آیا پستانک برای نوزاد ضرر دارد؟ بسیاری از والدین برای آرام کردن نوزاد خود و کاهش عمل مکیدن انگشت در کودک از پستانک استفاده میکنند در صورتی که استفاده بیش از حد میتواند با آسیبهای زیادی همراه باشد. این آسیبها به مرور بهداشت جسمی و روانی کودک را به خطر میاندازد و او را با ناهنجاریهایی در ناحیه فک و دندان مواجه میسازد. با این حال گاهی ممکن است که والدین مجبور به استفاده از پستانک باشند که در این شرایط باید با رعایت یکسری از اصول به سلامت نوزاد خود اهمیت دهند. بهره بردن از مشاوره کودک نیز به والدین کمک خواهد کرد تا از روشهای دیگری برای آرام کردن نوزاد و کاهش عمل مکیدن انگشت استفاده کنند. در ادامه به طور کامل درباره مزایا و معایب استفاده از پستانک صحبت خواهیم کرد پس همراه ما باشید.
منبع: پستانک برای نوزاد
استفاده از پستانک برای نوزادان یک عمل ضروری نیست و بسیاری از والدین فقط جهت آرام کردن فرزند خود از پستانک استفاده میکنند. به طوریکه تا فرزندشان شروع به گریه کردن میکند پستانک را در دهانش قرار میدهند. در مجموع میتوان گفت عمل مکیدن برای نوزادان یک کار آرامبخش است و پستانک به خوبی میتواند برای این مسئله مناسب باشد. غیر از این پستانک کاربردهای دیگری نیز دارد اما به نوعی بیشتر به منظور آرام کردن نوزاد به کار میرود.
بیشتر بخوانید : نوزاد تازه متولد شده
استفاده از پستانک مانند هر چیز دیگر مزایا و معایبی دارد، متخصصین کودک بر این باورند که استفاده زودهنگام از پستانک معایبی با خود به همراه دارد از جمله این معایب نامنظمی خوردن شیر در نوزاد است. نوزادان معمولا پستانک را با پستان مادر اشتباه میگیرند و از آنجایی که همیشه در دسترس است به آن وابسته میشوند، این مسئله باعث میشود که تعداد دفعات خوردن شیر و مکیدن پستان کاهش پیدا کند. از این جهت بهترین زمان برای دادن پستانک به نوزادان موقعی است که به شیر خوردن از سینه مادر عادت کرده باشد و به طور کلی این زمان بین ماه اول و دوم بعد از تولد متغیر است. برای اطلاع از نحوه صحیح شیر دادن به نوزاد کلیک کنید.
مواقعی وجود دارد که در آن زمان بهتر است والدین پستانک را در اختیار نوزاد قرار ندهند زیرا منجر به افزایش مشکلات و بیماری در نوزاد میشود. این مواقع شامل موارد زیر است.
_وجود عفونت در گوش نوزاد
_مشکل در اضافه کردن وزن
_یاد نگرفتن خوردن شیر از پستان مادر
_ نوزاد در شیر خوردن به هر دلیلی مشکل داشته باشد
_سطح تولید شیر ناکافی در پستان مادر (مکیدن پستان توسط نوزاد میزان تولید شیر در پستان مادر را افزایش میدهد)
میتوان گفت اولین مزیت و کاربرد استفاده از پستانک، ساکت کردن و حتی پرت کردن حواس اوست اما استفاده از پستانک غیر از این مورد مزایای دیگری هم دارد که به عنوان مثال میتوان به کاهش خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد، کاهش ناراحتیهای ناشی از ریفلاکس، متعادل کردن وزن، کاهش استرس، متعادل کردن خوردن غذا (برای نوزادانی که عادت زیاد به مکیدن پستان دارند) و عدم مکیدن انگشت اشاره کرد. همچنین برخی مادران به دلیل مشکلات پوستی امکان این را ندارند که نوک پستان را در دهان فرزند قرار دهند از این جهت استفاده از پستانک برای آرام کردن کودک میتواند یک مزیت مهم برای این مادران محسوب شود. به طور خلاصه مزایای پستانک برای نوزاد به شرح زیر است.
• پستانک در جهت راحت خوابیدن به کودک کمک میکند.
• به نوزاد کمک میکند تا تحمل بیشتری در دل دردهای نوزادی داشته باشد.
• عادت به پستانک را خیلی راحت از عادت به مکیدن انگشت در کودک میتوان ترک کرد.
• استفاده از پستانک سطح ایمنی بدن نوزاد را افزایش داده وامکان ایجاد آلرژی در کودک را کاهش میدهد.
• استفاده از پستانک در آرام کردن کودک تاثیر زیادی دارد همچین حس مکیدن در نوزاد را ارضاء میکند.
• استفاده از پستانک حس حواس پرتی در کودک را بالا برده؛ مثلا هنگام واکسن زدن یا آماده شدن مادر برای شیردهی و…
شایعترین مسئلهای که برای نوزادان با مکیدن پستانک رخ میدهد عفونت گوش میانی است. اما این مسئله به این منظور نیست که هر نوزادی که پستانک میخورد دچار عفونت گوش میشود. استفاده از پستانک ممکن است صرفا یکی از راههای ورود باکتریها به گوش میانی از طریق حلق و دهان نوزادان باشد.
نوزادانی که از قبل یادگیری مهارت مکیدن پستان مادر با پستانک آشنا شوند و به آن عادت کنند، دیگر توجه کمتری به پستان مادر نشان میدهند این مسئله میتواند بر تغذیه نوزاد اثر منفی بگذارد. عدم خوردن شیر از پستان مادر تعادل تولید شیر در پستان را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین خوردن پستانک منجر به ورود هوا به داخل معده نوزاد میشود که همین مسئله به تنهایی میتواند مشکلات گوارشی زیادی ایجاد کند.
امروزه مطالعات در زمینه رشد نوزاد نشان داده است که بیشترین ضرر استفاده از پستاک آسیب رساندن به دندان و فک نوزاد است. این آسیب معمولا برای دندانهای شیری اتفاق میافتد، اما اگر استفاده از پستانک بیش از دو سال طول بکشد ممکن است ترک استفاده از آن دشوار شود و منجر به آسیب به دندانهای اصلی کودک گردد. آسیبها و تغییر شکل معمولا به صورت حرکت دندانهای بالا به سمت بیرون و حرکت دندانهای پایین به سمت درون است. این حرکت دندانها میتواند بر نامتقارنی فک بالا و پایین کودک تاثیر منفی بگذارد.
استفاده از پستانک باعث بروز اختلال در صحبت کردن کودک میشود، پس اگر کودکتان گریه کرد فوراً به اون پستانک یا شیشه ندهید و سعی کنید با روشهای دیگر او را آرام کنید. استفاده از پستانک و شیشه باعث جلو آمدن زبان میشود و باعث میشود کودک نتواند به خوبی کلمات را تلفظ کند.
پستانک گاه کودک را مبتلا به آلرژی ،عفونت ها و همچنین زخمهای دهانی میکند، زیرا پستانک را هر چقدرهم که تمییز نگه دارید بازهم مرکز تجمع انگل و میکروب هاست.
مکیدن بیش ازحد پستانک در نوزاد باعث جلو زدگی فک، تنگی قوس فک بالا و تغییر حالت دندانها میشود، همچنین در رویش دندانهای کودک نیز تأثیر دارد. برای اشنایی با روشهای گرفتن پستانک از کودک کلیک کنید.
به طور کلی متخصصین رشد کودک معتقدند که استفاده زیاد از پستانک میتواند آسیبهای زیادی به همراه داشته باشد به همین جهت بهتر است تا جایی که میشود پستانک را در اختیار نوزاد خود قرار ندهید. اما اگر به هر دلیلی مجبور به استفاده از پستانک هستید به نکات زیر توجه کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه پستانک برای نوزاد میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
بهترین سن برای گرفتن پستانک از کودک چه زمانی است؟
در کل بهتر است نوزاد زیاد به پستانک عادت نکند و در حد محدود از آن استفاده شود. اما زمان مناسب گرفتن پستانک بسته به شرایط هر نوزاد متفاوت است. در مجموع بهترین سن حدود دو سالگی است. اگر در گرفتن پستانک از نوزاد دچار مشکل شدید پیشنهاد میکنیم تا با یک روانشناس کودک مشورت نمایید.
منبع: پستانک برای نوزاد
حرف زدن کودک با خودش یکی از رفتارهای رایجی است که والدین در کودکان خود مشاهده میکنند. این مسئله در سنین 3 تا 5 سالگی کودک امری طبیعی است و راهی برای بیان عقاید و عواطف درونی کودک محسوب میشود. بسیاری از والدین از دیدن چنین صحنه و رفتارهایی از کودک خود دچار نگرانی و اضطراب میشوند. نکتهای که وجود دارد این است که رفتارهای این چنینی از جانب کودک را نمیتوان یک بیماری در نظر گرفت بلکه این مسئله نشان دهنده قوه خیالپردازی و خلاقیت بالای کودک است که میتواند باعث اتفاقات مثبت و سازندهای در آینده کودک شود. حرف زدن کودک با خودش فوایدی دارد که دانستن این نکات و شیوه برخورد صحیح والدین با این مسئله میتواند امری حائز اهمیت باشد. با دریافت مشاوره کودک میتوانید جهت ارزیابی سلامت او اقدام کنید.
منبع: حرف زدن کودک با خودش
شیوه صحبت کردن با خود در دوران کودکی و بزرگسالی متفاوت است. بزرگسالان معمولاً با خودشان به صورت بیصدا صحبت میکنند، اما کودکان در ابتدا به صورت واضحتر و با صدای بلند با خودشان صحبت میکنند و سپس هرچه که بزرگتر میشوند، گفتار درونی در آنها شکل میگیرد.
صحبت کردن کودک با خودش باعث میشود تا دنیای اطرافش را فراموش کند و وارد دنیای خیالی شود. به طور کلی میتوان صحبت کردن کودک با خودش را در سه مرحله، صحبتهای خصوصی درباره طرح ریزی یک فعالیت، فعالیت در حال انجام و نتیجه نهایی یک فعالیت در نظر گرفت. حرف زدن کودک با خودش باعث رشد و تکامل ویژگیهای گفتاری و زبانی کودک میشود. به عبارتی حرف زدن کودک با خودش نشان دهنده رشد و تکامل او در جنبههای مختلف است.
بیشتر بخوانید: آموزش پدر و مادر
کودکان در دوران رشد به اشکال مختلفی با خودشان صحبت میکنند، اما علت این رفتار را میتوان عوامل زیر در نظر گرفت:
به طور کلی صحبت کردن کودک با خودش در دوران کودکی اول یعنی سنین 2 تا 6 سالگی یک امر طبیعی است و وجود آن نشان دهنده سلامت و رشد کودک است. پس این رفتار کودک میتواند با مزایایی همراه باشد.
کودکانی که در این دوره رشدی با خودشان بیشتر صحبت میکنند معمولاً دارای هوش بالاتری هستند. همچنین از نظر ویژگیهای شخصیتی این کودکان وضعیت بهتری دارند. به طوری که میزان خود کنترلی و مدیریت هیجان در این کودکان بهتر است و کمتر رفتارهای تکانشی انجام میدهند. معمولاً این گفتار درونی و صحبت کردن با خود با تصویرسازی و تخیل همراه است، این مسئله میتواند باعث افزایش خلاقیت و کسب تجارب جدید و نو توسط کودک شود. به همین دلیل این دسته از کودکان در فعالیتهایی نظیر نقاشی، هنر و حتی مهارت اجتماعی عملکرد بهتری دارند.
آن چه که در شیوه برخورد صحیح والدین در ارتباط با حرف زدن کودک با خودش اهمیت دارد، این است که علت این گفتار کودک مشخص شود. به طور کلی بهتر است به عنوان والد با کودک خود هم مسیر شوید و در این مسئله او را یاری کنید و وارد دنیای خیالیاش شوید. بهتر است با دقت به حرفهای کودک گوش کنید و با او بازی کنید. کودکان متوجه تظاهر کردن میشوند، پس برای حفظ ارتباط خوب، بهتر است از تظاهر کردن بپرهیزید. پذیرش کودک باعث میشود تا حس ارزشمندی و عزت نفس بیشتری در او شکل بگیرد.
در برخی موارد کودک ممکن است با دوست خیالیاش صحبت کند در چنین وضعیتی به طور صمیمانه و بدون نگرانی میتوانید از او در ارتباط با دوست خیالیاش بپرسید تا برایتان توضیح دهد. همین حرف زدن با والدین و اطرافیان باعث میشود تا کودک از دنیای خیالی و صحبت کردن بیش از حد با خودش فاصله بگیرد. آن چیزی که اهمیت دارد دوره سنی است که کودک در آن قرار دارد. اگر کودکتان بیشتر از 7 سال داشت و به طور مداوم با خودش صحبت میکرد و مشغول خیالپردازیهای خودش بود بهتر است جهت ارزیابیهای بیشتر و دقیقتر با یک روانشناس دیدار داشته باشید. برای آشنایی با مباحث روانشناسی کودک کلیک کنید.
کودکان عمدتاً در دنیای خیالی خودشان زندگی میکنند و در تمام فعالیتهایشان با خودشان صحبت میکنند. در برخی موارد والدین ممکن است از این مسئله دچار نگرانیها و اضطرابهایی شوند. در هر چیزی باید تعادل رعایت شود. درست است که صحبت کردن کودک با خودش یک امر طبیعی است اما هر فعالیتی که به صورت زیاد رخ دهد میتواند نشان دهنده یک مشکل باشد. برای اشنایی بیشتر با دنیای کودکان کلیک کنید.
صحبت کردن طوطی وار کودک به صورتی که به طور دائم چیزهایی که از محیط اطراف میشوند را تکرار میکند و با محیط بیرون هیچگونه ارتباطی نمیگیرد، میتواند نشان دهنده اختلال اوتیسم باشد. اما به یاد داشته باشید که شما به عنوان والد صلاحیت تشخیص این مسئله را ندارید، اگر کودکتان به طور دائم با خودش صحبت میکند، حرفهای دیگران را تکرار میکند و با دیگران ارتباط کلامی ندارد بهتر است برای ارزیابیهای بیشتر و دقیقتر از یک روانشناس یا روانپزشک کودک کمک بخواهید.
کودک در حال رشد و یادگیری شما بسیار طبیعی است که با خودش درباره کارهای در حال انجام، کارهایی که انجام داده یا دوست دارد انجام دهد و یا تخیلاتش صحبت کند. خیلی اوقات میبینیم کودک با اسباب بازی هایش جانبخشی کرده و با آن ها صحبت میکند و یا گاهی میبینیم که کودک در تنهایی فقط با خودش حرف زده و به نوعی بلند بلند فکر می کند. این رفتار به کودک اجازه میدهد که مهارت گفتاری اش را ارتقا داده و بتواند افکارش را سر و سامان دهد. اما مادر و پدر عزیز اگر فرزند شما حرف های نامتعارفی می زند مثلا یک حرف را دائم تکرار می کند و یا با خود از مرگ و یا موضوعی صحبت می کند که نشان از نوعی آزردگی است حتما به متخصص کودک مراجعه کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا صحبت کردن کودک با خودش نشان دهنده یک اختلال است؟
صحبت کردن کودک با خودش در دوره کودکی اول یعنی در دوره سنی 2 تا 6 سالگی امری طبیعی است و نشان دهنده رشد و تکامل طبیعی کودک است. با این حال اگر کودک بیشتر زمان زندگیاش را مشغول صحبت کردن با خودش باشد و با دیگران ارتباطی نداشته باشد بهتر است جهت بررسی بیشتر به یک روانشناس ارجاع داده شود.
منبع: حرف زدن کودک با خودش
دیابت بارداری ممکن است برای هر مادری قبل یا بعد از حاملگی به وجود آید. همراه شدن بارداری با هر بیماری، مادر و جنین را در معرض خطر قرار میدهد. دیابت شایعترین بیماری غدد داخلی بوده که متابولیسم کربوهیدرات در آن مختل شده است. دیابتبارداری حتما باید تحت کنترل قرار بگیرید، برای این کار رژیم غذایی و انجام تمریناتی ضروری است. در موارد شدیدتر ممکن است دارو نیز تجویز شود. در ادامه به برخی از اقدامات لازم برای مادران دچار دیابت بارداری اشاره کردهایم. در صورت نیاز حتما مشاوره بارداری دریافت نمایید.
منبع: دیابت بارداری
بهتر است قبل از خواندن این مقاله، با تعریف چند واژه آشنا شوید:
دیابت (diabetes): از جمله بیماریها متابولیک بوده که با افزایش قندخون ناشی از نارسایی در ترشح انسولین، یا عملکرد انسولین یا هر دو شناخته میشود.
دیابت بارداری (gestational diabetes): عدم تحمل گلوکز که شروع آن طی بارداری و معمولا در سهماهه دوم یا سوم است.
هیپرگلیسمی (hyperglycemia): افزایش سطح قندخون
هیپوگلیسمی (hypoglycemia): کاهش سطح قندخون
ترم (term): بارداری در هفته ۳۷ تا ۴۲
لیبر (labor): زایمان
انواع دیابت بر اساس علت، دوره بالینی و درمان مشخص میشوند. طبقهبندی دیابت به صورت دیابت نوع۱ یا دیابت وابسته به انسولین(IDDM) که علت آن تخریب سلولهای B است، دیابت نوع۲ یا دیابت غیروابسته به انسولین (NIDDM) که ترشح ناقص انسولین و کاهش اثر انسولین را داریم، دیابت بارداری، دیابت اتوایمیون تاخیری بزرگسالان (LADA) و دیابت مرتبط با سندرومها است.
غلظت قندخون مادر در بارداری کاهش یافته و سطح قندخون ناشتا به ۷۰_۸۰ mg/dl میرسد، اما به علت مقاومت به انسولین، قندخون بعد از غذا در مادر باردار به مدت بیشتری بالا میماند. افزایش هورمون استروژن و پروژسترون در بارداری باعث بزرگ شدن سلولهای بتا جزایر لانگرهانس در پانکراس و منجر به افزایش ۲ تا ۳ برابری ترشح انسولین در بارداری شده و در نزدیکی زایمان این مقدار به حداکثر میرسد.
تغییرات هیپرگلیسمی و هیپرانسولینمی بعد از صرف غذا برای تامین انرژی جنین بوده و تحت تاثیر هورمون لاکتوژن جفتی انسانی قرار دارد.
برای آشنایی با روش های تشخیص و مقابله با بیماری های مادر باردار کلیک کنید.
دیابت آشکار (overt diabetes mellitus) که قبل از بارداری وجود داشته، و به دیابتی که اولینبار در بارداری تشخیص داده میشود، دیابت بارداری (Gestational Diabetes Mellitus) میگویند. دیابت بارداری در حدود ۱۸٪ زنان باردار رخ داده و خطر بروز اختلالات افزایش فشارخون در بارداری را بالا میبرند.
زنانی با ویژگیهایی مثل چاقی، سابقه قبلی دیابت بارداری، سابقه دیابت خانوادگی، دفع گلوکز در ادرار (گلوکزاوری)، سن بالاتر از ۳۰سال در مادر، سابقه جنین مرده، سابقه ماکروزومی و جنین بزرگ، نژاد سفید، گروههای قومیتی از جمله آمریکایی هیسپانیک، آمریکایی بومی، آمریکایی آسیاییتبار و آفریقاییتبار و جزیرهنشینان اقیانوس آرام در معرض خطر بالا دیابت بارداری قرار داشته و باید در اولین ویزیتها بارداری غربال شوند و در صورت عدم غربالگری، باید در هفته ۲۴ تا ۲۸ بارداری تست شوند.
تست غربالگری در زنان با خطر بالا معمولا در هفتههای اول، در زنان با خطر معمول بین هفته ۲۴ تا ۲۸ بارداری انجام میشود. این آزمایش برای زنانی که در معرض خطر پایین قرار دارند، توصیه نشده است. جهت غربالگری از نظر دیابت بارداری، دو نوع تست داریم که عبارتند از:
این تست بدون توجه به آخرین وعده غذایی خوردهشده توسط مادر و در هر زمانی از روز انجام میشود. یک ساعت پس از مصرف ۵۰گرم گلوکز خوراکی توسط مادر، قندخون اندازهگیری شده و اگر مساوی یا بیشتر از ۱۴۰mg/dl بود، تست تحمل گلوکز خوراکی انجام میشود.
در این تست، قندخون ناشتا مادر (مقدار طبیعی ۱۰۵mg/dl) بعد از ۳روز رژیم غذایی مناسب اندازهگیری میشود؛ سپس ۱۰۰گرم گلوکز خوراکی تجویز و قندخون را ۱، ۲ و ۳ساعت بعد اندازه میگیرند که مقادیر طبیعی آن، به ترتیب ۱۹۰، ۱۶۵، ۱۴۵ mg/dl است. اگر حداقل دو نمونه از چهار نمونه قندخون بیشتر از مقدار طبیعی باشد، تشخیص دیابت بارداری میگذاریم.
بسیاری از زنانی که دیابت بارداری دارند، در سالها بعدی دچار دیابت نوع۲ میشوند. تقریبا ۳۵ تا ۶۰٪ زنانی که دیابت بارداری داشتهاند طی ۱۰ تا ۲۰ سال بعد از آن دچار دیابت میشوند. همچنین مقاومت به انسولین ایجاد شده و مصرف گلوکز مادر کاهش یافته و مصرف چربی افزایش مییابد. از دیگر اثرات بارداری بر دیابت میتوان به عفونت طی بارداری، مقاومت به انسولین، کتواسیدوز و وخامت رتینوپاتی دیابتی اشاره کرد.
افزایش احتمال بروز پرهاکلمپسی و اکلمپسی، افزایش شیوع عفونتها باکتریال به ویژه عفونتها ادراری و تنفسی، افزایش احتمال سزارین، افزایش احتمال زایمان مشکل و صدمه به کانال زایمان به علت جنین ماکروزوم، افزایش پلیهیدرآمنیوس که به همراه ماکروزومی باعث ایجاد علائم ریوی در مادر میشود و در نهایت به علت عوارض دیابت، مورتالیته مادر افزایش مییابد.
بیشتر بخوانید: دوران بارداری
افزایش احتمال مرگ داخل رحمی جنین و نوزاد به علت ماکروزومی و دیستوشی شانه، بروز ناهنجاریها شدید که شایعترین آنها ناهنجاری قلبی، تناسلی_ادراری و اسکلتی است، احتمال زایمان زودرس، افزایش بروز سندروم RDS در نوزادان دیابتیک، بروز اختلالات مکانیکی از جمله هیپوگلیسمی و هیپوکلسمی نوزاد، جنین ماکروزوم، افزایش عوارض قلبی در نوزادان، هیپربیلیروبینمی، پلیسایتمی، کاهش رشد داخل رحمی از جمله تاثیرات دیابت بارداری بر جنین و نوزادان است.
با اینکه بیشتر این بیماران بهطور سرپایی درمان میشوند، اما برنامه مراقبتی ارائهشده برای آموزش و کنترل قندخون آنان، شامل موارد زیر است:
ویزیت که در سهماهه اول و دوم هر دو هفته و در سهماهه سوم هر هفته ویزیت شده و هربار غلظت گلوکز خون، وزن، فشارخون و پروتئینوری بررسی میشود. جهت تشخیص آنومالیها و پلیهیدرآمنیوس هر ۴ تا ۶ هفته سونوگرافی انجام میشود. NST از هفته ۳۲بارداری، دوبار در هفته انجام میشود. شمارش حرکات جنین بعد از صرف غذا توسط مادر که بهطور طبیعی در یک ساعت حداقل ۴ حرکت دارد.
همچنین به عنوان یکی از برنامههای مراقبتی به دلیل خطر نقایص لوله عصبی در هفته ۱۶ تا ۱۸ بارداری، غربالگری آلفافتوپروتئین سرم انجام میشود. در آخر، رژیم غذایی مناسب اساس درمان دیابت بارداری است و همچنین ورزشهای هوازی منظم در کاهش هیپرگلیسمی در حالت ناشتا و بعد از غذا موثر است.
در صورت کنترل پیوسته قندخون و سیر عادی بارداری، میتوان زایمان را تا آهر دوره به تعویق انداخت، اما در صورت بروز مشکلات پرهاکلمپسی، اکلمپسی، هیدرآمنیوس، کتواسیدوز، ماکروزومی و کاهش رشد داخل رحمی، ختم بارداری پس از اطمینان از بلوغ ریهها جنین صورت میگیرد.
سطح گلوکز خون بین ۸۰_۱۰۰ mg/dl طی زایمان حفظ شده و از هیپوگلیسمی نوزاد جلوگیری میشود. همچنین حضور متخصص نوزادان در اتاق زایمان ضروری است.
توجه داشته باشید حدود ۶ تا ۸ هفته بعد از زایمان تست تحمل گلوکز خوراکی ۲ساعته (2h_OGTT) با ۷۵گرم گلوکز انجام میشود و در صورت طبیعی بودن، حداقل یکبار در سال قندخون ناشتا (FBS) کنترل میشود.
قرصها جلوگیری از بارداری یا OCP باعث تشدید دیابت قبلی یا ایجاد دیابت در زنانی که سابقه دیابت بارداری داشتهاند، میشود. استفاده از وسیله داخل رحمی یا IUD خطر عفونت را بالا برده و از طرفی عفونت، مادر را در معرض سپسیس و کتواسیدوز قرار میدهد؛ بنابراین در افرادی که خطر بیماریها آمیزشی کم باشد، میتوان از IUD استفاده کرد. بهترین روش موقت جلوگیری از بارداری استفاده از روشها سدکننده مانند کاندوم و دیافراگم است و بهترین روش دائمی جلوگیری از بارداری بستن لولههاست. برای آشنایی با سایر خطرات بارداری کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه دیابت بارداری میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: دیابت بارداری
دیدن رابطه جنسی پدر و مادر چه تاثیرات روانی روی ذهن کودکان میگذارد؟ در این شرایط بهترین برخورد از جانب والدین چه میتواند باشد؟ دیدن رابطه جنسی پدر و مادر به خصوص برای بچههای کوچکتر که هیچ گونه درکی از موضوعات جنسی ندارند میتواند شوکه کننده باشد و احساسات ناخوشایند زیادی را در درون آنها ایجاد نماید. احساس ترس و اضطراب از جمله رایجترین واکنشهای روانی هستند که کودکان در پی دیدن رابطه پدر و مادر خود تجربه میکنند. با این حال در صورتی که فرزندتان رابطه جنسی شما را مشاهده کرد یا متوجه موضوعاتی در این زمینه شد لازم است که با انجام رفتارها و توصیههایی که در ادامه بیشتر درباره آن صحبت خواهیم کرد از بروز مشکلات بیشتر بپرهیزید و برای سلامت روان فرزندتان ارزش قائل شوید.
منبع: دیدن رابطه پدر و مادر
زندگی در خانه های آپارتمانی و کوچک امروزی باعث شده تا احتمال دیدن یا شنیدن رابطه پدر و مادر بیشتر شود. کنجکاوی های جنسی کودکان هم به این مساله دامن زده و والدین باید ملاحظات لازم را انجام دهند تا سلامت روانی کودک به خطر نیافتد. همچنین خیلی اوقات میبینیم که والدین متوجه این مساله هستند و حتی رفتارها و سوالات فرزندشان را درباره مسائل جنسی میبینند، اما با پشت گوش انداختن و فرار از پاسخ دادن سعی در سرپوش گذاشتن بر این مساله دارند. در حالی که کودک بعد از دیدن رابطه پدر و مادر دچار سردرگمی و کنجکاوی های فراوانی شده که بهتر است خود والدین پیش از هر کس دیگری به آنها رسیدگی کنند.
دیدن رابطه جنسی پدر و مادر میتواند تاثیرات منفی متعددی بر ذهن کودکان داشته باشد. از همین رو متخصصان همواره بر این موضوع تاکید میکنند که حتی زمانی که فرزندتان بسیار کوچک است از داشتن رابطه جنسی با همسر خود در مقابل او پرهیز کنید و اجازه ندهید کودک در حریم خصوصی شما حضور داشته باشد. ما در ادامه به مهمترین پیامدهای منفی دیدن رابطه پدر و مادر در دوران کودکی اشاره کردهایم.
در اکثر موارد کودکان آنچه دیدهاند را با والدین خود در میان نمیگذارند. همچنین از افکار، احساسات و سوالهای خود صحبت نمیکنند. همین امر باعث میشود که به طور زودهنگام با موضوعات جنسی دغدغه فکری پیدا کنند. اگر آنها با والدین خود راحت نباشند و آنها را منابع امنی برای دریافت اطلاعات ندانند ممکن است از طریق منابع ناآگاه نظیر همسالان به دنبال کشف موضوعات جنسی بروند. والدین باید به تربیت جنسی کودکان خود اهمیت بدهند و موضوعاتی که نیاز است را در حد درک و فهم کودک با او مطرح نمایند. با این حال از دادن اطلاعات زیاد و نامتناسب با سن کودک بپرهیزید. برای شناخت بیشتر درباره تربیت جنسی کودکان کلیک کنید.
کودکان به خصوص در سنین بسیار پایین هیچ گونه درکی از موضوعات جنسی ندارند. آنها در اکثر موارد هنگام دیدن رابطه پدر و مادر خود شوکه میشوند. در این شرایط اکثر بچهها فکر میکنند نوعی خشونت بین پدر و مادر جریان دارد و یا برای مثال پدر به مادر آسیب میرساند. این موضوع احساس وحشت را در آنها بر میانگیزد و منجر به تجربه ترس و اضطراب زیاد میشود. کودکان معمولا علائم اضطرابی خود را در قالب تغییرات بدنی نظیر دل درد و شب ادراری نشان میدهند. همچنین بروز مشکلات خواب نظیر بیخوابی و کابوسهای شبانه در این شرایط تا حد زیادی رایج هستند.
کودکانی که زیاد در معرض صحنههای جنسی قرار میگیرند ممکن است بدون اینکه میل جنسی را تجربه کنند صرفا برای تقلید عمل بزرگسالان سعی کنند با فرد دیگری این کار را امتحان کنند. در این شرایط ممکن است به بازیهای جنسی با افرادی از جنس مخالف یا موافق خود روی بیاورند. اگر این رفتارها را در فرزند خود دیدید لازم است که بر افکار و احساسات خود مسلط شده و پیش از هرچیز از یک روانشناس کودک کمک بگیرید.
اگر متوجه شدید که فرزند شما رابطه جنسی میان شما و همسرتان را دیده است بسیار اهمیت دارد که این موضوع را نادیده نگیرید یا واکنش بدی از خود نشان ندهید. برای داشتن بهترین رفتار در این شرایط در نظر گرفتن توصیههای زیر میتواند تا حد زیادی کمک کننده باشد.
بسیار اهمیت دارد که فرزند شما آموزش ها و اطلاعات جنسی خود را از چه منبعی دریافت کند. بسیاری از بچهها به دلیل احساس شرم و خجالت از والدین خود این موضوعات را از دوستان خود میپرسند. این در حالی است که دوستان و همسالان منابع معتبر و آگاهی نیستند و میتوانند با ارائه اطلاعات غلط منجر به تشدید اثرات منفی شوند. در نتیجه به فرزندتان اطمینان دهید که میتواند سوالات خود را در مورد هرگونه مسئله خصوصی با شما در میان بگذارد و شما به خاطر این سوالها او را تنبیه یا سرزنش نخواهید کرد. برای آگاهی بیشتر در زمینه نحوه توضیح بچه دار شدن برای کودکان کلیک کنید.
لازم است که به مرور پس از گذر کودک از دوران نوزادی او را عادت بدهید تا به طور مستقل و در فضایی جدا از اتاق خواب شما بخوابد. برای او توضیح دهید که حتی زمانی که در کنارش نیستید مراقبش هستید و هرگاه به شما احتیاج پیدا کند میتوانید در کنارش باشید. به او آموزش دهید که اگر نیمه شب احساس ترس یا اضطراب کرد یا به هر دلیلی به شما نیاز داشت ابتدا شما را صدا زده و قبل از ورود به اتاق خوابتان در بزند. در حقیقت لازم است کودک بداند که مادر و پدر نوعی حریم خصوصی میان خود دارند و او برای وارد شدن به این حریم نیاز به کسب اجازه دارد.
درست است که وارد شدن کودک میان رابطه جنسی ممکن است باعث برانگیختن عصبانیت در شما شود اما بسیار اهمیت دارد که بتوانید واکنشهای خود را کنترل کرده و برخورد تند و خشنی با او نداشته باشید. در این شرایط از کودک بخواهید از اتاق بیرون برود و در اسرع وقت نزد او بروید. سعی کنید کمی کنارش باشید و اجازه دهید او با شما صحبت کرده و اگر نگرانی یا سوالی دارد با خود شما در میان بگذارد.
همان طور که گفته شد بسیاری از کودکان ممکن است فکر کنند رابطه جنسی عملی خشونت آمیز است که طی آن پدر به مادر آسیب وارد میکند. همین موضوع میتواند ترس و نگرانی زیادی را در فرزند شما ایجاد نماید. اگر میبینید فرزندتان ترسیده و در مورد این موضوع نگران است لازم است به او بگویید اوضاع تحت کنترل میباشد و در مورد نبود خشونت به او اطمینان بدهید.
برای اینکه بتوانید در مورد مسائل جنسی با فرزند خود صحبت کنید لازم است که آموزشهای لازم در این زمینه را دریافت کنید. برای مثال شما نباید بیش از آنچه کودک نیاز دارد به او اطلاعات بدهید چرا که بسیاری از مسائل برای کودک قابل درک نیستند و میتوانند منجر به سردرگمی بیشتر او شوند. از همین رو سعی کنید برای پاسخگویی درست به کودک با توجه به سن او از یک روانشناس اطلاعات کسب کرده و از او برای مدیریت بهتر اوضاع کمک بگیرید. در صورتی که دیدن رابطه پدر و مادر منجر به آسیب خاصی در فرزندتان شده باشد درمانگر میتواند جلسات مشاوره را به طور اختصاصی با کودک برگزار نماید. برای اطلاع از روند دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
بیشتر کودکان با دیدن رابطه پدر و مادر دچار ترس و وحشت میشوند. گاه آنان فکر میکنند این رفتار نوعی خشونت بوده و از والدین شان میترسند. بعضی از کودکان هم دچار شرم و خجالت شده ونمیتوانند وضعیت پیش آمده را هضم کنند. بعد از مدتی کودک ممکن است با سوالاتی درباره رفتار جنسی والدینش برایش پیش بیاید که طبیعتا نیاز نیست که همه جزئیات را توضیح دهید اما با کمک مشاور میتوانید پاسخ هایی به او بدهید که عطش کنجکاوی او را خاموش نماید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا دیدن رابطه پدر و مادر میتواند باعث بلوغ زودرس شود؟
دیدن رابطه جنسی پدر و مادر در کودکان مختلف میتواند آثار متفاوتی داشته باشد. برخی کودکان که تلاش میکنند عمل جسی بزرگسالان را تقلید کنند ممکن است با مسائلی نظیر بلوغ زودرس نیز مواجه شوند.
منبع: دیدن رابطه پدر و مادر
درس نخواندن بچه مخصوصا در سنین ابتدایی برای والدین دشواری زیادی ایجاد میکند. چرا که کودکان هنوز معنای مسئولیت را درک نکرده و والدین خود را در قبال تربیت آنها مسئول میدانند. برای حل مساله به این نکته نیز توجه کنید که علت تاکید شما بر درس خواندن چیست؟ تنها فایده درس خواندن برای کودکتان پیدا کردن شغل و جایگاهی در آینده نیست، بلکه کودک برای برقراری ارتباط و همینطور حل مسائل زندگی خود نیاز دارد که تجربیات مختلفی را یاد بگیرد. به همین خاطر میتوان گفت درس نخواندن بچه ازجمله مشکلاتی است که باید به آن توجه کافی داشته باشید. اگر احساس میکنید بهتنهایی نمیتوانید این مشکل را حل کنید بهتر است از یک مشاور متخصص در این زمینه کمک بگیرید.
منبع: درس نخواندن بچه
خیلی از بچه ها علاقه ای به درسخواندن ندارند و از آن فراری هستند. در این موارد اصولا خانواده ها سعی دارند با سخت گیری و سرزنش بچهها، آنها را به سمت درسخواندن سوق دهند. اما این روش اصلا درست است؟ والدین میتوانند با درک علت درس نخواندن بچه ها و استفاده از راهکارهایی که در ادامه به آن ها اشاره میکنیم، بچه ها را بهدرس علاقه مند سازند. پیشنهاد میشود حتما مقاله روانشناسی کودکان ابتدایی را هم بخوانید.
بسیاری از والدین با فرزندانشان به خصوص در دوره ابتدایی در مورد درس نخواندن او دچار مشکل هستند. عموما کودک ترجیح میدهد به جای درسخواندن، با هم سالان خود بازی کند، بازیهای کامپیوتری انجام دهند یا تلویزیون ببیند. والدین این کودکان با درک علت درس نخواندن بچه ها میتوانند راهکاری مناسب برای تشویق آنها برای جلوگیری از درس نخواندن آن ها پیدا کنند. برای آشنایی با راه های مقابله با مشکلات دانش آموزان ابتدایی کلیک کنید.
پیش از اینکه به دنبال هر دلیلی در رفتار فرزندتان برای درس نخواندن بگردید، ابتدا از این موضوع مطمئن شوید که او دچار مشکل جسمانی یا روحی خاصی نباشد. برخی مشکلات مانند ضعف در بینایی، شنوایی یا صحبت کردن و همینطور مشکلاتی مانند ناتوانیهای ذهنی خفیف گاهی اوقات تا پیش از رسیدن کودک به سنین مدرسه قابلشناسایی نیستند. به همین خاطر بهتر است ابتدا با کمک گرفتن از یک روانشناس کودک و استفاده از تست هوش سطح تواناییهای فرزندتان را بررسی کنید.
اختلالات عصبی-رشدی مجموعهای از مشکلات مانند بیش فعالی یا اختلالات یادگیری هستند که از بدو تولد در کودک وجود دارند و به برخی نارساییها در شرایط مغزی مربوط هستند. این اختلالات نیز ممکن است در فرایند تحصیل فرزند شما مشکل ایجاد کنند. اگر چنین مشکلاتی وجود داشته باشد، بهراحتی میتوانید با کمک گرفتن از متخصصین روانشناسی و درمانهای لازم از شدیدتر شدن مشکل فرزندتان جلوگیری کرده و به او برای بهبود شرایط کمک کنید. به همین خاطر تشخیص این دسته از مشکلات نیز موضوع دیگری است که باید به آن توجه کافی داشته باشید.
برای اینکه کودک بتواند بهخوبی مطالب آموزشی را متوجه شود، باید به سطح مشخصی از تواناییهای ذهنی رسیده باشد. تمرکز کردن و بیتوجهی به محرکهای مزاحم، حجم مشخصی از حافظه، فهم کلام و دایره واژگان مناسب ازجمله این تواناییها هستند، بااینحال برخی کودکان با دلایل مختلفی بهخصوص محیط نامناسب در این تواناییها ضعیف هستند و این میتواند درس خواندن را برای آنها تبدیل به کاری سخت یا پر از شکست کند و به همین خاطر آنها از این موضوع فرار میکنند. در شرایطی که فرزندتان دچار این مشکلات باشد باید با استفاده از یک برنامه دقیق و مشخص برای برطرف کردن ناتوانیها به وی کمک کنید.
یکی از مهمترین تأثیرات بیماریهای روحی در کودکان این است که توانایی آنها برای تحصیل کم میشود. افسردگی و بهخصوص اضطراب بیماریهایی هستند که ممکن است در کودکان دیده شود. کمالگرایی والدین، ترس کودک از شکست خوردن، اضطراب جدایی و بسیاری از مشکلات روحی دیگر میتوانند تواناییهای تحصیلی کودک را تحت تأثیر خود قرار دهند.
گاهی اوقات نیز بیمیلی کودک نسبت به درس خواندن واکنشی است که آنها به یک شرایط آزاردهنده نشان میدهند. بدرفتاری معلم یا همکلاسیها، احساس اضطراب در مدرسه و یا هر شرایط منفی دیگری میتواند مدرسه و درس خواندن را برای فرزندتان تبدیل به موضوعی کند که او دوست دارد از آنها فرار کند.
بزرگترها و بهخصوص والدین الگوهایی هستند که کودک بر اساس رفتار آنها عمل میکند. اگر شما یا خواهر و برادرهای بزرگتر کودک برخلاف گفتههایتان عادتهایی مثل درس خواندن یا مطالعه نداشته باشید فرزندان شما نیز به این مسائل توجهی نمیکنند.
شایعترین دلیل درس نخواندن بچهها بینظمی در رفتار است. بعضی از کودکان نمیتوانند زمانهای خود را مدیریت کنند و بین کارهایی مثل درس خواندن، فعالیتهای فوقبرنامه و همینطور تفریح بهدرستی اولویتبندی نمیکنند. در این شرایط شما میبایست با استفاده از روشهای مختلف به کودک کمک کنید تا این مشکلات را برطرف کند.
در نخستین قدم دلایل درس نخواندن فرزندتان را پیدا کنید و همانطور که گفته شد در ابتدا از نبود بیماریهای جسمی و رشدی مطمئن شوید. همچنین میتوانید به روزهایی که فرزندتان آسانتر سراغ درسهایش میرود و روزهایی که بهسختی تکالیفش را انجام میدهد توجه کنید تا به این نتیجه برسید که چه شرایطی خلقیات او را تحت تأثیر قرار میدهد.
گاهی اوقات بیمیلی کودکان به درس خواندن به دلیل جلبتوجه والدین یا لجبازی با آنها صورت میگیرد. این شرایط بهخصوص زمانی اتفاق میافتد که والدین با رفتارهای اضطرابی دائماً درس خواندن فرزندشان را بررسی میکنند. در این حالت شما بدون اینکه متوجه باشید استرس خود را به کودک منتقل میکنید. یکی از راهکارهایی که در این شرایط میتوانید امتحان کنید این است که بهجای بحث کردن با کودک به او اجازه دهید خودش برای زمان مطالعه درسها برنامهریزی کند و همینطور هنگامیکه تکالیفش را انجام نمیدهد با پیامدهای آن مواجه شود. از این طریق شما بدون ایجاد درگیری با کودک دلایل اهمیت توجه به تکالیفش را به وی نشان میدهید.
هریک از ما سیستم ذهنی و انرژی خاص خود را داریم. بعضیها اوایل صبح و بعضیها غروب انرژی بیشتری داریم. بعضی از کودکان میبایست پیش از شروع بازی و تفریح تکالیف خود را تمام کنند، اما برخی دیگر پس از پایان تفریح با تمرکز بیشتری به سراغ فعالیتها میروند. به همین خاطر یکی از دلایلی که باعث درس نخواندن کودک میشود این است که والدین این زمانها را نمیشناسند و سعی میکنند کودک را با شرایط خودشان هماهنگ کنند. برای آشنایی با روش های افزایش تمرکز در کودکان کلیک کنید.
اگر میخواهید درس خواندن در فرزندتان تبدیل به فعالیتی خودکار شود و او خود به این موضوع علاقهمند باشد، ابتدا باید با استفاده از انگیزههای بیرونی کودک را به تحصیل تشویق کنید، پس از مدتی خود فرایند درس خواندن و موفقیتهایی که کودک در این راه به دست میآورد تبدیل به انگیزهای برای فعالیت تحصیلی او میشوند. برای اینکه بتوانید فرزندتان را به درس خواندن تشویق کنید بهتر است رفتارهای صحیح او را مورد تشویق قرار دهید و همینطور بهجای تمرکز بر انجام تمام و کمال کارها هرگونه پیشرفت فرزندتان را تشویق کنید.
موضوعی که در تشویق کودک باید به آن توجه داشته باشید این است که تشویقها نباید مانند باج دادن به کودک باشد. گاهی بیان یک جمله تحسینآمیز، تعریف کردن از کودک در حضور بقیه و یا حتی تهیه غذای موردعلاقه کودک نیز میتوانند بهعنوان پاداش در نظر گرفته شوند.
بعضی مواقع از فرزندمان انتظار داریم بیوقفه تمام فعالیتهای درسیاش را انجام دهد و استراحت کردنهای او را دلیلی بر درس نخواندن میدانیم. روانشناسان معتقدند در ازای هر نیم ساعت تا چهلوپنج دقیقه مطالعه کودک به یکربع استراحت نیاز دارد. البته این زمانبندی میتواند با توجه به تواناییهای فرزندتان متفاوت باشد، اما آنچه اهمیت دارد این است که بدانید کودک میبایست مابین زمانهایی که درس میخواند استراحت کند این کار بهرهوری وی برای ادامه مطالعه را نیز افزایش میدهد.
فرزندانتان بیش از هر چیز از رفتارهای شما الگوبرداری میکنند. به همین خاطر اگر میخواهید آنها چیزی را یاد بگیرند، بهتر است در درجه اول خودتان آن را انجام دهید یا در رفتارتان نشان بدهید که برای آن ارزش قائل هستید. اگر فرزندتان یکبار کتاب یا مجلهای را دست شما ببیند اثر تربیتی آن صدها برابر بیش از آن است که شما او را برای درس خواندن نصیحتکنید.
با خودتان به این سؤال پاسخ دهید که آیا واقعاً فرزندتان درس نمیخواند یا این انتظارات شماست که کمی غیرمنطقی است؟ آیا شما بهاندازه تواناییهای کودک از او انتظار دارید و تلاشهایش را میبینید یا همواره از وضعیت درس خواندنش گلایه دارید؟ گاهی اوقات اضطراب والدین از اینکه مبادا دیگران راجع به آنها یا فرزندشان قضاوت بدی داشته باشند و همینطور کمالگراییها و انتظارات نامعمول باعث میشود بیشازحد به فرزندتان سخت بگیرید و این کار باعث بروز مشکلات بسیاری ازجمله آسیب دیدن رابطه شما و کودک خواهد شد.
موضوع تحصیل برای کودکان از آن دسته مسائلی است که نباید اهمیت آن را فراموش کرده یا به حال خود رها کنید. بسیاری از مواقع درس نخواندن در سنین پایین باعث میشود فرزندتان در برخی مهارتهای پایه از همسالان خود عقب بیافتد و جبران کردن این فاصله در آینده بسیار سخت خواهد بود.
علاوه بر این گاهی خاطرات تلخ و ناراحتیهایی که با درس خواندن پیوند میخورند، باعث خواهد شد تا فرزندتان بهطورکلی از این موضوع گریزان شود به همین خاطر اگر احساس میکنید مشکل درس نخواندن فرزند شما جدیتر از آن شده که بتوانید از پس آن بربیایید، بهتر است از یک مشاور در این زمینه کمک بگیرید. مشاورین با توجه به شناختی که از اصول برنامهریزی تحصیلی دارند و همینطور شناخت شخصیت و روحیات کودکان میتوانند برای برطرف کردن این مشکل به شما کمک کنند. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک میتوانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
تشویق کردن پیشرفتها و زمانهایی که فرزندتان درس میخواند، اهمیت دادن به استراحت و تفریح در کنار فعالیت و همینطور پرهیز از کمالگرایی ازجمله راهکارهایی هستند که بهتر است امتحان کنید.
وجود مشکلات جسمی، روحی و یا عقب مانگیهای رشدی در کنار موضوعاتی که ممکن است در مدرسه باعث آزار آنها شده باشد ازجمله دلایل بیعلاقگی به درس خواندن هستند.
منبع: درس نخواندن بچه