سیستم ایمنی نوزاد با سیستم ایمنی بدن یک فرد بزرگسال فرق می‌کند و از توانمندی که سیستم ایمنی یک فرد بزرگسال دارد برخوردار نیست. اگرچه مادران می‌توانند پادتن و مصونیت بدن خودشان را به نوزاد منتقل کنند اما باز هم بدن نوزاد نمی‌تواند با بیماری‌های سخت‌تر مبارزه کند. به همین منظور ضروری است که والدین از راه‌های تقویت سیستم ایمنی نوزاد خود آگاه باشند و به این صورت سلامت فرزندشان را تضمین نمایند. با کمک گرفتن از مشاوره کودک می‌توانید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
منبع: سیستم ایمنی نوزاد
سیستم ایمنی بدن هر انسانی از یک شبکه تشکیل شده و دارای پروتئین‌ها و سلول‌هایی است که می‌توانند از بدن محافظت کنند. هنگامی که موجودات خارجی مانند ویروس‌ها و باکتری‌ها وارد بدن انسان می‌شوند، گلبول‌های سفید بدن آن را به عنوان موجودات غیر خودی تشخیص می‌دهند. در مرحله بعد برای از بین بردن موجودات خارجی دست به کار می‌شوند. پادتن‌ها همگی پروتئین‌های مبارزه کننده با عفونت‌های داخل بدن هستند. وظیفه سیستم ایمنی بدن محافظت انسان در برابر موجودات خارجی و نشان دادن واکنش مناسب در برابر این موجودات می‌باشد.
پادتن‌های ضروری بدن نوزاد از طریق جفت جنین و در دوران سه ماهه آخر بارداری از طریق بدن مادر به بدن نوزاد منتقل می‌شود. این پادتن‌ها موجب می‌شود بدن نوزاد از محافظت کافی در برابر فرایند متولد شدن برخوردار باشد. سطح مصونیت بدن مادر، میزان و نوع پادتن‌هایی که قرار است به بدن نوزاد منتقل شوند را تعیین می‌کند.
نوزاد در طول دوران جنینی‌اش از وجود باکتری‌های مفید درون واژن مادرش نفع می‌برد. به همین دلیل روده نوزاد از مقادیر زیادی باکتری مفید تشکیل می‌شود. همین باکتری‌ها سیستم ایمنی نوزاد را تقریت می‌کنند. شیردهی در گسترش و تکمیل سیستم ایمنی بدن نوزاد رابطه نزدیکی دارد. شیردهی در ماه‌های اولیه زندگی نوزاد تاثیر بسیار زیادی می‌گذارد. نوزادانی که بلافاصله پس از تولد شیر مادرشان را می‌خورند جریان تازه‌ای از مصونیت به بدنشان وارد می‌شود. کولوستروم که در اولین شیر تولید شده سینه مادر وجود دارد، پادتن‌های قدرتمندی دارد که می‌تواند با بیماری‌ها مبارزه کند.
در هر سختی فایده‌ای وجود دارد؛ پدر و مادرها باید بدانند که وقتی فرزندشان بیمار می‌شود در حقیقت بدنش در حال تولید کردن پادتن‌های بیشتر برای مبارزه با موجودات خارجی است. این پادتن‌ها در مبارزه با بیماری‌های مشابه کارایی دارند. حتی ممکن است در کوتاه مدت تاثیر خود را نشان دهند. در ادامه به بررسی راه‌های تقویت سیستم ایمنی بدن نوزاد می‌پردازیم:
درون شیر مادر پادتن‌هایی با ترکیبات مغذی مناسب وجود دارد. از جمله این ترکیبات می‌توان به چربی، پروتئین، قند و پروبیوتیکس ضروری اشاره کرد که برای تقویت و پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن نوزاد شما کمک کننده هستند. تمام پادتن‌هایی که برای مبارزه با موجودات خارجی در بدن نوزاد لازم است درون شیر مادر وجود دارد و از آن طریق به بدن نوزاد منتقل می‌شود.
خواب مانند تغذیه در حفظ سلامت بدن و برخوردار بودن از یک سیستم ایمنی قوی موثر است. در واقع برخورداری از خواب و استراحت کافی از نظر جسمی و روحی باعث افزایش سطح انرژی بدن می‌شود. خواب و استراحت کافی همراه با یک الگوی منظم خواب در نوزادان بسیار ضروری است. محرومیت از خواب کافی با تاثیر مستقیم به روی سیستم بدنی باعث ایجاد ضعف در عملکرد آن می‌شود. مسلما خواباندن نوزاد مخصوصا در طول شب کار ساده‌ای نیست، بنابراین لازم است شما با خلاقیت و ابتکار خود راهی برای خواباندن نوزادتان پیدا کنید.
تغذیه از دیگر روش‌های موثر در تقویت سیستم ایمنی نوزاد به شمار می‌رود. به همین دلیل باید مواد مغذی ضروری به خصوص ویتامین‌ها را در برنامه غذایی خود قرار دهید. مواد مغذی مختلف مانند مرکبات، میوه‌های قرمز رنگ، سبزیجات برگ سبز، فلفل، جعفری و… از بهترین منابع تغذیه برای مادر به شمار می‌روند.
علاوه بر این‌ها یک دسته از املاح برای رشد نوزاد در دوران نوزادی ضرورت دارد که یکی از مهم‌ترین آنها آهن است. این عنصر معدنی علاوه بر اینکه در شیر خشک غنی شده وجود دارد در طیف گسترده‌ای از مواد غذایی مانند گوشت قرمز، حبوبات و اسفناج نیز قرار دارد.
برخی عادات بدی که والدین در طول روز آنها را تکرار می‌کنند، می‌تواند به روی سیستم ایمنی بدن نوزاد تاثیرگذار باشد. به عنوان مثال هرگز نباید چیزی که از تمیز بودن آن اطمینان ندارید را در داخل دهان نوزادتان قرار دهید. در نتیجه در صورت افتادن پستانک نوزاد به روی زمین نباید آن را با دست پاک کنید و دوباره در دهان نوزاد قرار دهید. سعی کنید در مورد شیشه شیر نوزادتان نیز این نکته را رعایت کنید. بهتر است برای جلوگیری از گریه کردن نوزادتان همیشه یک عدد پستانک اضافه همراه خود داشته باشید. لازم است همیشه برای چشیدن غذای نوزاد از قاشق جداگانه استفاده کنید. ممکن است باکتری‌هایی که برای شما بی ضرر هستند برای نوزادتان ضرر داشته باشند.
واکسن زدن به نوزاد بهترین راه برای تقویت سیستم ایمنی بدن است. به این صورت که از طریق واکسن میکروب‌های ضعیف شده بیماری‌های خطرناک وارد بدن شده و به این صورت سیستم ایمنی برای مقابله با آن آماده می‌شود. به همین دلیل توصیه می‌شود که به نوبت‌های واکسن نوزاد خود توجه ویژه‌ای داشته باشید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
به طور کلی سیستم ایمنی بدن نوزاد نارس خطر بیشتری در مقابل ابتلا به عفونت‌ها قرار دارد. این بدان دلیل است که در بدن مادر به خوبی رشد نکرده‌اند و طبعا سیستم ایمنی آنها نیز به اندازه کافی تقویت نشده است. با کمک گرفتن از یک فرد متخصص می‌توانید به تقویت سیستم ایمنی بدن فرزند خود کمک کنید.
منبع: سیستم ایمنی نوزاد
دعوا در بارداری ممکنه برای هر زوجی پیش بیاید. بارداری یکی از اتفاقات هیجان‌انگیز و حساس برای زوجین محسوب می‌شود. با این حال برخی از زوجین به دلیل بارداری ناخواسته، عوامل و مسائل خانوادگی و… دچار مشکلاتی می‌شوند که این تجربه را برای آنها دشوار می‌کند. از جمله این مشکلات پیش آمده می‌توان به دعوا و خشونت در دوران بارداری اشاره کرد. دعوا و خشونت در بارداری رفتاری است که می‌تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم سلامت مادر و فرزند را تحت تاثیر قرار دهد و بارداری که یک اتفاق خوشایند در طول زندگی است را به یکی از بدترین دوره‌ها تبدیل کند. از آنجایی که دعوا و خشونت در دوران بارداری می‌تواند یک تهدید جدی برای سلامت روان و جسم مادر و کودک محسوب شود آشنایی با عوامل و و راهکارهای مدیریت آن می‌تواند بسیار حائز اهمیت باشد. برای دریافت مشاوره بارداری کلیک کنید.
منبع: دعوا در بارداری
بارداری‌تان هرگز دلیلی بر تغییر رفتار و اتمام دعواهای شما و همسرتان نیست. اگر رابطه‌تان دچار گره‌ها و مشکلاتی است، حتما باید به دنبال راهکاری اساسی برای حل آن باشید. پس هرگز از بچه‌دار شدن برای حل مشکلات‌تان استفاده نکنید. چه بسا احتمال آسیب به جنین و خود شما در بارداری نیز بیشتر می‌شود. دعوا در بارداری چه لفظی و چه فیزیکی بر روی جنین تاثیر منفی می‌گذارد. پس اگر هنوز این مساله در خانه‌تان وجود دارد، هر چه سریع تر از خدمات مشاوره روانشناسی استفاده نمایید.
بارداری یکی از رویدادهای لذت بخش در زندگی است، اما برخی از زوجین به هر دلیلی دچار خشونت خانگی و دعوا در این دوران می‌شوند. در ادامه برخی از دلایل دعوا در بارداری توضیح داده می‌شود.
بارداری علاوه بر اینکه یکی از دوران‌های شیرین زندگی است می‌تواند با اضطراب و تنش زیادی به همراه باشد. تولد فرزند به خودی خود باعث ایجاد تغییراتی در زندگی زوجین می‌شود که بر عملکردهای مختلف آنان تاثیر می‌گذارد. نگرانی از وجود بیماری‌های ژنتیکی، انجام آزمایش‌های غربالگری، باردارهای ناخواسته و… از جمله عواملی هستند که نیاز به همراهی و حمایت زوجین از یکدگیر دارد. اگر هر یک از زوجین نتوانند با شرایط جدید کنار بیایند طبیعتاً دچار دعوا و مشکلاتی می‌شوند که بر جنبه‌های مختلف زندگی آنها تاثیر منفی می‌گذارد.
معمولاً زوجینی که مهارت‌های لازم برای مدیریت کردن رابطه را در دوران بارداری نمی‌دانند دچار مشکلات ارتباطی می‌شوند و دعوا و مشاجره‌ها را افزایش می‌دهند. عمدتاً این مسئله به دلیل مشکل در روابط جنسی پیش می‌آید. ممکن است برخی از زوجین شیوه صحیح برقراری رابطه جنسی را در دوران بارداری ندانند و به همین دلیل دچار مشکلاتی شوند. در برخی موارد تغییرات ظاهری خانم‌ها می‌تواند برای همسرشان رضایت بخش و جذاب نباشد و در نتیجه رابطه بین زوجین با مشکلاتی همراه شود.
برای آشنایی با علل و درمان تنفر از همسر در بارداری کلیک کنید.
در این دوران معمولاً خانم‌ها به دلیل تغییرات هورمونی و مسائل مرتبط با بارداری بیشتر تحریک پذیر و حساس می‌شوند و به طور هیجانی واکنش نشان می‌دهند. در این بین اگر مرد با شیوه ارتباط صحیح با همسر باردارش را بلد نباشد می‌تواند بر این مشکلات دامن زند و باعث تشدید دعواها و مشاجرات شود. برای آشنایی بیشتر با دوران بارداری کلیک کنید.
به دنبال تغییراتی که در دوره بارداری به دلیل مسائل اجتماعی، اقتصادی، زیستی و… برای زوجین رخ می‌دهد، معمولاً پریشانی‌های روانشناختی بروز پیدا می‌کنند. پریشانی‌های روانشناختی نظیر افسردگی و اضطراب و… از جمله مسائلی هستند که بر وضعیت ارتباطی زوجین تاثیر منفی می‌گذارند و می‌توانند دعوا ها و خشونت‌ها در بارداری را افزایش دهند.
یکی از عوامل رایج دعوا و خشونت در دوران بارداری به دلیل مسائل اقتصادی رخ می‌دهد. مسائل اقتصادی می‌تواند به دلیل مشکل در تأمین هزینه‌ها توسط مرد رخ دهد و یا همچنین به دلیل خانه نشین شدن زن شاغل به دلیل بارداری رخ دهد. برخی از خانم‌هایی که به شغل‌های آزاد مشغول هستند ممکن است به دلیل بارداری نتوانند در دوره‌ای کار کنند و در تامین هزینه‌ها به همسرشان کمک کنند. همین مسئله می‌تواند باعث بروز مشکلات و دعواهایی بین زوجین شود.
دعوا و خشونت خانگی می‌تواند تاثیرات کوتاه مدت و بلند مدتی بر وضعیت مادر و فرزند به همراه داشته باشد. جدی‌ترین مسئله‌ای که می‌تواند رخ دهد مرگ و سقط جنین به دلیل وارد شدن ضربه به شکم مادر است. وارد شدن ضربه و یا استرس‌های بیش از اندازه شدید می‌تواند منجر به سقط جنین یا زایمان زودرس شود. هرچقدر که بارداری در ماه‌های اولیه باشد احتمال سقط جنین بیشتر می‌شود.
علاوه بر این بروز دعوا و خشونت خانگی در بارداری می‌تواند بر وضعیت سلامت روان مادر و فرزند تاثیر منفی بگذارد، به طوریکه با افزایش مشاجره و دعواها هورمون کورتیزول در بدن مادر به مقدار بیشتری تولید می‌شود. هورمون کورتیزول همان عاملی است که می‌تواند باعث ایجاد پریشانی‌های روانشناختی زیادی مانند اضطراب و استرس و.. شود. هورمون کورتیزول توانایی رد شدن از جفت را دارد و می‌تواند بر وضعیت جنین تاثیر منفی بگذارد. در نتیجه نوزاد متولد شده در سال‌های بعد به احتمال بیشتری مستعد ابتلا به اختلالات هیجانی و رفتاری مختلف می‌شود.
برای آشنایی بیشتر با راه های درمان انواع مشکلات در بارداری کلیک کنید.
برخی از زوجین به دلیل قطع روابط‌جنسی در دوران بارداری دچار کاهش صمیمت می‌شوند. این مسئله بر جنبه‌های دیگر روان و جسم آنها تاثیر منفی می‌گذارد. زوجین باید بدانند که انجام رابطه‌جنسی در دوران بارداری مانعی ندارد (فقط در موارد خاص پزشک رابطه را ممنوع می‌کند) و می‌توانند با رعایت نکات ساده این کار را به طور صحیح انجام دهند. اینگونه ارتباط صمیمی بین خودشان را حفظ کرده و از بروز دعوا در بارداری جلوگیری می‌کنند. برای آشنایی با شیوه‌های صحیح رابطه جنسی در دوران بارداری می‌توانید از یک روانشناس و یا مشاور امور جنسی کمک بگیرید.
آشنایی با مهارت‌های زندگی یکی از عوامل پیشگیری کننده دعوا و محافظ برای قبل، حین و بعد از بارداری است. زوجین قبل از تصمیم به ازدواج و یا بچه دار شدن باید با مهارت‌های اساسی مدیریت زندگی و آموزش‌های اساسی در ارتباط با شیوه صحیح رفتار در بارداری آشنا شوند. بهتر است زوجین قبل از تصمیم‌گیری برای باردار شدن برای دریافت این آموزش‌ها از یک روانشناس کمک بگیرند. علاوه بر این اگر در حین بارداری دچار چنین مشکلاتی شده‌اید، بهتراست در اولین گام از یک متخصص کمک بگیرید و اجازه ندهید که مشکل‌تان گسترش پیدا کند و بر سایر جنبه‌های زندگی‌تان تاثیر منفی بگذارد.
روش‌های مدیریت استرس و تکنیک‌های آرام سازی می‌تواند برای کوتاه مدت و بلند مدت موثر واقع شود و از بروز تحریک پذیری، پرخاشگری، دعوا و مشاجره پیشگیری کند. عمدتا زوجین در دوران بارداری با مشکلاتی مواجه می‌شوند که آرامش آنها را بهم می‌زند و بر تنش آنها می‌افزاید، در چنین مواقعی مراجعه به روانشناس و آشنایی با روش‌های مدیریت استرس می‌تواند یک اقدام موثر باشد.
برای دریافت مشاوره در زمینه دعوا در بارداری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
یکی از عوامل بدرفتاری و پریشانی‌های روانی در دوران‌بارداری می‌تواند به علت عدم برقراری رابطه جنسی رخ دهد. زوجین باید بدانند که برقراری رابطه جنسی مگر به دلیل مشکل پزشکی مانعی ندارد و زوجین با رعایت نکات ساده و انتخاب پوزیشن‌های مناسب دوران بارداری می‌توانند به راحتی رابطه جنسی داشته باشند.
منبع: دعوا در بارداری
چقدر با مراحل رشد کودک تا بزرگسال آشنا هستید؟ آیا می‌دانید ما انسان‌ها از قبل تولد شروع به رشد می‌کنیم و این فرایند برخلاف تصور خیلی‌ها در کودکی و جوانی تمام نمی‌شود؟ در حقیقت رشد به هر تغییری در انسان گفته می‌شود. این تغییرات گاهی اوقات به معنای بهترشدن و گاهی حتی به معنای افت توانایی‌های ما هستند. بااین‌حال چیزی که اهمیت دارد این است که رشد تا سنین پیری نیز ادامه دارد. آشنا شدن با مراحل رشد کودک تا بزرگسال به ما کمک می‌کند با نیازهای هر دوره آشنا شویم و بهتر بتوانیم به آنها رسیدگی کنیم. درعین‌حال بی‌توجهی به این نیازها می‌تواند مشکلات روحی را در هر دوره از زندگی ما به همراه داشته باشد. حتما برای کسب اطلاع کامل درباره مراحل رشد کودک تا بزرگسالی مشاوره کودک دریافت کنید.
منبع: مراحل رشد کودک تا بزرگسال | مرحله های رشد کودک از نظر روانشناسی
روان‌شناسان معتقدند که می‌توانیم رشد انسان را به مراحل مختلفی تقسیم کنیم. در هر مرحله فرد ویژگی‌ها و نیازهای خاصی خواهد داشت. نکته بسیار مهم این است که این ویژگی‌ها و نیازها در تمامی افراد و هرجایی که زندگی می‌کنند برابر است. در واقع ما بدون توجه به این که از چه قوم و نژادی هستیم دوره‌ها و نیازهای روحی و روانی یکسانی را پشت سر می‌گذاریم. همان‌طور که گفتیم شناخت این مراحل و هرچه در آن اتفاق می‌افتد به شما کمک می‌کند تا بهتر بتوانید شرایط را پشت سر بگذارید و شخصیت کامل‌تری برای خود یا فرزندتان رقم بزنید. مهم‌ترین مراحل رشد کودک تا بزرگسال به شرح زیر است.
این مرحله از زمان انعقاد نطفه تا تولد نوزاد را شامل شده و به طور میانگین 38 هفته خواهد بود. امروزه تمامی متخصصین اعتقاد دارند که فرزند شما در این مدت علاوه بر رشد فیزیولوژیک و تأثیرات ژنتیک با محیط نیز ارتباط دارد. این یعنی برخلاف گذشته که تصور می‌شد در این دوره جنین متوجه اتفاقات محیط اطراف خودش نیست فرزندتان حضور شما، شرایط روحی‌تان و بسیاری از محرک‌های محیطی را متوجه می‌شود. به همین خاطر بهتر است تا جایی که می‌توانید علاوه بر سلامت جسمی به سلامت روان خود در دوران بارداری نیز توجه داشته باشید. مرحله رشد قبل از تولد به سه زیر مرحله تقسیم می‌شود که در ادامه شرح دادیم.
این مرحله اولین بخش رشد هرکدام از ما است که با انعقاد نطفه شروع شده و برای بیست و یک روز ادامه پیدا خواهد کرد. در این مرحله سلول نطفه شروع به تقسیم شدن و ازدیاد کرده و تبدیل به یک توده سلولی می‌شود. سپس با اتصال به دیواره رحم لانه‌گزینی اتفاق خواهد افتاد.
این مرحله از هفته دوم تا هشتم بارداری را شامل می‌شود. در این مرحله اندام‌های بدن جنین به‌تدریج تشکیل شده و ارتباط او با مادر شکل می‌گیرد.
آخرین مرحله رشد قبل از تولد مرحله جنینی است که از پایان هفته هشتم تا هنگام تولد ادامه دارد. در این مرحله اندام‌های جنین که در مراحل قبل به طور ناقص تشکیل شده بود کامل می‌شود و جنین آماده متولدشدن خواهد شد.
نوزادی از زمان تولد شروع شده و تا دوسالگی ادامه خواهد داشت. رشد نوزاد در ماه اول تولد سریع رخ می‌دهد. در این یک ماه شما شاهد تغییرات بسیاری در فرزند خود خواهید بود. به طور میانگین وزن نوزاد در این مرحله حدود ۳۴۰۰ گرم و قد اکثر نوزادان بین ۴۵ تا ۵۰ سانتی‌متر است. نوزادان در این دوره نسبت به صدا و بوی مادرشان حساس هستند. تا جایی که نوزاد هنگام صحبت‌کردن مادر، سرش را به سمت او می‌چرخاند؛ و به‌خوبی می‌تواند بوی شیر مادر را نسبت به دیگران تشخیص دهد. بینایی نوزاد در این مرحله هنوز کامل نیست؛ و تا حدود دوسالگی طول می‌کشد که نوزاد بتواند از قدرت بینایی خود به طور کامل بهره ببرد.
مهم‌ترین تکلیف و بحران رشدی برای کودکان در دو سال اول زندگی شکل‌دادن به سبک دلبستگی ایمن است. دلبستگی به این معناست که کودک باور کند دنیا جای امنی برای زندگی است؛ و دیگران در زمان لازم به او کمک خواهند کرد. شکل‌گرفتن این باور در کودک بیش از هر چیز به رابطه او با مراقبین و به‌خصوص مادر بستگی دارد. به میزانی که مادر به فرزندش توجه داشته باشد و نیازهای او را به‌موقع شناسایی کرده و پاسخ بدهد این باور به شکل مثبت‌تری در کودک شکل خواهد گرفت.
اما اگر فرزند شما نتواند سبک دلبستگی ایمن پیدا کند به معنای آن است که جهان را جایی ناامن و انسان‌ها را غیرقابل‌اعتماد خواهد دانست. این باور درصورتی‌که مورد درمان قرار نگیرد تا بزرگسالی همراه فرد باقی خواهد ماند. و تقریباً تمامی روابط نزدیک او را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
پس از نوزادی نوبت به مرحله کودکی می‌رسد. کودکی به دو دسته، کودکی اول (دو تا شش‌سالگی) و کودکی دوم (هفت تا دوازده‌سالگی) تقسیم می‌شود. رشد جسمانی و شناختی در این دوران به طور سریع رخ می‌دهد؛ و کودک به بسیاری از مهارت‌های شناختی دست پیدا می‌کند. برای آشنایی با روانشناسی کودک کلیک کنید.
در حدود دوسالگی مهارت‌های کلامی در کودک شکل می‌گیرد. این به معنای آن است که از این به بعد فرزند شما می‌تواند با محیط ارتباط برقرار کند؛ و از جملات دو تا چهار کلمه‌ای استفاده خواهد کرد. از جمله توانمندی‌های دیگر که در این مرحله رخ می‌دهد می‌توان به ایستادن، راه‌رفتن، دویدن، نشستن، خزیدن، درآوردن دندان شیری و… اشاره کرد. بااین‌حال هنوز رشد شناختی کودک به بالاترین حد خودش نرسیده است. فعالیت‌های حرکتی کودک تکامل پیدا می‌کند؛ و علاوه بر توانمندی‌های حرکتی قبلی‌اش اکنون می‌تواند بازی‌های دسته‌جمعی با همسالانش انجام دهد و تسلط بیشتری بر اندام‌های جسمانی‌اش داشته باشد.
مهم‌ترین چالشی که در کودکی اول با آن مواجه می‌شوید این است که فرزند شما متوجه تفاوت‌های میان دختران و پسران می‌شود. او احتمالاً راجع به این موضوع و همین‌طور نحوه به‌دنیاآمدن فرزندان سؤالاتی از شما خواهد پرسید. به همین خاطر شما می‌بایست به فکر تربیت جنسی فرزندتان در این دوران باشید. یادتان باشد که بی‌توجهی به این مسئله می‌تواند مشکلاتی را برای فرزندتان به همراه داشته باشد. پس بهتر است با کمک‌گرفتن از یک مشاور متخصص خودتان را برای این مرحله آماده کنید.
در این مرحله رشد شناختی کودک به بالاترین حد خودش می‌رسد. کودک توانایی استدلال منطقی و فضایی پیدا می‌کند؛ و به‌راحتی می‌تواند با محیط اطرافش سازگار شود. همچنین مهارت‌های اجتماعی بهبود پیدا کرده و در نتیجه آن کودک می‌تواند با همسالان یا بزرگ‌ترها ارتباط خوبی برقرار کند. در این مرحله کودک نسبت به مراحل قبلی هوشیارتر می‌شود و از ظرفیت یادگیری خواندن و نوشتن بهره می‌برد.
به اعتقاد اریک اریکسون مهم‌ترین بحران روانی در سال‌های مدرسه سخت‌کوشی در برابر احساس حقارت است. در این مرحله فرزند شما همه تلاش خود را می‌کند تا بهترین باشد. نکته مهم این است که شما می‌بایست دست از مقایسه کردن و کمال‌گرایی بردارید و تلاش‌های فرزندتان را در این دوره موردتوجه قرار دهید. در غیر این صورت مشکلاتی مانند ازدست‌دادن اعتمادبه‌نفس در فرزند شما اتفاق خواهد افتاد.
از دوازده تا هجده یا بیست‌سالگی را دوره نوجوانی می‌نامیم. نوجوانی به اعتقاد تمام روان‌شناسان مرحله گذار است. این یعنی فرزند شما به‌تدریج از کودکی فاصله گرفته و تبدیل به یک فرد بزرگسال خواهد شد. شکل‌دادن به هویت مهم‌ترین بحرانی است که در این مرحله با آن روبه‌رو می‌شویم. در یک کلام هرکدام از ما در سنین نوجوانی به این سؤال پاسخ خواهد داد که: ” من کیستم؟”.
برای آشنایی با دوران نوجوانی کلیک کنید.
سال‌های بین بیست تا چهل عمر هرکدام از ما جوانی نام دارد. در این مرحله فرد از نظر جسمانی تغییرات چندانی نخواهد داشت. بااین‌حال بسیاری از تصمیم‌های مهم زندگی مثل تحصیل، انتخاب شغل و همین‌طور ازدواج در این مرحله اتفاق می‌افتند. به همین خاطر فرد از نظر روانی تغییرات بسیاری را پشت سر می‌گذارد.
با عبور از جوانی نوبت به میان‌سالی خواهد رسید. این دوره از 40 یا 45 سالگی شروع شده و تا 65 سالگی ادامه خواهد داشت. رشد شناختی در این دوران کم‌کم شروع به تغییر می‌کند؛ و مهارت‌هایی که نیاز به پردازش سریع اطلاعات داشته باشد با کمی مشکل مواجه می‌شود؛ اما در عوض قدرت استدلال منطقی، توانایی مدیریت و خلاقیت در این دوران افزایش پیدا می‌کند.
هرکدام از ما در سنین میان‌سالی احتیاج به فعالیت داریم. در حقیقت به میزانی که فرد پویایی خود را حفظ کرده باشد در این مرحله آرامش بیشتری خواهد داشت. بسیاری از روان‌شناسان معتقدند زایندگی و فعالیت نکته کلیدی در میان‌سالی است. زنان و مردان در این دوره به این فکر می‌کنند که معنا و یادگاری از خود تولید کنند که حتی بعد از مرگ آنها نیز باقی بماند. برای بسیاری از آنها تربیت فرزند بهترین مصداق برای این ماجرا است.
سالخوردگی یا دوران پیری را می‌توان به‌عنوان آخرین مرحله رشد انسان در نظر گرفت. در این مرحله قدرت جسمانی و شناختی فرد کاهش پیدا می‌کند. و فرد کم‌کم توانمندی‌هایش را از دست می‌دهد. دوران پیری از حدود ۶۵ سالگی به بعد آغاز می‌شود. در این مرحله، فرد دورانی را که سپری کرده است مورد بررسی و بازبینی قرار می‌دهد؛ و نگاهی به آرزوها، تمایلات و خواسته‌هایش در زندگی می‌اندازد. اگر فرد زندگی گذشته خود را به‌خوبی ارزیابی کند این دوران را به طور مطلوبی می‌گذراند در غیر این صورت ممکن است دچار خلق پایین، ناامیدی و افسردگی شود. برای آشنایی با روانشناسی دوران سالمندی کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه مراحل رشد کودک تا بزرگسالی می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
در هرکدام از این مراحل فرد نیازهای روانی خاصی دارد؛ و در حال شکل‌دادن به توانایی‌های خاصی است. اگر شما با این نیازها و توانایی‌ها آشنایی نداشته باشید طبیعتاً نمی‌توانید این دوره‌ها را با سلامت روان و به شکل مناسب پشت سر بگذارید.
منبع: مراحل رشد کودک تا بزرگسال | مرحله های رشد کودک از نظر روانشناسی
در برخورد با کودک 4 تا 5 ساله حتما باید علاوه بر نیازهای کودک، به تاثیراتی که بر او می‌گذارید نیز توجه کنید. کودکان در سنین 4 تا 5 سالگی به‌سرعت در حال رشد هستند. قدرت استفاده آنها از کلام بالاتر رفته و همین باعث می‌شود اجتماعی‌تر از گذشته باشند. علاوه بر این به‌تدریج نسبت به هیجانات خود شناخت بیشتری پیدا می‌کنند و بهتر می‌توانند احساساتشان را کنترل کنند. این توانایی به آنها کمک می‌کند که بتوانند نسبت به قواعد اجتماعی سازگاری بیشتری داشته باشند. به همین خاطر است که احتمالاً در این سنین فرزند شما از بابت رفتار اشتباهش عذرخواهی می‌کند. بنابراین فرصت مناسبی برای آموزش برخی اصول به او خواهید داشت. در ادامه در مورد ابعاد مهم تربیتی این سن توضیح داده‌ایم.
منبع: برخورد با کودک 4 تا 5 ساله چگونه باید باشد؟
تربیت ابعاد مختلفی دارد که باید به همه آنها در کنار هم توجه داشته باشید. متأسفانه بسیاری از والدین در تربیت فرزندان خود صرفاً روی هوش و توانایی‌های ذهنی تمرکز می‌کنند و به همین خاطر هوش هیجانی یا توانایی‌های اجتماعی کودک به‌اندازه توانایی‌های ذهنی رشد نخواهد کرد و این نابرابری‌ها در آینده شخصیت وی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به همین خاطر اولین قدم برای تربیت کودک 4 تا 5 سال این است که بدانیم در چه زمینه‌هایی باید به پرورش کودک توجه داشته باشیم.
داشتن یک جسم سالم را می‌توان اولین شرط از رشد مطلوب کودک دانست. فرزند شما در این سنین به لحاظ قد و وزن و همین‌طور استحکام استخوان‌ها و عضلات در حال رشد است و شما باید به این موضوع توجه داشته باشید. استفاده از برنامه غذایی سالم و همین‌طور در نظر گرفتن فعالیت‌های ورزشی مناسب در کنار خواب کافی ازجمله مسائلی هستند که علاوه بر رشد جسمانی در سلامت روحی فرزند شما نیز تأثیر بسیاری خواهند داشت.
سنین 4-5 سالگی را سال‌های پیش‌دبستانی می‌نامیم و این به معنای آن است که در رشد توانایی‌های ذهنی فرزندتان باید به‌تدریج مهارت‌هایی که برای تحصیل نیاز دارد را به او آموزش دهید. احتمالاً متوجه این موضوع شده‌اید که توانایی صحبت کردن فرزندتان به‌مراتب بیشتر از قبل شده و بهتر است با استفاده از راهکارهایی مثل صحبت کردن، شعر خواندن یا هر چیز دیگری که به ذهنتان می‌رسد سعی کنید کلام را در فرزندتان تشویق کرده و همین‌طور دایره لغات او را افزایش دهید.
بالا بردن قدرت تمرکز و توجه و همین‌طور بازی‌هایی که می‌توانند حافظه کودک شما را بهبود ببخشند نیز ازجمله موضوعاتی است که باید به آن توجه داشته باشید. اگر احساس می‌کنید فرزند شما در هر یک از این مهارت‌ها ضعیف‌تر از سایر همسالان است یا نمی‌دانید با استفاده از چه بازی‌ها و مطالبی می‌توانید به رشد این مهارت‌ها کمک کنید، بهتر است مشاوره کودک بگیرید.
اعتمادبه‌نفس را می‌توان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی دانست که در این دوره در حال شکل گرفتن است. فرزند شما نسبت به گذشته در کارهای شخصی خود تواناتر شده و حالا از شما انتظار دارد مهارت‌هایش را ببینید و آنها را تشویق کنید. به همین خاطر بی‌توجهی به اینکه گاهی اوقات اجازه بدهید آنها خودشان حتی به‌اشتباه یا ناقص کاری را انجام دهند و یا دائماً تکرار کردن این حرف که آنها نمی‌توانند کاری بکنند باعث خواهد شد تا فرزندتان به توانایی‌های خود شک کرده و احتمالاً در آینده می‌بایست هزینه زیادی برای به دست آوردن اعتمادبه‌نفس بدهد. سعی کنید گاهی اوقات مسئولیت‌های ساده‌ای برای آنها در نظر بگیرید یا در کارهای خانه از او کمک بگیرید. این کار باعث می‌شود فرزند شما علاوه بر مهارت‌آموزی توانایی‌های خود را باور کند.
بالا رفتن توانایی صحبت کردن و همین‌طور سازگار شدن با قواعد اجتماعی باعث خواهد شد تا فرزندتان اجتماعی‌تر از گذشته شود و این به معنای آن است که آنها اکنون دوستان بیشتری پیدا می‌کنند یا بیشتر دوست دارند با دیگران حرف بزنند. بهتر است در این دوره زمینه را برای روابط اجتماعی آنها فراهم کنید و از این طریق اجازه دهید با مفاهیمی مثل تقسیم وسایل با دیگران یا همدلی و محبت آشنا شوند. گاهی ممکن است در جریان بازی فرزندتان احساس کنید او قواعد بازی را رعایت نمی‌کند یا علی‌رغم کنار دیگران بودن به‌تنهایی بازی می‌کند. این‌ها همگی بخشی از فرایند رشد کودک شما هستند و نباید نگران آن باشید اما اگر فرزندتان علاقه‌ای به حضور در جمع ندارد و یا به‌طورکلی نسبت به قواعد بی‌توجه است بهتر است در این زمینه از یک مشاور کمک بگیرید.
به لحاظ جنسی در این دوره فرزند شما باید نام اندام‌های جنسی را یاد بگیرد و همین‌طور متوجه این نکته باشد که نباید به غریبه‌ها اجازه بدهد اندام خصوصی او را ببینند. توجه داشته باشید که در تربیت جنسی استفاده از نام صحیح اندام‌های بدن بسیار مهم است و نباید با هر نامی این اندام‌ها را صدا کنید. علاوه بر این اگر فرزندتان راجع به تولد فرزند یا هر موضوع دیگری کنجکاوی می‌کند بهتر است در حد توانایی‌های ذهنی‌اش به او اطلاعات دهید.
مهارت‌های زندگی قواعدی مانند قدرت نه گفتن یا بیان خواسته‌ها، کنترل احساسات، تصمیم‌گیری و حل‌مسئله را شامل می‌شود. به میزانی که آموزش این مطالب به کودک را سریع‌تر شروع کنید این توانایی‌ها در وی قوی‌تر خواهند شد. به همین خاطر بهتر است با کمک گرفتن از کتاب‌ها یا مشورت با یک روانشناس کودک راه‌هایی را برای این موضوع در نظر بگیرید.
بیشتر بخوانید : سن تربیت کودک
کودکان در این سنین رفتارهای مختلفی را انجام می‌دهند تا ببینند پیامد هریک از آنها چیست و بر اساس نتیجه هر رفتار راجع به تکرار کردن یا نکردن آن تصمیم می‌گیرند. به همین خاطر بهترین روش تربیت کودک 4 تا 5 ساله این است که اگر می‌خواهید رفتاری در او تقویت شود به خاطر انجام آن به کودک پاداش دهید و نسبت به رفتارهایی که می‌خواهید ادامه پیدا نکنند بی‌توجه باشید. این رفتار شما باعث می‌شود تا کودک برای به دست آوردن تشویق و تأیید دیگران به سراغ رفتارهای مناسب‌تر برود اما آنچه باید به آن توجه داشته باشید این است که از این روش می‌بایست با صبوری و در زمان طولانی استفاده کنید. هیچ‌یک از روش‌های تربیتی در زمان کوتاه نمی‌توانند رفتار فرزند شما را تغییر دهند.
هنگامی‌که تصمیم می‌گیرید به رفتار نامناسب کودکتان بی‌توجه باشید احتمالاً او رفتارهایش را با شدت بیشتری ادامه خواهد داد. یا گاهی اوقات ممکن است شما احساس کنید دلتان نمی‌آید با فرزندتان بدرفتار باشید و چیزی را که از شما می‌خواهد به او ندهید. در تمامی این شرایط بهتر است قاطعانه به رفتار خود ادامه بدهید و مطمئن باشید که دیر یا زود فرزند شما در رفتارش تجدیدنظر می‌کند. اما اگر احساس کند به هر طریقی می‌تواند رفتار شما را کنترل کند دیگر به‌سختی خواهید توانست او را به اصول موردنظرتان پایبند کنید.
یکی از مهم‌ترین اصول تربیت کودک این است که والدین می‌بایست در مقابل فرزندشان هماهنگ رفتار کنند. اگر کودک احساس کند نظر پدر و مادر باهم فرق دارد به‌راحتی از این شکاف برای به کرسی نشاندن خواسته‌های خود استفاده می‌کند.
تشویق کودک را تنها به زمانی که کاری را تمام و کمال و بی‌عیب انجام می‌دهد معطوف نکنید. اگر فرزندتان انجام کاری را شروع کرده یا نسبت به قبل در آن پیشرفت داشته بهتر است این موضوع را در او تشویق کنید. این کار به شکل‌گیری اعتمادبه‌نفس مطلوب کودک کمک خواهد کرد.
بچه‌ها نکات بسیاری را از طریق بازی‌ها یاد می‌گیرند. بازی به آنها کمک می‌کند تا شخصیت‌ها و نقش‌های مختلفی را تجربه کنند و از این طریق بتوانند همدلی و درک بالاتری از موقعیت‌های مختلف به دست آورند. علاوه بر این آنها قواعد روابط اجتماعی را نیز در بازی‌هایشان یاد می‌گیرند. برای مثال شما می‌توانید در بازی با کودک مشاغل مختلف را برای او در نظر بگیرید تا او با هر یک از آنها آشنا شود و یا موضوعاتی مثل کمک کردن و احترام به نظر دیگران را در یک بازی گروهی به او آموزش دهید.
کودکان روزانه مهارت‌ها و موضوعات مختلفی را یاد می‌گیرند که شخصیت و توانایی‌های آنها در بزرگسالی را مشخص می‌کند. به همین خاطر لازم است که به تربیت کودک خود توجه ویژه‌ای داشته باشید. علاوه بر این بسیاری از مواقع عقب‌ماندگی‌های رشدی که در کودکی ایجاد می‌شوند در سنین بعدی قابل جبران نیستند و باعث می‌شوند فرزند شما از همسالان خود تا حد زیادی عقب بیفتد که این موضوع می‌تواند فشار روانی بسیاری را برای کودک و خانواده به همراه داشته باشد. به همین خاطر بهتر است که همواره در تربیت فرزندتان از یک مشاور کمک بگیرید. برای آشنایی با بهترین روش های تربیت کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
متخصصین معتقدند روش‌های رفتاری یعنی استفاده از پاداش برای رفتارهایی که می‌خواهید در کودک ایجاد شوند و بی‌توجهی نسبت به رفتارهای منفی بهترین روش برای تربیت کودک در این بازه سنی است.
اگر رفتارهایی مانند پرخاشگری، لجبازی، گوشه‌گیری یا هر رفتار غیرمعمول دیگری را در فرزندتان می‌بینید بهتر است از یک مشاور کمک بگیرید.
خندیدن و نخندیدن نوزاد می‌تواند راهی برای ارزیابی سلامت او باشد. در گذشته خندیدن نوزاد تعابیر متفاوتی داشته و معیاری برای پی بردن به شخصیت نوزاد بوده است. امروزه، خندیدن یا نخندیدن نوزاد در دوران شیرخوارگی علتی زیر بنایی دارد و نشانه مهمی برای متخصصان است که با توجه به آن، به سلامت نوزاد و رشد او پی می‌برند. در صورتی که در این زمینه با سوالاتی روبه رو هستید حتما از خدمات مشاوره کودک استفاده نمایید.
منبع: خندیدن و نخندیدن نوزاد چه معنایی دارد
بازتاب‌ها، نوعی پاسخ غریزی نوزاد به محیط هستند که ارزش بقا دارند، تعداد زیادی از این بازتاب‌ها توسط دانشمندان کشف شده که یکی از این بازتاب‌ها، بازتاب لبخند می‌باشد. هرچند که دانشمندان به علت رخ دادن این بازتاب پی نبرده‌اند، اما بازتاب لبخند زدن قبل از تولد تا یک ماهگی دیده می‌شود و از اوایل دوماهگی بخند نوزاد معنا دار می‌شود.
بینایی نوزاد دیرتر از بقیه حواس کامل می‌شود، از این رو محرک‌های جالب توجه را در ماه اول به صورت تار دریافت می‌کند و لبخند‌های نوزاد در ماه اول بازتاب لبخند است که به صورت اتفاقی رخ می‌دهد و زود ناپدید می‌شود، اما لبخند واقعی در پاسخ به محرک‌های بیرونی مثل صدای مادر، دیدن پدر اتفاق می‌افتد.
نوزاد تازه متولد شده معمولا تبسمی در حالت شیر خوردن، خوابیدن یا در زمان‌های بیداری دارد، اما این لبخند معنای به خصوصی ندارد، دید نوزاد در ماه اول بعد از تولد تار است و این لبخند در اثر تعامل با مادر و اطرافیان نیست. نوزاد به طور کامل به عضلات صورت خود کنترل ندارد و تلاش می‌کند تا کمی آنها را حرکت بدهد.
با رشد و کامل شدن ارتباط بین مغز و اندام‌ها، کودک می‌تواند لبخند کاملی نشان بدهد، لبخند کودک معنای اجتماعی دارد و راهی برای ارتباط برقرار کردن با اطرافیان است. تا چهار ماهگی کودک دلبستگی را با مراقبان اولیه تشکیل می‌دهد، بادیدن مراقبان اولیه دست از گریه کردن برمی‌دارند، ارتباط چشمی قوی دارند و لبخند می‌زنند.
بین چهار تا شش ماهگی، سرعت اجتماعی شدن کودک افزایش می‌یابد و علاقه دارد که با اطرافیان بخندد و در آغوش کشیده شود. کودک در این سن تلاش می‌کند تاثیرگذار باشد و طنازی می‌کند. حالات چهره‌ای متنوعی را مثل اخم، شادی، ترس، شگفتی وتوجه به نمایش می‌گذارد تا بهتر ارتباط برقرار بکند.
در طی این دوره، کودک تمایل دارد مورد عشق و توجه والدین و مراقبان مهم قرار بگیرد. کودکان در این سن یاد می‌گیرند به مراقبان خود اعتماد بکنند. حافظه تصویری کودکان در این سن شکل گرفته و چهره مراقبان خود را به ذهن می‌سپارند و آنها را از غریبه‌ها تشخیص می‌دهند و هنگام دیدن غریبه‌ها، ترس و ناراحتی خود را نشان می‌دهند و با دیدن مراقب خود ترس و ناراحتی‌شان از بین می‌رود و کودک به والدین خود لبخند می‌زند و به سمت آنها می‌رود.
تا پایان یک سالگی کودک به صورت آشکارا، والدین و مراقبان اصلی خود را ترجیح می‌دهند و محبت خود را به والدین نشان می‌دهد. کودک در صورت نبود والدین، نگران و ناراحت است و گریه سر می‌دهد به این رفتار اضطراب جدایی می‌گویند که کودک به هنگام دیدن والدین خود به صورت آشکارا واکنش نشان می‌دهد. واکنش کودک در این لحظه بیانگر سبک دلبستگی کودک با والدین به خصوص مادر است.
خنده کودک به معنی رشد اجتماعی و عاطفی کودک است، از لبخند زدن، خندیدن، گریه کردن و … می‌توان نوع تعاملات کودک را پیش بینی کرد. اگر کودک شما زیاد می‌خندد یا کم می خندد، بی دلیل نگران نشوید، میزان خندیدن نوزاد به میزان اجتماعی بودن او بستگی دارد.
موردی که می‌تواند قابل بررسی باشد، این است که کودکی به لحاظ سن رشدی باید لبخند بزند و بخندد، اما هنوز نخندیده یا لبخند نزده است. نخندیدن کودک می‌تواند یکی از علائم اختلال طیف اتیسم باشد. لازم به ذکراست که نخندیدن نوزاد یکی از علایم اختلال طیف اتیسم است و این عامل به تنهایی برای تشخیص گذاری کافی نیست، در این مواقع بهتر است از متخصص کمک بگیرید.
بازی کردن و خندیدن، پیوند عاطفی کودک را با مادر و مراقبان اصلی قوی‌نر می‌کند و حس شوخ طبعی و خلاقیت را بالا می‌برد. همچنین به تقویت سیستم ایمنی بدن و رشد کودک کمک می‌کند. از این رو توصیه می‌شود که زمان بیشتری را صرف بازی و خندیدن با کودک کنید. در ادامه چند راهکار برای خندیدن کودک را ذکر کرده‌ایم:
خندیدن یا نخندیدن نوزاد، لزوما نشان دهنده اختلال رشدی به خصوصی نیست، اگر کودکتان کم می‌خندد شاید به مقدار بیشتری بازی و شادی نیاز دارد و اگر کودکتان زیاد می خندد یعنی مسیر تربیتی را به درستی طی کرده‌اید، به غریزه والدگری خود اعتماد بکنید و نگران اظهار نظرهای اطرافیان نشوید. برای بالا بردن اطلاعات خود مقاله رشد شناختی کودک را مطالعه کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.