یکی از لذت بخش‌ترین تصاویری که در ذهن والدین می‌ماند رشد هر روزه و روند نشستن نوزاد می‌باشد. از این رو دانستن اطلاعات کافی در مورد نحوه و طرز صحیح نشستن نوزاد، بسیاری از نگرانی‌های والدین را در رابطه با رشد و پیشرفت نوزادشان، برطرف می‌کند. بنابراین هنگامی که نوزاد به مرحله غلت خوردن و کنترل سر می‌رسد، باید کم کم خود را آماده کنید تا ضمن کمک به او، از این لحظه شیرین نیز لذت ببرید. نشستن برای کودک مانند یک معجزه می‌باشد. این معجزه زمانی برای او شیرین خواهد بود که حمایت همه جانبه را از طرف والدین به خصوص مادر خود دریافت کند. مادران می‌توانند با آموزش‌های لازم و مطالعه کتاب‌های مختلف در این زمینه به تقویت مهارت‌های خود بپردازند. همچنین مشاوره کودک نیز می‌تواند شما را در این زمینه راهنمایی کند.
منبع: نشستن نوزاد
بازده زمانی نشستن نوزادان با یکدیگر متفاوت است. اما معمولا از چهار تا هفت ماهگی، مادران شاهد نشستن نوزاد خود می‌باشند. طبیعتا این کار برای نوزادان دلچسب است از این رو تلاش می‌کنند تا به هر طریقی از جای خود بلند شوند. برای آنکه در این دوران شیرین نوزاد دچار مشکل نشود، باید نکاتی توسط مادر رعایت شود. در ادامه به این نکات می‌پردازیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه نشانه های سلامت نوزاد کلیک کنید.
هر حالت جدیدی در نوزاد با نشانه‌های خاص خود همراه است. نشستن نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد. زمانی که نوزاد کنترل خوبی روی سر و گردن خود پیدا می‌کند، به همه نشان می‌دهد که قرار است به زودی بنشیند. البته ماهیچه‌های گردن او قبل از نشستن کامل، ضعیف هستند به همین دلیل به کمک مادر نیاز فراوان دارد. مادر باید از طریق گرفتن دستان نوزاد، به او کمک کند که تعادل گردن خود را حفظ کند. او به شما نشان خواهد داد که عضلاتش قوی شده است و اکنون باید برای نشستن او را همراهی کنید.
بهترین کار تقویت عضلات نوزاد است. نحوه در آغوش گرفتن نوزاد خود را از دو ماهگی تغییر دهید، بیشتر مواقع به صورت عمودی او را در آغوش بگیرید. نوزاد دوست دارد در این دوران چهار دست و پا راه برود، مانع او نشوید و به کمک اسباب بازی‌هایش او را به سمت خود هدایت کنید. این کارهای ساده به نوزاد شما کمک می‌کند سریع‌تر به مهارت نشستن دست پیدا کند. این فرآیند برای تقویت عضلات نوزاد بسیار کارآمد می‌باشد.
صندلی‌های مخصوصی برای کمک به نوزادان در امر نشستن تعبیه شده است اما سعی کنید نوزاد خود را به این دسته از وسایل عادت ندهید و اجازه دهید با تلاش‌های خود به فرآیند نشستن دست یابند.
برخی از نوزادان زودرس فرآیند نشستن را دیرتر از سایر نوزادان، آغاز می‌کنند. اگر کودک شما فرآیند نشستن را با تأخیر آغاز نمود و از طرف دیگر نتوانست تا 9 ماهگی بدون کمک گرفتن سر خود را کنترل کند و یا به طور صحیح بنشیند، حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.
زمانی که نوزاد نشستن را یاد می‌گیرد، او وارد دنیایی تازه‌ای می‌شود که چیزهای زیادی برا کشف کردن وجود دارد. از این رو دوست دارد همه چیز را لمس و امتحان کند، برای در امان ماندن نوزاد سعی کنید لبه‌های تیز را با محافظ‌های مخصوص بپوشانید، از قرار دادن اشیاء تیز بر روی میز خودداری کرده و کشوهای آشپزخانه را با برچسب‌های مخصوص محکم کنید، تا از بروز هرگونه آسیب به کودک دلبندتان جلوگیری کنید.
برای آگاهی بیشتر در زمینه رشد کودک یک ساله کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا می‌توانم از روروک برای کمک به نشستن نوزاد خود استفاده کنم؟
در گذشته از این وسیله بسیار استفاده شده است اما امروزه طی تحقیقات و آزمایش‌هایی که محققان بر روی گروه‌های مختلفی از نوزادان انجام داده‌اند به این نتیجه رسیدند که استفاده از این وسیله دخالت در یکی از مهم‌ترین مراحل رشد نوزاد می‌باشد و باعث اختلال در سازمانبندی‌های عصبی او می‌شود، همچنین به ستون فقرات نیز آسیب وارد می‌کند. بنابراین استفاده از روروک را کمتر کنید.
نوزاد من هشت ماهش است ولی هنوز با کمک می‌نشیند. آیا این خطرناک است؟
هر نوزاد خصوصیات خاص خود را دارد. برخی زودتر و برخی دیرتر می‌توانند به طور صحیح بنشینند اما اگر این فرآیند طولانی شود و نوزاد نتوانست بدون کمک بنشیند، باید با یک متخصص رفتار حرکتی و یا متخصص کودکان مشورت بگیرید و علت را پیدا کنید. در بیشتر موارد پزشک متخصص با ارائه یک سری از حرکات تمرینی به نوزاد کمک می‌کند که بتواند مانند دیگر نوزادان به راحتی بنشیند.
منبع: نشستن نوزاد
کودکان بد سرپرست به کودکانی گفته می‌شود که والدینشان رفتار مناسبی با آنان ندارند و از نیازهای عادی و پیش پا افتاده محروم می‌باشند. این سوء رفتار و رفتار نامناسب والدین با کودک هم می‌تواند جسمانی و هم روانی باشد که در نتیجه باعث می‌شود تا پیامد‌ها و مشکلات زیادی برای کودک در آینده به وجود بیاید و خودشان و جامعه دچار آسیب‌های متعددی شوند. از آنجایی که والدین این کودکان رفتار مناسبی با آن‌ها ندارند مسئولیت تربیت کودکان بد سرپرست می‌تواند توسط اطرافیان کودک و یا هر یک از نهاد‌های مربوطه انجام شود. از این جهت آشنایی با آسیب‌هایی که ممکن است کودک با آن‌ها مواجهه شود و روش‌هایی برای بهبود این وضعیت بسیار حائز اهمیت است. در ادامه بیشتر درباره این موضوع صحبت خواهیم کرد پس همراه ما باشید.
منبع: کودکان بد سرپرست
در ابتدا باید توجه داشت که بین کودکان بد سرپرست و بی سرپرست تفاوت‌هایی وجود دارد و این دو اصطلاح به یک معنی نیستند. کودکان بی‌سرپرست افرادی هستند به هر دلیلی والدینشان را از دست داده‌اند اما منظور از کودک بد سرپرست، کودکی است که والدینشان رفتار مناسبی با او ندارند، به طوریکه هیچ توجه و احساس مسئولیتی نسبت به فرزند خود نداشته و با او بدرفتاری می‌کنند و حتی ممکن است او را مورد آزار و اذیت جسمی و روانی قرار دهند.
از جمله عواملی که می‌تواند منجر به بد سرپرستی از کودک شود شامل موارد زیر است.
این کودکان در شرایطی خالی از عشق، محبت و درک همدلانه والدین بزرگ می‌شوند و همین مسئله می‌تواند مشکلاتی را برای آن‌ها در آینده ایجاد کند. انتقال این کودکان از محیط خانواده به محیطی که کمتر آسیب‌پذیر است می‌تواند بسیاری از این مشکلات را کاهش دهد، با این حال به دلیل شرایطی که کودک تجربه می‌کند ممکن است دچار آسیب‌هایی می‌شود.
کودکان بد سرپرست معمولا همیشه در خانواده سرکوب شده‌اند و فرصتی برای نشان دادن توانایی‌ها و استعدادهایشان نداشته‌اند. بدرفتاری و سوء رفتاری که با آن‌ها می‌شود باعث خواهد شد تا عزت نفس و اعتماد به نفسشان زیر سوال رود و به نوعی تخریب شوند. همین مسئله به تنهایی خودش می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات و آسیب‌های دیگر باشد.
می‌توان گفت به دلیل شرایطی که یک کودک بد سرپرست تجربه می‌کند، اضطراب و استرس اولین مسئله‌ای است که کودک با آن مواجهه می‌شود و حتی این موضوع در آینده هم برای فرد مشکلاتی ایجاد می‌کند. به نوعی فرد دچار یک اضطراب فراگیر می‌شود که در همه دوران‌های زندگی‌اش این اضطراب همراهش باقی می‌ماند. برای آگاهی بیشتر درباره کاهش اضطراب کودکان کلیک کنید.
پرخاشگری و خصومت می‌تواند به دو علت رخ دهد. بدرفتاری والدین باعث می‌شود تا کودکان احساس پرخاشگری زیادی بکنند اما از آنجایی که نمی‌توانند این پرخاشگری را بروز دهند دچار یک خصومت سرکوب شده می‌شوند و خشم خود را درون‌ریزی می‌کنند. همچنین طبیعی است که کودکان وقتی شرایط خودشان را با سایر همسالانشان مقایسه می‌کنند دچار پرخاشگری نسبت به والدین، محیط و جامعه می‌شوند. این احساس خصومت سرکوب شده و پرخاشگری می‌تواند برای همیشه درون فرد باقی بماند و در سایر جنبه‌های زندگی و روابطش تاثیر منفی بگذارد.
برخی از کودکان بجای اینکه دچار مشکلات برون‌ریزی مانند پرخاشگری شوند، این مسائل و مشکلات را در درون خودشان می‌ریزند. در اصطلاح به این دسته افراد، کودکان درون‌ریز می‌گویند. رایج‌ترین مسئله‌ای که کودکان درون‌ریز با آن مواجهه می‌شوند، افسردگی و احساس تنهایی است. این مسئله باعث می‌شود تا این افراد تمایل داشته باشند که همیشه از جامعه و دیگران اجتناب کنند و میل به ارتباط با فرد دیگری نداشته باشند. به مرور زمان این افسردگی و احساس تنهایی می‌تواند گسترش پیدا کند و تا بزرگسالی همراه فرد باقی بماند. برای اطلاع از روند درمان افسردگی کلیک کنید.
از آنجایی که این افراد در کودکی نتوانسته‌اند دلبستگی ایمنی را تجربه کنند و مورد محبت و عشق والدین قرار بگیرند، نمی‌توانند احساسات و هیجانات خودشان را به درستی بیان کنند.
برخی از این افراد در کودکی و همچنین در آینده نسبت به مراجع قدرت و قوانین اجتماعی مقابله و نافرمانی می‌کنند و حتی در برخی موارد ممکن است دچار مشکلاتی نظیر اختلال شخصیت ضد اجتماعی بشوند. با انجام این رفتار‌ها و مقابله کردن‌ها به نوعی پریشانی و احساس خصومت خودشان نسبت به جامعه و محیط را تخلیه می‌کنند.
به دلیل خلاء‌های عاطفی که این افراد در طول زندگی تجربه کرده‌اند، ممکن است به هر فردی که وارد زندگیشان می‌شود وابستگی شدیدی پیدا کنند و بدون حضور آن فرد عملکرد زندگی روزانه‌شان مختل شود.
محیط خانواده برای این کودکان مناسب نیست و هرچه بیشتر در آن محیط باقی بمانند بیشتر آسیب می‌بینند. در چنین شرایطی می‌توان با اطلاع دادن این وضعیت به اورژانس اجتماعی و در صورت صلاحیت نداشتن والدین می‌توان کودک را از خانواده به محیط ایمن‌تری منتقل کرد چراکه در این وضعیت، نبود والدین برای سلامت کودک بهتر است.
از آنجایی که این افراد معمولا والدین مناسبی ندارند، کاملا مستعد بزهکاری و مشکلات زیادی در جامعه هستند. از این جهت آموزش‌های فرهنگی اجتماعی توسط نهاد‌های دولتی و سازمان‌های مردم نهاد می‌تواند قدم موثری جهت بهبود وضعیت این کودکان باشد.
پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. از همان ابتدا اگر کودک با یک روانشناس ملاقات داشته باشد و با او گفتگو انجام گیرد می‌توان انتظار داشت که جلوی بسیاری از آسیب‌های احتمالی گرفته شود و یا بسیاری از آسیب‌های ایجاد شده کاهش یابد. همچنین حضور در گروه درمانی همسالان می‌تواند باعث شود تا فرد از احساس تنهایی و احساس قربانی بودن رهایی پیدا کند. با این حال اگر در اطرافیان خود کودکانی را می‌بینید که بد سرپرست هستند لازم است که شرایط را برای بهره بردن کودک از مشاوره فرآهم نمایید. برای اطلاع از روند دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا همه کودکان بد سرپرست دچار پریشانی‌های روانشناختی می‌شوند؟
سلامت روان به عوامل مختلفی بستگی دارد که با توجه به هر شخص و شرایطش متفاوت است اما از آن جایی که کودکان بد سرپرست معمولا زندگی دشوار و بدون رضایتی را تجربه می‌کنند به احتمال بیشتری دچار مشکلات و پریشانی‌های روانشناختی می‌شوند.
منبع: کودکان بد سرپرست
اختلال استرس پس از سانحه در کودکان خیلی ساده‌تر از بزرگسالان ممکن است ایجاد شود. کودکان موضوعات بیشتری برای ترسیدن دارند و بعد از یک رویداد استرس‌زا باید وضعیت کودکان را حتما بررسی کرد. این نوع اختلال درست بعد از یک حادثه استرس زا ایجاد می‌شود. از آن جا که نشانه های استرس پس از سانحه در کودکان متفاوت است، باید از کمک متخصصین روانشناسی کودک استفاده نمایید. متخصص پس از بررسی‌ها به شما و فرزندتان جهت حل این مساله کمک خواهد کرد. برای دریافت خدمات مشاوره کودک کلیک کنید.
منبع: اختلال استرس پس از سانحه در کودکان
همه انسان‌ها در طول زندگی خود، تجربه رویارویی با حوادث و اتفاقات ناخوشایند را کسب می‌کنند. بااین‌حال بعد از گذشت مدتی از وقوع حادثه ناراحت‌کننده، اکثر افراد به روند زندگی عادی خود بازمی‌گردند. این در حالی است که تعدادی از آن‌ها نیز دچار تروما می‌شوند. جای تعجب نخواهد بود که کودکان به دلیل تجربه کمتر و ضعف مکانیسم‌های مقابله‌ای‌شان، بیشتر در معرض روبه‌رو شدن با تروما هستند. بر طبق نظر متخصصان، تروما به تأثیر منفی و بدی که یک واقعه در کودک بر جای می‌گذارد، اشاره دارد. به‌عبارت‌دیگر، منظور از تروما برای کودکان هم خود رویداد منفی و هم صدمه جسمی یا روانی ناشی از آن است.
شدت حوادث برای بزرگسالان و کودکان بسیار متفاوت است. درنتیجه گاهی ممکن است اتفاقی برای کودک تبدیل به تروما شود که ازنظر بزرگسالان بار روانی زیادی نداشته است. به همین دلیل، آشنایی با جزئیات حوادث تروماتیک برای کودکان بسیار اهمیت دارد.
برای آشنایی با عوامل وحشت و ترس کودک کلیک کنید.
عملاً، همه آدم‌ها در زندگی خود حداقل یک ترومای بزرگ را تجربه می‌کنند؛ اما باید توجه کرد که ادراک یک حادثه به‌عنوان تروما کاملاً منحصربه‌فرد است. به‌عبارت‌دیگر، ویژگی‌های شخصیتی اشخاص، مهارت‌های مقابله‌ای برای کنترل استرس و میزان آسیب‌پذیری آن‌ها مشخص‌کننده ادراک تروما است. طبیعتاً سن افراد در هنگام رویارویی با تجارب آسیب‌زا، تأثیر زیادی بر عوامل ذکرشده دارد. برای مثال ممکن است فرد بزرگسالی پس از مرگ اعضای خانواده‌اش در یک حادثه، تروما را تجربه نکند اما یک کودک تنها با آگاهی یافتن از طلاق والدین خویش نشانه‌های مواجهه شدن با تروما را از خود نشان دهد.
به‌طورکلی می‌توان چهار ویژگی را برای تروما در نظر گرفت:
برای آشنایی با سایر علل استرس در کودکان کلیک کنید.
بعد از بروز حادثه تروماتیک، ممکن است افراد به سه شیوه واکنش نشان دهند:
همان‌طور که بیان گشت، عامل اصلی ابتلا به اختلال استرس پس از حادثه یک رویداد تروماتیک است. این اتفاق معمولاً از محدوده تجربه‌های عادی زندگی انسانی فراتر است و شخص را دچار احساس ناتوانی می‌کند. هر چه تجارب فرد در مقابله با تنش‌های زندگی بیشتر باشد و یا مهارت‌های دفاعی بهتری را در مواجهه با استرس به کار بگیرد، کمتر احتمال دارد دچار تروما می‌شود؛ بنابراین، طبیعی است که کودکان شش‌ساله یا کمتر، در معرض خطر بیشتری برای تجربه تروما باشند.
کودک ممکن است با قرارگیری در معرض یک یا چند رویداد زیر دچار اختلال استرس پس از سانحه شود:
کودک ممکن است به یکی از روش‌های زیر در معرض رویدادهای ذکرشده قرار بگیرد:
بعد از پایان حادثه ناخوشایند، کودک ممکن است به مدت یک ماه یا بیشتر دچار یادآوری خاطرات تکراری از حادثه، آن‌هم به‌صورت غیرارادی و آزاردهنده شود. این خاطرات ممکن است در خواب‌های کودک بازنمایی شود؛ درنتیجه کودکی دچار بدخوابی یا سایر مشکلات خواب می‌گردد. علاوه بر این، احتمال دارد کودک رفتارهایی از خود نشان دهد که انگار همین لحظه در حال تجربه دوباره تروما است. در این شرایط استرس و تنش‌های مداوم، دست از سر کودک برنداشته و سلامت روانی او را تهدید می‌کند. همچنین اشیاء یا موقعیت‌هایی که یادآور حادثه آسیب‌زا هستند می‌تواند باعث ایجاد واکنش‌های روانی یا جسمی شدید در کودک گردد.
کودک سعی می‌کند از مکان‌ها، فعالیت‌ها و یا هر محرکی که یادآور رویداد ناخوشایند برای او است، دوری کند. همچنین ممکن است از صحبت با اطرافیان، تعامل با همسالان و سایر ارتباطات اجتماعی اجتناب کند.
حالت هیجانی منفی همچون ترس، غم، سردرگمی و شرم به‌صورت چشمگیری در کودک افزایش می‌یابد. ممکن است نسبت به فعالیت‌هایی که قبلاً برای او لذت‌بخش بوده، کاملاً بی‌علاقه شود. در این شرایط، کودک معمولاً گوشه‌گیری کرده و به‌ندرت می‌توان عواطف مثبت را در او مشاهده کرد.
معمولاً کودکانی که دچار تجربه تروما شده‌اند، زودرنج‌تر می‌شوند. آن‌ها همواره گوش‌به‌زنگ به نظر می‌رسند و دائماً مراقب اتفاقات اطراف خود هستند. این کودکان به‌سرعت از جا می‌پرند و نمی‌توانند تمرکز خود را بر درس و تکالیف خود حفظ کنند.
بیشتر بخوانید: اختلالات روانی کودکان
پس از تجربه تروما، بهتر است کودک را به متخصصین سلامت روان ارجاع داد تا با دقت به تشخیص نوع واکنش او به تروما پرداخته و احتمال بروز اختلال استرس پس از سانحه را در وی بسنجد. همچنین توصیه می‌شود برای مؤثر بودن درمان، از روان‌درمانگران حوزه کودک و نوجوان کمک گرفت. این متخصصین به‌خوبی از ویژگی‌های رشدی سنین مختلف آگاه‌اند. درنتیجه، درصورتی‌که کودک حاضر به صحبت درباره اتفاق ناراحت‌کننده نباشد، با استفاده از روش‌هایی همچون بازی‌درمانی، قصه درمانی، نقاشی و … به بهبود علائم در وی کمک کنند.
معمولاً بهترین رویکرد برای درمان اختلال PTSD، رفتاردرمانی و نیز درمان شناختی_رفتاری است؛ زیرا باید به کودکان یاد داد افکار و هیجاناتی که به‌طور ناخواسته و مداوم به ذهن‌شان می‌آید را کنترل کرده و با آن‌ها مقابله کنند.
بهترین روش برای پیشگیری از ایجاد این اختلال در کودکان، مراقبت از آن‌ها، جلوگیری از قرار گرفتن در معرض موقعیت‌های خطرآفرین و همچنین آموزش مهارت‌هایی برای مقابله با شرایط استرس‌زا است. اقدامات زیر می‌تواند مثال‌هایی از راه‌های پیشگیری در کودکان به‌حساب بیاید:
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.