرزندتان آسیب می‌زند، مهارت جرات مندی را در خود تقویت کرده و در نهایت احترام به آن‌ها بگویید که نباید در تربیت فرزند شما دخالت کنند.
منبع: دخالت دیگران در بچه داری
تربیت کودک 2 تا 3 ساله از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. سنین دو تا سه سالگی در کودکان از جمله دوره‌های مهم رشد و تکامل هر فرد به شمار می‌آید که لازم است والدین در زمینه تربیت کودک در این دوران تمام نکات و چالش‌های موجود را فرا بگیرند تا فرزند بتواند به سلامت از این مرحله از رشد فکری و جسمی خود عبور کند. از یک فرد متخصص اصول صحیح تربیت فرزند را بیاموزید. از این آموزه ها در جهت تربیت هرچه بهتر فرزند خود استفاده نمایید. برای کسب اطلاعات در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
منبع: تربیت کودک دو ساله
با ورود به سن دو سالگی، کودک از دوره نوزادی بیرون می آید. پا به مرحله‌ای جدید از زندگی می‌گذارد؛ به همین دلیل این دوره یکی از مقاطع مهم زمانی از نظر شکل گیری شخصیت و ذهنیت کودک نسبت به خود و دنیای اطرافش محسوب می‌شود. با شروع دو سالگی، کودکان جنب و جوش بیشتری پیدا می‌کنند و نسبت به اتفاقات و اشیا اطراف خود توجه بیشتری نشان می‌دهند و تمایل به شناخت بهتر و کامل‌تر محیط اطراف خود دارند.
کودک در این سنین هنوز قادر به تفاوت قائل شدن میان کارهای درست و غلط یا خوب و بد نیست و کارهایی خارج از انتظار انجام می‌دهد. بنابراین والدین کودک را در جهت تکامل شناختی و رشد ذهنی یاری کنند. با رفتار مناسب و عاری از هر گونه سرزنش و تنبیه، به کودک خود راه درست را از نادرست نشان دهند. برای آشنایی با جدیدترین روشهای تربیت کودک کلیک کنید.
در هر خانواده‌ای بسته به محیط رشد و پرورش، میزان تحصیلات و سطح سواد والدین، شرایط مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و باورهای رایج و مرسوم در خانواده، کودکان تحت شرایط متفاوتی رشد پیدا می‌کنند. بنابراین هر دو کودک از جنبه‌های رفتاری و تکاملی تفاوت‌های زیادی با هم دارند. کودکان نوپا در سنین دو تا سه سالگی هم از این قاعده مستثنی نیستند.
مشخصه‌های بارزی در میان کودکان در این بازه سنی دیده می‌شود. والدین این مسائل را مد نظر بگیرند. و در فرایند رشد فرزندشان از این توصیه‌ها پیروی کنند.
یکی از دلایلی که سنین دو تا سه سالگی را به دورانی مهم از نظر رشد ذهنی و روانی تبدیل می‌کند، شکل گیری عواطف و احساسات در این سال‌هاست. کودک با مشاهده اطرافیان خود و در تلاش برای پیروی از الگوهای رفتاری آنان، با احساسات و رفتارهای احساسی آن‌ها آشنا می‌شود و به دنبال آن سعی در تطابق با این واکنش‌ها دارد.
از آنجا که این دوره آغاز شکل گیری احساسات و رفتارهای عاطفی کودک می‌باشد، وی هنوز درکی از نحوه بروز احساسات از طریق واکنش رفتاری ندارد. از این رو والدین لجبازی‌ها و بد اخلاقی‌های زیادی را در کودک رو به رشد خود شاهد خواهند بود. والدین با لحنی ملایم و به دور از خصومت و عصبانیت در مورد احساس کودک نسبت به موضوعی مشخص یا رخدادی که موجب آزردگی و بد رفتاری او صحبت کنند.
قدرت تفکر و تمایز قائل شدن میان مفاهیم مختلف در کودکان بعد از دو سالگی شروع به رشد و تکامل می‌کند. فرزند شما در این دوره با تاثیرپذیری از محیط اطراف، به گسترش قوه درک و تفکر خود می‌پردازد و هر چه بیشتر در تعامل با پیرامون خود و افراد اطرافش قرار گیرد، محرکات محیطی بیشتری دریافت کرده و در نتیجه ابعاد رشد و تکامل ذهنی و فکری او گسترده‌تر از کودکی خواهد بود که کمتر به معاشرت با دیگران می پردازد یا در محیط های فاقد تحرک و تعامل متقابل افکار و احساسات قرار دارد.
چگونگی بروز قوه درک کودک
_کودک در این دوره قادر است تا مسائل مختلف را طبقه بندی کرده و ویژگی‌های گروهی از موضوعات مشخص را به خاطر بسپارد.
_ با بیان مواردی مخالف خواسته کودک که او را ناخشنود می‌کند. این مسائل را ریشه یابی کنید. تا راهکارهای مناسبی برای کودک در چنین شرایطی بیابید.
والدین باید در این دوره برای آموزش و تقویت ابعاد شناختی مختلف کودک اقدام کرده و در زمینه‌های مختلف به پرورش و تثبیت یادگیری‌های او بپردازند. خواندن داستان‌های مختلف و آموزنده برای کودک، یاد دادن شعر یا آوازی زیبا و با مفهوم، نقاشی کردن و تقویت قوه خلاقیت، تمرین اشکال و رنگ‌ها و سایر مفاهیم روزمره با کودک، مقایسه رویدادهای گذشته و حال، بازی کردن با کودک یا شرکت دادن او در جمع دوستان هم سن و تشویق کودک به بازی کردن با آن‌ها می‌تواند از اقدامات سودمند تربیتی برای والدین به شمار رود.
یکی از راهبردهای تربیتی مهم و در عین حال حیاتی برای والدینی که کودکان 2 تا 3 ساله دارند، تشویق آن‌ها به حضور در اجتماعات گوناگون و تبادل نظر و مشارکت با هم سن و سالان جهت رشد و تکامل قابلیت‌های ذهنی کودکان و افزایش استقلال و اعتماد به نفس آن‌ها می‌باشد. هر کودکی در این سن به اظهار وجود کردن و دیدن رفتارهای سایر بچه‌های همانند خود نیاز دارد تا از این طریق بتواند نحوه برقراری ارتباط و تمرین فعالیت‌های جمعی با سایر اعضای تشکیل دهنده یک گروه را تمرین کند.
شاید به نظرتان احمقانه برسد، اما بر اساس نظریه‌های روانشناسی رفتار کودک در بزرگسالی به طور مستقیم به چگونگی از پوشک گرفتنشان مربوط می‌شود. به همین جهت حتما برای اینکار مقاله نحوه صحیح از پوشک گرفتن کودک را بخوانید.
والدین باید فرصت حضور کودک خود در جمع همسالانش را بدهند و تکامل رفتارها و طرز برخورد کودک را با سایرین مورد بررسی و تحلیل قرار دهند. اگر کودکی در یک جمع توانایی خوبی در اعلام حضور خود را نداشت. در برقراری ارتباط با بقیه کودکان هم سن خود دچار مشکل شد؛ مشکل کودک را با مشورت یک مشاور شناسایی کنید. سپس با به کارگیری توصیه‌های مشاور در این زمینه کودک را در جهت بهبود روابط و تکامل ابعاد ذهنی و اجتماعی یاری نمایید. اینگونه کودک در آینده با مشکلات ناشی از عدم رشد شخصیتی روبرو نمی شود. کودکان با آزادی اتفاقات مشخصی را تجربه می کنند. تعارضات موجود را درک می نمایند تا در مواجهه با مسائل و مشکلات گوناگون، به راهکار مناسبی برای برطرف کردن آن برسند.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
چرا سن 2 تا 3 سالگی از دوره‌های مهم و حیاتی رشد کودکان به شمار می‌رود؟
با ورود به سن دو سالگی، کودک از دوره نوزادی بیرون آمده و پا به مرحله‌ای جدید از زندگی می‌گذارد؛ به همین دلیل این دوره یکی از مقاطع مهم زمانی از نظر شکل گیری شخصیت و ذهنیت کودک نسبت به خود و دنیای اطرافش محسوب می‌شود.
چگونه باید با یک کودک لجباز برخورد کنیم؟
در این شرایط لازم است تا والدین با همدردی کردن با کودک، او را آرام کرده و با لحنی ملایم و به دور از خصومت و عصبانیت، در مورد مساله‌ای که باعث نارضایتی کودک شده صحبت کنند.
چرا باید کودک را به حضور در اجتماعات دوستانه تشویق کرد؟
مشارکت با هم سن و سالان جهت رشد و تکامل قابلیت‌های ذهنی کودکان و افزایش استقلال و اعتماد به نفس آن‌ها ضروری است. کودک از این طریق می‌تواند نحوه برقراری ارتباط و تمرین فعالیت‌های جمعی با اعضای یک گروه را تمرین کند.
منبع: تربیت کودک دو ساله
تغذیه کودک یک تا دو ساله چگونه باید باشد؟ زمانی که کودکتان یک ساله شد می‌تواند بیشتر غذاهای بزرگسالان را در کنار شیر مادر مصرف کند. والدین باید در این دوران حساس، غذاهایی با ارزش غذایی بالا و طعم مطلوب برای فرزند کوچک خود فراهم کنند چراکه معده کودک تا سن دو سالگی بسیار کوچک است بنابراین غذاهای مصرفی باید در عین کم حجم بودن، تمام مواد مورد نیاز بدن او را فراهم کند. همچنین کودک در یک تا دو سالگی باید سه وعده کامل غذا و دو میان وعده در روز مصرف کند. توجه داشته باشید که در این دوران شیر طبیعی و مصرف آهن در رشد و سلامتی کودک اهمیت بسیار زیادی دارد. همچنین با رعایت یکسری نکات رفتاری به راحتی می‌توانید به بهبود تغذیه و رشد فرزند خود کمک کنید که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فواید شیر مادر کلیک کنید.
منبع: تغذیه کودک یک تا دو ساله
در این سن بهتر است یک برنامه غذایی سالم و روزانه برای کودک خود فراهم کنید. ایجاد برنامه غذایی برای کودک کمک می‌کند تا عادت‌های غذایی از همان ابتدای خردسالی در او ایجاد شود. کودک در یک تا دو سالگی باید سه وعده کامل غذا و دو میان وعده در روز مصرف کند. انرژی مورد نیاز بدن کودک 100 کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم وزن است. همچنین غذای کودک باید تنوع داشته باشد. بهترین برنامه غذایی برای کودک یک تا دو ساله باید شامل کلیه مواد مغذی، نشاسته‌ای، پروتئینی و چربی، به نسبت‌های متعادل و مقادیر کافی از ویتامین‌ها و املاح باشد. برای اطلاع والدین یک نمونه از بهترین برنامه غذایی در زیر آورده شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد غذای کمکی کودکان کلیک کنید.
صبحانه: نان (1 تا 2 تکه از نان‌های معمولی و سنتی) همراه با کره، مربا یا عسل، پنیر کم نمک و چای کم رنگ به علاوه یک گوجه فرنگی متوسط.
میان وعده ظهر: یک تکه نان تست، کلوچه و یا بیسکوییت که حاوی گندم سبوس دار است. به علاوه پنیر خامه‌ای یا کره بادام زمینی و یا یک تکه نان یا کیک خانگی به علاوه نصف یک موز.
نهار: ساندویچ قطعه قطعه با گوشت مرغ و یا گوشت بوقلمون و یا عدس پلو یا لوبیا پلو با یکی از انواع لوبیاها مانند چیتی یا چشم بلبلی.
میان وعده عصر: نصف فنجان ماست با دو عدد خرما.
شام: سبزی پلو با ماهی یا ماکارانی و سیب زمینی پخته و یا 60 الی 90 گرم گوشت پخته شده است.
توجه داشته باشید که در تغذیه کودک یک تا دو ساله حداقل هفته‌ای یک بار جگر گوسفند یا جگر مرغ وجود داشته باشد چراکه این دو ماده غذایی، پروتئین، بخشی از آهن و کل ویتامین A مورد نیاز کودک را برآورده می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد غذاهای سرشار از آهن کلیک کنید.
مصرف شیر گاو برای کودکان تا زیر یک سالگی توصیه نمی‌شود چراکه ممکن است برای معده‌اش سنگین باشد اما شیر مهم‌ترین بخش تغذیه کودک 1 تا 2 ساله است. شیر گاو به دلیل دارا بودن مقدار زیادی کلسیم و ویتامین D در رشد استخوان‌ها و حفظ سلامتی کودک موثر است. همچنین شیر کمک می‌کند تا چربی لازم برای رشد مغز کودک زیر دو سال فراهم شود. برخی از کودکان از مزه و بوی شیر گاو خوششان نمی‌آید چرا که طعم آن‌را متفاوت از طعم شیر مادر یا شیر خشک می‌بینند. می‌توانید در ابتدا شیر گاو را با شیر خشک و یا شیر خودتان مخلوط کنید و کم کم از یک سال و نیم به بعد شیرتان را حذف کنید. برای اطلاع از نیازهای اولیه و اساسی کودک کلیک کنید.
بعد از 12 ماهگی اهمیت مصرف مواد غذایی سرشار از آهن در کودک افزایش می‌یابد. مواد غذایی از جمله گوشت، مرغ، ماهی، زرده تخم‌مرغ و سبزی‌هایی با برگ پهن و رنگ تیره باید بیش از قبل در برنامه غذایی کودک 1 ساله گنجانده شود. مواد غذایی غنی از آهن در این سن رشد جسمی، روانی و رفتاری کودک را سرعت می‌بخشد و از فقر آهن و کم خونی پیشگیری می‌کند. می‌توانید از قطره‌های آهن تحت نظر پزشک برای کودک خود استفاده کنید. همچنین استفاده از آب هویج، عسل و سبزیجات برای کودکان 1 ساله بسیار مفید است.
1. بعد از یک سالگی شیر مادر همچنان منبع عمده تامین انرژی و مواد مورد نیاز بدن کودک است. اما در این سن شیر مادر باید بعد از صرف وعده‌های غذایی به کودک داده شود.
2. کودک بعد از یک سالگی از غذاهای دیگر اعضای خانواده استفاده کند اما همچنان باید غذاها را به صورت له شده و نرم شده و برنج را به صورت کته در اختیار او قرار داد. در این سن نیز مصرف قطره‌های مولتی ویتامین و آهن باید ادامه داشته باشد.
3. کودکان در این سن به دلیل معده کوچکشان سریع سیر می‌شوند و از آن طرف چون تحرک و فعالیت زیادی دارند سریع گرسنه می‌شوند. در نتیجه قرار دادن میان وعده در برنامه غذایی کودک از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
4. اشتهای کودک بعد از یک سالگی بسیار متغیر می‌شود. مثلا ممکن است زمان‌هایی بسیار کم اشتها باشد. در این مواقع مادران باید از اجبار و زور به فرزند خود خودداری کنند. اما توجه داشته باشید در صورت طولانی مدت بودن کم اشتهایی کودکان و یا پرخوری بیش از حد با پزشک کودک مشورت کنید.
5. در تغذیه کودک یک تا دو ساله باید حواستان به میزان نمکی که به غذا اضافه می‌کنید باشد. سعی کنید مصرف نمک را در غذای کودک محدود کنید. به این صورت از همان کودکی به غذای کم نمک عادت می‌کند و در بزرگسالی نیز خطرات فشارخون بالا او را تهدید نمی‌کند.
1. غذاهای تکراری و یکنواخت سبب بی‌علاقگی کودک به غذا می‌شود. استفاده از غذاهایی با رنگ‌های متفاوت و همچنین استفاده از ظرف غذاهایی با رنگ‌های خاص در اشتها و علاقه مندی کودک نسبت به غذا بسیار تاثیر دارد. برای مثال می‌توان برای تزئین غذای کودک از سبزی‌هایی با برگ سبز و یا هویج و گوجه استفاده کرد یا می‌توان غذای کودک را به شکل حیوانات مختلف تزئین کرد.
2. سعی کنید هر روز در ساعت مشخصی به کودک خود غذا دهید. این کار سبب تحریک اشتهای او می‌شود.
3. در زمان غذا به کودک زمان لازم را بدهید. هرگز کودک را به خاطر غذا نخوردن دعوا نکنید و به زور به او غذا ندهید. عصبانیت و اجبار سبب می‌شود کودک علاوه بر بیزاری نسبت به غذا، استرس و تنش نیز در او افزایش یابد.
4. خستگی در کودکان برعکس بزرگسالان سبب بی اشتهایی آنان می‌شود. بنابراین سعی کنید بعد از زمان استراحت به او غذا بدهید. برای آگاهی بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
از آن جایی که بین یک تا دوسالگی زمان دندان در آوردن کودک است، به چه نکاتی باید در مورد تغذیه او توجه کرد؟
همزمان با رشد و زیاد شدن دندان‌ها لازم است تا غلظت و سفتی غذاها نیز بیشتر شود تا به تقویت جویدن کودک کمک گردد. همچنین اگر هنگام دندان در آوردن کودک، از بی حسی‌های موضعی برای لثه استفاده می‌کنید، سعی کنید که زمان غذا خوردن کودک نباشد چون این کار ماهیچه‌های گلو را بی حس کرده و کودک در بلع غذا دچار مشکل می‌شود.
منبع: تغذیه کودک یک تا دو ساله