خندیدن و نخندیدن نوزاد می‌تواند راهی برای ارزیابی سلامت او باشد. در گذشته خندیدن نوزاد تعابیر متفاوتی داشته و معیاری برای پی بردن به شخصیت نوزاد بوده است. امروزه، خندیدن یا نخندیدن نوزاد در دوران شیرخوارگی علتی زیر بنایی دارد و نشانه مهمی برای متخصصان است که با توجه به آن، به سلامت نوزاد و رشد او پی می‌برند. در صورتی که در این زمینه با سوالاتی روبه رو هستید حتما از خدمات مشاوره کودک استفاده نمایید.
منبع: خندیدن و نخندیدن نوزاد چه معنایی دارد
بازتاب‌ها، نوعی پاسخ غریزی نوزاد به محیط هستند که ارزش بقا دارند، تعداد زیادی از این بازتاب‌ها توسط دانشمندان کشف شده که یکی از این بازتاب‌ها، بازتاب لبخند می‌باشد. هرچند که دانشمندان به علت رخ دادن این بازتاب پی نبرده‌اند، اما بازتاب لبخند زدن قبل از تولد تا یک ماهگی دیده می‌شود و از اوایل دوماهگی بخند نوزاد معنا دار می‌شود.
بینایی نوزاد دیرتر از بقیه حواس کامل می‌شود، از این رو محرک‌های جالب توجه را در ماه اول به صورت تار دریافت می‌کند و لبخند‌های نوزاد در ماه اول بازتاب لبخند است که به صورت اتفاقی رخ می‌دهد و زود ناپدید می‌شود، اما لبخند واقعی در پاسخ به محرک‌های بیرونی مثل صدای مادر، دیدن پدر اتفاق می‌افتد.
نوزاد تازه متولد شده معمولا تبسمی در حالت شیر خوردن، خوابیدن یا در زمان‌های بیداری دارد، اما این لبخند معنای به خصوصی ندارد، دید نوزاد در ماه اول بعد از تولد تار است و این لبخند در اثر تعامل با مادر و اطرافیان نیست. نوزاد به طور کامل به عضلات صورت خود کنترل ندارد و تلاش می‌کند تا کمی آن‌ها را حرکت بدهد.
با رشد و کامل شدن ارتباط بین مغز و اندام‌ها، کودک می‌تواند لبخند کاملی نشان بدهد، لبخند کودک معنای اجتماعی دارد و راهی برای ارتباط برقرار کردن با اطرافیان است. تا چهار ماهگی کودک دلبستگی را با مراقبان اولیه تشکیل می‌دهد، بادیدن مراقبان اولیه دست از گریه کردن برمی‌دارند، ارتباط چشمی قوی دارند و لبخند می‌زنند.
بین چهار تا شش ماهگی، سرعت اجتماعی شدن کودک افزایش می‌یابد و علاقه دارد که با اطرافیان بخندد و در آغوش کشیده شود. کودک در این سن تلاش می‌کند تاثیرگذار باشد و طنازی می‌کند. حالات چهره‌ای متنوعی را مثل اخم، شادی، ترس، شگفتی وتوجه به نمایش می‌گذارد تا بهتر ارتباط برقرار بکند.
در طی این دوره، کودک تمایل دارد مورد عشق و توجه والدین و مراقبان مهم قرار بگیرد. کودکان در این سن یاد می‌گیرند به مراقبان خود اعتماد بکنند. حافظه تصویری کودکان در این سن شکل گرفته و چهره مراقبان خود را به ذهن می‌سپارند و آن‌ها را از غریبه‌ها تشخیص می‌دهند و هنگام دیدن غریبه‌ها، ترس و ناراحتی خود را نشان می‌دهند و با دیدن مراقب خود ترس و ناراحتی‌شان از بین می‌رود و کودک به والدین خود لبخند می‌زند و به سمت آن‌ها می‌رود.
تا پایان یک سالگی کودک به صورت آشکارا، والدین و مراقبان اصلی خود را ترجیح می‌دهند و محبت خود را به والدین نشان می‌دهد. کودک در صورت نبود والدین، نگران و ناراحت است و گریه سر می‌دهد به این رفتار اضطراب جدایی می‌گویند که کودک به هنگام دیدن والدین خود به صورت آشکارا واکنش نشان می‌دهد. واکنش کودک در این لحظه بیانگر سبک دلبستگی کودک با والدین به خصوص مادر است.
خنده کودک به معنی رشد اجتماعی و عاطفی کودک است، از لبخند زدن، خندیدن، گریه کردن و … می‌توان نوع تعاملات کودک را پیش بینی کرد. اگر کودک شما زیاد می‌خندد یا کم می خندد، بی دلیل نگران نشوید، میزان خندیدن نوزاد به میزان اجتماعی بودن او بستگی دارد.
موردی که می‌تواند قابل بررسی باشد، این است که کودکی به لحاظ سن رشدی باید لبخند بزند و بخندد، اما هنوز نخندیده یا لبخند نزده است. نخندیدن کودک می‌تواند یکی از علائم اختلال طیف اتیسم باشد. لازم به ذکراست که نخندیدن نوزاد یکی از علایم اختلال طیف اتیسم است و این عامل به تنهایی برای تشخیص گذاری کافی نیست، در این مواقع بهتر است از متخصص کمک بگیرید.
بازی کردن و خندیدن، پیوند عاطفی کودک را با مادر و مراقبان اصلی قوی‌نر می‌کند و حس شوخ طبعی و خلاقیت را بالا می‌برد. همچنین به تقویت سیستم ایمنی بدن و رشد کودک کمک می‌کند. از این رو توصیه می‌شود که زمان بیشتری را صرف بازی و خندیدن با کودک کنید. در ادامه چند راهکار برای خندیدن کودک را ذکر کرده‌ایم:
خندیدن یا نخندیدن نوزاد، لزوما نشان دهنده اختلال رشدی به خصوصی نیست، اگر کودکتان کم می‌خندد شاید به مقدار بیشتری بازی و شادی نیاز دارد و اگر کودکتان زیاد می خندد یعنی مسیر تربیتی را به درستی طی کرده‌اید، به غریزه والدگری خود اعتماد بکنید و نگران اظهار نظرهای اطرافیان نشوید. برای بالا بردن اطلاعات خود مقاله رشد شناختی کودک را مطالعه کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
تقویت هوش نوزاد از چه زمانی امکان پذیر است؟ افزایش ضریب هوشی نوزاد موضوعی است که والدین می‌توانند از همان دوران بارداری به آن توجه داشته باشند. نوزاد از طریق تجربه‌های دریافتی خود از محیط پیرامونش به اکتشافات جدید دست می‌زند و بر آموخته‌های خویش می‌افزاید. در همین راستا لازم است که والدین نیز با انجام روش‌های کاربردی به تقویت هوش فرزند خود بپردازند. در واقع برای داشتن کودک باهوش باید زمینه‌های توسعه و رشد مهارت‌های ذهنی او را فراهم آورد. با توجه به اهمیت موضوع در ادامه درباره راهکارهای تقویت هوش نوزاد خواهیم پرداخت. بهره بردن از مشاوره کودک کمک می‌کند تا بتوانید زمینه را برای پیشرفت و تربیت کودک خود آماده کنید.
منبع: تقویت هوش نوزاد دو ماهه تا هشت ماهه
شیر مادر حاوی ترکیبات بسیار ارزشمندی می‌باشد که در رشد مهارت‌های ذهنی کودک نقش بسزایی دارند. به همین دلیل است که میزان هوش و آی کیو کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند نسبت به کودکانی که از شیر خشک بهره می‌برند 10 تا 12 برابر بیشتر است. در واقع نوزادانی که به مدت 2 سال از شیر مادر تغذیه می‌کنند به طور میانگین از ضریب هوشی بالاتری بهره مند هستند. با توجه به تاثیر شیر مادر در افزایش نرخ هوش کودکان باید گفت، نه تنها از زمان شروع مدرسه بلکه از روز اول تولد نوزاد، مادران نقش زیادی در افزایش هوش فرزندان خود ایفا می‌کنند.
علاوه بر این، نوع برنامه غذایی که مادران شیرده در طول روز مصرف می‌کنند، ارتباط مستقیمی با سلامت و هوش نوزادان دارد. به همین دلیل باید مصرف اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 که در رشد مهارت‌های ذهنی کودک نقش بخصوصی دارد، در اولویت برنامه غذایی مادران قرار بگیرد. برای آشنایی با سایر انواع هوش کودک کلیک کنید.
در آغوش کشیدن نوزاد و مورد محبت قراردادن او باعث افزایش رشد توانایی‌های ذهنی می‌گردد. در واقع وقتی کودک مورد حمایت عاطفی والدین قرار داشته باشد، احساس امنیت می‌کند و اعتماد به نفس زیادی به دست می‌آورد. افزایش اعتماد به نفس کودک سبب می‌شود که به توانایی‌های خود اعتماد کند و به خلاقیت و اکتشاف بپردازد. در نتیجه رشد مهارت‌های خلاقانه، هوش کودک افزایش می‌یابد و مهارت‌های ذهنی او تقویت می‌شود.
اختصاص دادن مدت زمان زیادی به تماشای تلویزیون، باعث کند شدن رشد مهارت‌های شناختی در کودک می‌شود. به جای اینکه کودک ساعت‌ها بنشیند و بدون مهارت فیزیکی تلویزیون تماشا کند، بهتر است به کند و کاو درباره محیط پیرامون خود بپردازد و بازی‌های انجام دهد که باعث تحرک و تفکر او بشود. به مرور این مسئله باعث تقویت هوش نوزاد خواهد شد. توصیه می کنیم مقاله تلویزیون دیدن نوازد را مطالعه نمایید.
برای آشنا کردن کودک با دنیای کتاب هیچ وقت زود نیست و نباید منتظر شد تا کودک به مدرسه برود و توانایی خواندن و نوشتن را فرا بگیرد. از همان ابتدای تولد می‌توان برای کودک قصه خواند، به ویژه وقتی کودک کمی بزرگتر شود، بهتر است از کتاب‌های مصور با تصاویر رنگی استفاده کرد تا نظر کودک را جلب کند. خواندن قصه‌های متنوع با صدای بلند برای کودک باعث رشد دایره لغات او می‌شود و از این طریق می‌توان به تقویت هوش او کمک کرد. توصیه می کنیم مقاله قصه گویی برای کودک را مطالعه نمایید.
تحقیقات مختلف در زمینه رشد مهارت‌های ذهنی کودک حاکی از تاثیر موسیقی بر افزایش هوش آن‌ها می‌باشد. امروز کلاس‌های موسیقی مادر و کودک وجود دارد که کمک می‌کند در کنار پیوند عاطفی عمیق میان کودک و مادر، هوش موسیقیایی کودکان نیز بالاتر رفته و بتوانند باعث پیشرفت خود شوند. به طور کلی می‌توان نقش موسیقی بر رشد مهارت‌های شناختی نوزاد را در موارد زیر خلاصه کرد.
توصیه می کنیم مقاله استعدادیابی موسیقی کودک را مطالعه نمایید.
بازی‌های مختلف مانند خانه سازی، پرتاب توپ به یک نقطه مشخص، تشخیص رنگ‌ها و اشکال مشابه از جمله انواع بازی‌های چالشی هستند که ذهن کودک را درگیر می‌کند و قوه تفکر او را رشد می‌دهد. برای آشنایی بیشتر با روش‌های استعدادیابی کودکان کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد و کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
کودک به دلیل الگو پذیری از والدین خود می‌تواند فعالیت‌های مختلف را یاد بگیرد. در قالب بازی می‌توان آموزش‌های زیادی به کودک یاد داد و به رشد مهارت‌های شناختی او کمک کرد.
برای رشد مهارت‌های حرکتی لازم است که تمام بدن فعالیت داشته باشد. انواع بازی‌های ساده فیزیکی مانند قل دادن توپ یا فوتبال بچگانه می‌تواند در این زمینه موثر باشد.
آیا از ویژگی‌های پدر خوب بودن اطلاع دارید؟ شاید به مانند خانم‌ها آقایان آرزوی بچه‌دار شدن نداشته باشند، اما هر مردی بعد از تولد فرزندش احساس متفاوت پدر شدن را درک می‌کند. گاه پدران برای آنکه بتوانند این وظیفه را به بهترین نحو انجام دهند، دچار افراط و تفریط‌هایی می‌شوند که به جای کمک به تربیت و رشد فرزندشان موجبات آسیب او را فراهم می‌کنند. بنابراین به پدران نیز توصیه می‌شود حتما دانش خود را در ارتباط با فرزندانشان افزایش دهند و تمام مسئولیت فرزندپروری را به عهده مادر نگذارند. برای آشنایی با نقش پدر در تربیت فرزندان کلیک کنید.
منبع: پدر خوب بودن به چه پیش زمینه هایی نیاز دارد؟ | ویژگی های پدر خوب
در بیشتر توصیه‌های تربیتی متخصصان و کارشناسان به رفتار مادران تمرکز می‌کنند. در این میان تا حد زیادی نقش پدران و چگونگی پدر خوب بودن نادیده گرفته می‌شود. این در حالی است که نحوه پاسخ دهی پدران به نیازهای هیجانی فرزندان می‌تواند در نحوه شکل گیری عقاید، باورها و احساسات آن‌ها نقش بسیار تاثیرگذاری داشته باشد.
برای مثال بررسی‌های روانشناسی نشان می‌دهند دریافت حمایت کافی از جانب پدر در دوران رشد به افزایش اعتماد به نفس فرزندان کمک می‌کند و سلامت روان آن‌ها را در جنبه‌های مختلف بالا می‌برد. در همین راستا بسیار اهمیت دارد که پدران نیز با توصیه‌های تربیتی آشنا باشند و بتوانند نقش فعالی در پرورش فرزند خود ایفا کنند. برای آشنایی بیشتر با مباحث آموزش پدر و مادر کلیک کنید.
برای آنکه بتوانید پدر خوبی برای فرزند خود باشید لازم است در این زمینه آموزش ببینید و مهارت‌های لازم را در خود ایجاد کنید. در ادامه از منظر روانشناسی به ارائه چند راهکار برای ایفای نقش یک پدر خوب پرداخته‌ایم. در صورتی که در اعمال ویژگی‌های زیر دچار دشواری شده‌اید، حتما از خدمات مشاوره کودک استفاده بفرمایید.
پس از اینکه فرزند شما به دنیا می‌آید باید بتوانید روحیه فداکاری و تعهد را در خود تقویت کنید. در همین راستا لازم است همیشه سلامت و منفعت فرزندتان را در اولویت قرار دهید و عادت‌های نادرست خود را کنار بگذارید. برای مثال ممکن‌است تا قبل از به دنیا آمدن کودک بتوانید هرجایی سیگاربکشید یا رفتارهای تغذیه‌ای نامناسبی داشته باشید. اما پس از تولد فرزندتان باید عادات خود را تغییر دهید. رفتارهای بالغانه‌تری از خود نمایش دهید. چرا که انجام کارهایی نظیر سیگار کشیدن به سلامت جسمانی کودک آسیب می‌رساند و از منظر روانشناختی نیز الگو برداری منفی خواهد کرد.
یک پدر خوب با مراقبت درست و به جا احساس امنیت را در فرزند خود ایجاد می‌کند. در همین راستا لازم است که همواره به فرزندتان نشان دهید از او حمایت می‌کنید و تحت هر شرایطی در کنار او خواهید ماند. حمایت و مراقبت شما باید نامشروط باشد. برای مثال اگر کودک کار بدی انجام داد به او نگویید که دیگر پدر او نیستید یا مراقبت خود را قطع خواهید کرد. این کار احساس اضطراب زیادی را به بچه‌ها منتقل می‌کند و می‌تواند زمینه ساز بروز آسیب‌های روان شناختی مختلف در آن‌ها شود.
بسیاری از پدرها زمان به خصوصی را برای بودن در کنار فرزندشان اختصاص نمی‌دهند و همه وظایف را به مادر محول می‌کنند. همین امر باعث می‌شود که از کودکی صمیمیت چندانی بین پدر و کودک شکل نگیرد. برای تقویت ارتباط والد فرزندی لازم است زمان‌های مشترکی را با فرزندتان بگذارنید. در این زمان می‌توانید به انجام یک بازی بپردازید یا فعالیت‌هایی نظیر خواندن کتاب یا دیدن یک برنامه کودکانه را در برنامه خود قرار دهید.
بسیاری از مردان از ابراز احساسات و هیجانات خود می‌هراسند و فکر می‌کنند اگر عواطف‌شان را به کودک نشان دهند جذبه خود را نزد او از دست می‌دهند. این در حالی است که فرزندان تنها به پرورش احساس دلبستگی با مادر نیاز ندارند و برقراری رابطه عاطفی با پدر نیز در سلامت روان آن‌ها تاثیر می‌گذارد. در نتیجه لازم‌است که تلاش‌کنید گاهی اوقات در مورد احساس محبتی که به فرزندتان دارید صحبت کنید یا با انجام اعمالی نظیر در آغوش‌کشیدن و نوازش عشق‌تان را نشان دهید.
یکی از مهم‌ترین خصوصیات برای پدر خوب بودن این است که بتواند رفتار شایسته‌ای با همسر خود داشته باشد. چرا که پدر به عنوان یکی از مهم‌ترین الگوهای زندگی کودک می‌تواند در رفتار او با مادرش نقش بسزایی داشته باشد. همچنین بدرفتاری با مادر با تاثیرگذاری در خلق او منجر به تجربه تنش و اضطراب زیادی در کودک‌شده و زمینه بروز انواع مشکلات روانی را فراهم می‌کند.
کنترل بیش از حد و بر عکس سپردن همه تصمیمات به کودک با مفهوم پدر خوب بودن در تضاد است. شما به عنوان پدر باید از زندگی، خواسته‌ها و نیازهای او اطلاع داشته باشید. فرزندتان در هر سنی به حضور شما نیاز دارد. برخی از پدران امور کودک خردسالشان را کاملا به مادر واگذار می‌کنند. در حالی که پدر خوب در هر برهه زمانی باید نسبت به اتفاقات و تصمیماتی که برای فرزندش گرفته می‌شود نقش داشته باشد.
برای مثال مادر به دنبال لباسی مناسب مهمانی برای دختر 5 ساله اش است. از پدر دخترش می‌خواهد در مورد خرید لباس نظر دهد و همراه آنان باشد. اما در عوض پدر می‌گوید: “این مسائل به من ارتباطی نداره، هر چی خودتون دوست داری بخر، فقط پول اگر کم آوردی بگو برات کارت به کارت کنم”. این دست رفتارها از چنین پدری در موقعیت های دیگری نیز دیده می‌شود. در طول زمان متوجه پیامدهای آن خواهید شد.
شاید شما هم دیده‌باشید که در برخی خانواده‌ها با ورود پدر، بچه‌ها باید آرام باشند. چرا که پدر از سر و صدا آزرده می‌شود. پدر خوب بودن تنها به معنای تامین نیازهای مادی فرزند نیست. القای احساس شادی از جانب پدر نیز ضرورت دارد. بازی راهی برای برقراری ارتباط با کودک و نوجوان است. پدر به واسطه بازی قادر به تربیت آن‌ها می‌باشد. کافی‌است بعد از کمی استرحت با فرزندتان بازی کنید. و یا حداقل به آن‌ها اجازه بازی در کنارتان را دهید.
پدر خوب بودن به معنای تن پرور بارآوردن کودک نیست. شما باید در کنار رفع نیازهایش، به او استقلال را نیز بیاموزید. پدر خوب می‌داند که باید به نیازهای فرزندش رسیدگی کند. اما گاهی این رفتار باعث وابستگی بیش از حد و ناتوانی فرزند در رفع نیازهای فردی خودش می‌شود. شاید بگویید او هنوز بچه‌اس و وقت برای یادگیری استقلال وجود دارد. در حالی که شما برای تربیت و آموزش چنین مفاهیمی وقت زیادی ندارید. شخصیت فرزند شما در سال‌های اولیه (5سال اول) زندگی او شکل می‌گیرد. پس برای آموزش منتظر بلوغ و بزرگ شدنش نباشید.
برای آشنایی با جدیدتری روش های تربیت فرزند کلیک کنید.
در اکثر خانواده‌ها مادر وقت بیشتری با فرزندان می‌گذارد. پس طبیعتا مادر از خلق و خو و وضعیت فرزندان اطلاع دقیق‌تری دارد. پس پدر خوب با مادر در مورد فرزندانش مشورت می‌کند. برای مثال پدر قصد وقت گذرانی با پسر 11 ساله اش دارد، و بدون مشورت او را به شهربازی می‌برد. در حالی که فرزندش علاقه زیادی به استخر دارد.
پدر خوب بودن کار آسانی نیست. شما علاوه بر رسیدگی به کارهای خودتان باید به امور فرزندتان نیز برسید. برخی پدران به واسطه شغل‌شان زیاد در منزل حضور ندارند. اما دلیل خوبی برای در دسترس نبودن نیست. پدر خوب راهی برای در دسترس بودن ایجاد می‌کند. در قدم بعدی چه خوب اگر او را در برخی امور مشارکت دهید. برای مثال اگر راننده تاکسی هستید، از او بخواهید که هر از گاهی در رسیدگی به خودرو کمک‌تان کند. و یا امور پیچیده تر را پله پله به او یاد بدهید. این گونه حس مسئولیت پذیری را نیز در او افزایش خواهید داد.
برای دریافت مشاوره در زمینه پدر خوب بودن می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
بله، در جلسات مشاوره کودک و نوجوان می‌توانید از یک درمانگر برای حل مشکلات و ارتقای کیفیت روابط خود کمک بگیرید.
در شرایطی که پدر و مادر رابطه خوبی ندارند کودکان اغلب احساس اضطراب کرده و نوعی دوگانگی را در درون خود تجربه می‌کند. این مسئله رابطه والد فرزندی را نیز تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.
منبع: پدر خوب بودن به چه پیش زمینه هایی نیاز دارد؟ | ویژگی های پدر خوب
تعیین جنسیت جنین در دوران‌بارداری برای بسیاری از زوجین مهم می‌باشد تا از همان ابتدا با اطلاع از جنسیت فرزندی که در راه دارند، وسایل مورد نیاز او را تهیه کنند. بسیاری دیگر نیز به دلیل ترجیح جنسیتی تمایل دارند زودتر جنسیت جنین خود را بدانند، چرا که برای بسیاری از آن ها پسردار شدن از اهمیت بالایی برخوردار است. البته که در برخی موارد هم افراد تمایل دارند، فرزندشان دختر باشد. اطلاع از جنسیت جنین به روش‌های مختلفی امکان‌پذیر است. در گذشته که استفاده از سونوگرافی برای تعیین جنسیت جنین ، چندان مرسوم نبوده است، افراد از روش‌های خانگی برای فهمیدن جنسیت فرزند خود استفاده می‌کردند که در ادامه به برخی از این روش‌های می‌پردازیم. در صورتی که در این زمینه با سوالاتی روبه رو هستید، برای دریافت مشاوره بارداری کلیک کنید.
منبع: تعیین جنسیت جنین | تشخیص جنسیت جنین قبل از 4 ماهگی
از مرسوم‌ترین روش‌هایی که برای تعیین جنسیت جنین استفاده می‌شود و دارای نتیجه قطعی و قابل اطمینان نیز هست، سونوگرافی می‌باشد. در حال حاضر بیشتر کسانی که قصد دارند از جنسیت جنین خود مطلع شوند، پس از گذشت چهار یا پنج ماه از بارداری از سونوگرافی استفاده می‌کنند.
برخی دیگر از افراد نیز سعی می‌کنند از طریق نشانه‌های ظاهری که در بدن مادر باردار ایجاد می‌شود، جنسیت جنین را حدس بزنند. استفاده از روش‌های خانگی برای تعیین جنسیت جنین مبنای علمی ندارد و حتی ممکن است با خطا نیز همراه باشد. برای آشنایی با علائم بارداری دختر کلیک کنید.
بر خلاف باور قدیمی‌ترها در گذشته که مادر را عامل تعیین‌کننده جنسیت جنین می دانستند؛ پدر دارای نقش تعیین کننده‌تری در دختر و یا پسر بودن جنین می‌باشد.
برای تشکیل نطفه در رحم مادر به یک تخمک از مادر و یک اسپرم از پدر نیاز است تا با یکدیگر ترکیب شده و تشکیل لقاح دهند. تخمکی که برای تشکیل لقاح از سوی تخمدان‌های مادر در رحم آزاد می‌شود، دارای کروموزوم‌های xx می‌باشد. در مقابل کروموزوم‌های جنسی پدر xy هستند. تعیین جنسیت و دختر و پسر بودن جنین وابسته به این است که در زمان تشکیل لقاح، اسپرم پدر y باشد یا x.
بیشتر بخوانید: علائم اولیه بارداری
همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، زوجین به دلایل مختلفی تمایل دارند قبل از تولد فرزندشان، در دوران بارداری از جنسیت او مطلع شوند. در ادامه به دو دلیل اصلی اهمیت تعیین جنسیت جنین اشاره کرده‌ایم.
لازم به ذکر است برای عده‌ای دیگر نیز دختردار شدن و یا پسردار شدن از اهمیت چندانی برخوردار نیست. درواقع این دسته از افراد تمایل دارند با اطلاع از جنسیت جنین، شرایط را برای آمدن فرزند خود مهیا کنند.
درست است که سونوگرافی بهترین و قابل اطمینان‌ترین راه برای تشخیص جنسیت جنین است، اما در هفته‌های اول بارداری و قبلا از چهارماهگی نمی‌تواند جنسیت جنین را تعیین کند.
اگر در هفته‌های اول بارداری هستید و تمایل دارید از جنسیت فرزند خود مطلع شوید، می‌توانید از برخی روش‌های خانگی و قدیمی که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم، استفاده کنید. برای آشنایی با علائم بارداری پسر کلیک کنید.
یکی از تست‌های خانگی تعیین جنسیت، استفاده از مخلوط درانو می‌باشد. درانو یک ماده تمییز کننده و لوله بازکن است. در ابتدا لازم است اشاره کنیم که بهتر است این آزمایش شیمیایی توسط مادر باردار انجام نشود.
برای تعیین جنسیت جنین، دو قاشق از درانو باید بر روی مقداری از ادرار صبحگاهی مادر ریخته شود. از ترکیب درانو و ادرار یک واکنش شیمیایی حاصل می‌شود. نتیجه این واکنش اگر ماده‌ای قهوه ای رنگ باشد، جنین پسر است و اگر تغییری در رنگ آن ایجاد نگردد، جنین دختر می‌باشد.
از سیر نیز برای تعیین جنسیت جنین استفاده می‌شود. مادر باردار باید یک بوته از سیر را مصرف کند. در صورتی که بدن مادر پس از مصرف سیر بوی بدی بدهد، جنین پسر است و در غیر اینصورت جنین دختر می‌باشد.
برای تعیین جنسیت جنین با جوش شیرین، باید به مقداری از ادرار مادر باردار، در حد دو قاشق غذاخوری جوش شیرین اضافه شود. در صورتی که در نتیجه این ترکیب مخلوطی همچون نوشابه به دست آید، یعنی جنین پسر است. بدست‌آمدن مخلوطی صاف به معنای دختربودن جنین می‌باشد.
از دیگر روش‌های تعیین جنسیت جنین، استفاده از کلم قرمز است. برای اینکار لازم است یک کلم قرمز را خرد کرده و در یک ظرف بریزید. سپس بر روی کلم‌های خردشده، مقداری آب جوش بریزید و بگذارید برای ده دقیقه این مخلوط در دمای اتاق بماند.
آب کلم را جدا کنید و مقداری از ادرار مادر باردار را به آن اضافه کنید. در صورتی که مخلوط آب کلم و ادرار به رنگ بنفش درآید، جنین پسر است و اگر به رنگ صورتی درآید جنین دختر می‌باشد.
نخی را به حلقه خود وصل کنید. از شخص دیگری بخواهید حلقه را بر روی شکمتان بگیرد. حرکت آونگی حلقه بر روی شکم به معنای پسر بودن جنین و حرکت دایره‌ای به معنای دختر بودن جنین می‌باشد.
علاوه بر موارد گفته‌شده برخی علائم در دوران بارداری نیز می‌تواند نشان دهنده جنسیت جنین باشد. در ادامه به این موارد اشاره کرده‌ایم. برای آشنایی بیشتر با دوران بارداری کلیک کنید.
در نظر داشته باشید بهترین و قابل اطمینان ترین راه برای اطلاع از جنسیت فرزند، سونوگرافی بعد از چهار تا پنج ماه بارداری است. هیچ کدام از روش‌های خانگی که برای تعیین جنسیت جنین در این مقاله به آن‌ها اشاره کردیم، دارای مبنای علمی نمی‌باشند و از طریق تجربه‌ای که قدیمی‌ترها کسب کرده‌اند، به وجود آمده است.
پدر و مادر باید در نظر داشته باشند، فرزندان با هر جنسیتی نیازمند توجه و محبت آن ها می‌باشند و والدین باید فارغ از اینکه جنسیت بچه‌ای که در راه دارند، چه می‌باشد در جهت برآورده کردن نیازهای او و همینطور رعایت نکات تربیتی تلاش کنند.
برای دریافت مشاوره در زمینه تعیین جنسیت جنین می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک و نوجوان نی نی مایند از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.
آیا با استفاده از روش‌های خانگی می‌توان جنسیت جنین را تعیین کرد؟
قدیمی‌ترها به کمک برخی روش‌های خانگی همچون استفاده از محلول درانو، سیر، جوش شیرین، کلم قرمز و تست حلقه جنسبت جنین را قبل از تولد حدس می‌زدند که جزئیات هر یک را در مقاله بالا توضیح داده ایم.
تخلیه انرژی کودک در خانه را شاید بتوان یکی از جدی‌ترین چالش‌ها برای والدین دانست. به‌خصوص در شرایط امروزه که اکثر خانواده‌ها در فضاهای آپارتمانی کوچک زندگی می‌کنند و همینطور به دلیل بیماری کرونا امکان فعالیت در بیرون از خانه چندان وجود ندارد؛ تخلیه انرژی کودک در خانه آن هم بدون ایجاد سروصدا تبدیل به رؤیایی دست‌نیافتنی شده است. اما متأسفانه بی‌توجهی به این موضوع باعث می‌شود فرزند شما دچار مشکلاتی مثل بدرفتاری و پرخاشگری یا افسردگی شود و این آرامش کل خانواده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به همین خاطر بهتر است به دنبال راهکارهایی باشید که بتوانید با حداقل سروصدا و همینطور بدون درگیر شدن با فرزندتان به او برای تخلیه انرژی کمک کنید.
بیشتر بخوانید: تربیت کودک
منبع: تخلیه انرژی کودک در خانه
کودکان باید زمان زیادی را صرف گشتن در محیط و یادگیری موضوعات مختلف کنند و علاوه بر این دغدغه‌های ذهنی که باعث خستگی فکری می‌شوند نیز در این گروه سنی چندان وجود ندارد. به همین خاطر انرژی آن‌ها معمولاً بیش از بزرگ‌سالان است و این می‌تواند برای بسیاری از والدین تعجب‌آور باشد. حتی خیلی وقت‌ها والدین برچسب‌هایی نظیر بیش‌فعال را به کودکان خود می‌زنند. برای آشنایی با نشانه های بیش فعالی کودکان کلیک کنید.
این درحالیست که فرزند آن‌ها درست مانند سایر همسالان به‌صورت طبیعی دارای انرژی بسیاری است که می‌خواهد آن را تخلیه کند. اگر در مقابل نیاز کودک به تخلیه انرژی بی‌توجه باشید و یا با الفاظی نظیر بی‌تربیت یا بیش‌فعال با او صحبت کنید دیر یا زود درگیر پیامدهای منفی آن خواهید شد که در ادامه راجع به آن‌ها صحبت خواهیم کرد. اگر هریک از این مشکلات در خانواده شما ایجادشده بهتر است از یک روانشناس کودک برای درمان آن کمک بگیرید.
بهتر است به طور مشخص زمان‌هایی را برای تخلیه انرژی فرزندتان اختصاص دهید. ثبت‌نام در کلاس‌های ورزشی، رفتن به پارک یا برقراری ارتباط با سایر دوستان ازجمله اصلی‌ترین راهکارهایی هستند که می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید، بااین‌حال امکان این فعالیت‌ها همیشه و برای همه ما وجود ندارد. به همین خاطر بسیاری از والدین به دنبال راهی می‌گردند تا بتوانند فرزندان خود را در خانه سرگرم نگه دارند. ازجمله این راهکارها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اصلی‌ترین دلیلی که تخلیه انرژی کودک در خانه را مشکل می‌کند این است که تقریباً فضای زندگی برای فعالیت کودکان نامناسب است. نمی‌توانید و البته نباید از فرزند خود بخواهید برای برطرف کردن این مشکل از فعالیت دست بکشد. بلکه بهتر است فضای خانه خود را متناسب با شرایط بازی تغییر دهید. برای مثال:
حتما درباره راه های پرکردن اوقات فراغت کودکان مطالعه نمایید.
اگر امکان حضور در کلاس‌های ورزشی را ندارید سعی کنید زمانی را به ورزش در خانه اختصاص دهید. شما می‌توانید از فیلم‌های ضبط شده کلاس‌های ورزشی استفاده کنید و از فرزندتان بخواهید همراه آن‌ها ورزش کند و یا می‌توانید زمانی را به‌عنوان زنگ ورزش در نظر بگیرید و خودتان هم با او شروع به ورزش کنید. برای مثال می‌توانید از فرزندتان بخواهید او به شما تمرین دهد یا آنچه را در مدرسه یا هرجای دیگری یاد گرفته به شما نیز آموزش دهد.
یکی از راحت‌ترین راهکارها برای تخلیه انرژی کودک در خانه این است که از آن‌ها برای انجام کارهایتان کمک بگیرید. از کودک بخواهید کارهایی مثل نظافت اتاق خودش، تغییر دکوراسیون، آشپزی یا هر کار دیگری را انجام دهد. این تمرین علاوه بر اینکه باعث تخلیه انرژی و همینطور سرگرم شدن کودکان می‌شود مهارت‌های مختلفی را نیز به آن‌ها آموزش می‌دهد.
می‌توانید با استفاده از خلاقیت خود بازی‌های مختلفی را برای فعالیت در خانه طراحی کنید. برای مثال می‌توانید هنگام کتاب خواندن از فرزندتان بخواهید بخش‌هایی از آن را با کمک هم، به‌صورت نمایش اجرا کنید و یا می‌توانید موانعی را با استفاده از رخت‌خواب یا نوارهای رنگی در خانه ایجاد کنید و بعد بدون رد شدن از روی این موانع با یک توپ حرکت کنید. فعالیت‌های بدنی بهترین و شاید تنها راهکاری هستند که باعث تخلیه انرژی کودک شما خواهند شد. برای این کار بهتر است با توجه به موقعیت محل زندگی خود، سن و شرایط جسمی و همینطور علاقه‌مندی‌های فرزندتان بازی‌هایی را طراحی کنید.
یکی از ساده‌ترین راهکارهایی که می‌توانید از آن استفاده کنید این است که در مجتمع خود یا در محیط اطرافتان کودکانی که تقریباً هم‌سن فرزندتان هستند را پیدا کنید و آن‌ها را با وی آشنا کنید. از این طریق شما درواقع با گروهی از والدین و کودکان آشنا می‌شوید که مشکلاتی مانند شما دارند و می‌توانید برای برطرف کردن این مسائل به یکدیگر کمک کنید.
بیشتر بخوانید: رفتار با بچه های شیطون
وقتی قرار است کودک شما در خانه بازی کند، یکی از اصلی‌ترین مشکلات این است که معمولاً با والدین بر سر مسائل مختلفی درگیر می‌شوند. اما می‌توانید این چالش‌ها را تبدیل به فرصتی برای تربیت بهتر فرزندتان کنید. به همین خاطر در این قسمت برخی از نکاتی که باید به آن‌ها توجه داشته باشید را با یکدیگر بررسی نمایید.
وقتی فرزندتان در خانه می‌دود یا با صدای بلند صحبت می‌کند به‌جای اینکه به او پرخاش کنید یا صرفاً بگویید نباید این کار را بکند، دلایل مخالفتتان را برایش توضیح دهید. متخصصین کودک معتقدند تنبیه کودک یا گفتن اینکه کاری را نباید انجام دهد آن‌هم بدون اینکه دلیلی برای آن بیاورید، اثر تربیتی چندانی ندارد. فرزند شما نیاز دارد بداند چرا نباید با صدای بلند صحبت کند و یا در خانه بدود.
اگر علی‌رغم چند بار تکرار دلایل بازهم فرزندتان رفتار خود را تکرار می‌کند، بهتر است از او بپرسید چه قراری باهم راجع به این موضوع داشته‌اید و این نکته را در نظر بگیرید که فراموش کردن مسائل برای کودکان موضوع غیرطبیعی نیست. اما اگر احساس می‌کنید به هر دلیلی فرزندتان با شما لجبازی می‌کند و عمداً حرف‌هایتان را گوش نمی‌دهد بهتر است از مشاوره کودک بگیرید.
سعی کنید برای فعالیت‌ها زمان مشخصی را در نظر بگیرید و از این طریق نظم و برنامه‌ریزی را تا حدودی به فرزندتان آموزش دهید. برای مثال می‌توانید ساعتی را در صبح و ساعتی را در بعدازظهر به این کار اختصاص بدهید یا به فرزندتان بگویید پس از انجام هر بخش از تکالیفش می‌تواند برای مدتی بازی کند.
محدودیت‌های زندگی آپارتمان‌نشینی نباید به‌طورکلی مانع فعالیت فرزند شما باشند. به همین خاطر به‌جای اینکه به او بگویید نباید توپ‌بازی کند از او بخواهید با توپ‌های پارچه‌ای بازی کند و یا به‌جای اینکه بگویید نباید بدود از او بخواهید در ساعت‌های مشخصی این کار را بکند.
گاهی بهتر است شما هم وارد بازی کودکتان شوید. این کار به آن‌ها نشان می‌دهد که نیاز و خواسته‌شان برای شما اهمیت دارد و شما به‌طورکلی با فعالیت‌های آن‌ها مخالف نیستید. علاوه بر این هنگامی‌که شما در بازی فرزندتان شرکت می‌کنید بهتر می‌توانید آهنگ و قواعد بازی را کنترل کنید.
هدف از بازی در خانه تنها تخلیه انرژی کودک نیست و او باید از این طریق مهارت‌هایی را نیز یاد بگیرد. به همین خاطر سعی کنید بازی‌های خود را تا حد ممکن هدفمند انتخاب کنید. برای مثال گشتن به دنبال یکی از وسایل خانه به تقویت توجه و تمرکز فرزند شما نیز کمک می‌کند و یا نقاشی کشیدن می‌تواند هماهنگی بین دست و چشم و همینطور قوه تخیل فرزند شما را پرورش دهد.
برای دریافت مشاوره در زمینه تخلیه انرژی کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
چه راه‌هایی برای تخلیه انرژی کودک در خانه وجود دارد؟
سعی کنید فضای خانه را مناسب با فعالیت کودک تغییر دهید. از فیلم‌های آموزشی ورزشی استفاده کنید و یا از کودک در کارهای خانه کمک بگیرید.
برای بازی با کودک در خانه باید به چه نکاتی توجه داشته باشیم؟
سعی کنید تا جای ممکن از بازی‌های هدفمندی استفاده کنید که باعث تقویت مهارت‌های کودک می‌شود و به‌جای اینکه از آن‌ها بخواهید کاری را انجام ندهند دلایل مخالفتتان را برایشان بیان کنید.
منبع: تخلیه انرژی کودک در خانه