شیر نخوردن نوزاد اعتصاب شیرخوار و یا سندروم قهر از شیر مادر همگی نام‌های نگران‌کننده‌ای هستند. همان‌طور که از این اسم‌ها مشخص می‌شود در این شرایط فرزند شما ناگهان عادت‌های غذایی خود را تغییر می‌دهد. او دیگر از سینه شما شیر نمی‌خورد و یا ممکن است مقدار شیری که می‌خورد بسیار کمتر از قبل شده باشد. باتوجه‌به اینکه رشد فرزندتان به تغذیه او وابسته است، طبیعتا این شرایط برای مادر و پدر نگران‌کننده خواهد بود. پس باید دلایل شیر نخوردن نوزاد و راه‌های برطرف‌کردن آن را پیدا کنید. در ادامه علل، علائم و راه های درمان شیر نخوردن نوزاد را بررسی کرده‌ایم. در صورت هر گونه ابهام می‌توانید از خدمات مشاوره کودک استفاده نمایید.
منبع: شیر نخوردن نوزاد
شیر نخوردن نوزاد مشکلی است که ممکن است برای هر کودکی پیش بیاید. حتی بسیاری از مواقع مادرانی درگیر این موضوع شده‌اند که تا پیش از این شیردهی موفقی داشته‌اند. به‌طورکلی متخصصین معتقدند که نوزاد با نخوردن شیر می‌خواهد شما را از یک مشکل باخبر کند. به همین خاطر بسیار مهم است که کلیه شرایط محیطی و همین‌طور سلامت نوزاد را در این موقعیت ها بررسی کنید.
نوزادان ممکن است بنا به دلایل مختلفی در برابر خوردن شیر مقاومت کنند. از جمله این مسائل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
مشکلات ساده‌ای مثل سرماخوردگی نوزاد یا دندان درآوردن او، تا مشکلات جدی تری مثل برفک دهان و سایر عفونت‌ها می‌توانند دلیلی برای شیر نخوردن نوزاد باشند. پس اگر فرزندتان مانند گذشته به شیر خوردن علاقه‌ای نشان نمی‌دهد قبل از هر چیز وضعیت سلامتی او را بررسی کنید.
فرزند شما مادرش را بیشتر از هر چیزی با بوی او می‌شناسد. به همین خاطر استفاده از عطرها یا هر چیز دیگری که بوی همیشگی شما را تغییر بدهد، می‌تواند دلیلی برای شیر نخوردن نوزاد باشد. یکی دیگر از دلایلی که فرزند شما تمایلی به شیر خوردن نشان نمی‌دهد این است که مزه شیر به دلیل استفاده از داروها، مواد مخدر و یا غذاهایی که مصرف کرده‌اید تغییر کرده باشد.
برای آشنایی با مشکلات شیر دهی کلیک کنید.
اینکه در چه شرایطی به فرزندتان شیر می‌دهید اهمیت بسیاری دارد. شیردادن در موقعیت‌های شلوغ یکی از دلایلی است که باعث بی‌میلی فرزندتان به شیر خوردن خواهد شد. سعی کنید برای تغذیه نوزاد زمان‌های مناسب و منظمی را در نظر بگیرید؛ و این کار را در یک محیط آرام که استرسی برای فرزندتان نداشته باشد انجام بدهید.
تقریباً همه متخصصین معتقدند که شیردادن مادر به نوزاد چیزی بیشتر از تغذیه کردن او است. این کار یک ارتباط عاطفی عمیق را بین مادر و فرزند به وجود خواهد آورد. در حقیقت شیردادن مادر به نوزاد نیاز او به دلبستگی ایمن و احساس امنیت در محیط را فراهم می‌کند. به همین خاطر اگر رابطه عاطفی مناسبی بین مادر و فرزند برقرار نشود احتمالاً نوزاد نیز از شیر خوردن امتناع خواهد کرد.
شیر نخوردن نوزاد مشکلی است که برای بسیاری از والدین پیش می‌آید. پس بهتر است در این شرایط آرامش خودتان را حفظ کنید. این مشکل معمولاً بین 2 تا 5 روز طول می‌کشد؛ و سپس از بین خواهد رفت. در روزهایی که فرزندتان علاقه‌ای برای شیر خوردن نشان نمی‌دهد بسیار مهم است که شما نظم همیشه را در شیردادن به نوزاد و همین‌طور توجه کردن به او داشته باشید. بعضی از راهکارهای مناسب برای شیر نخوردن نوزاد به شرح زیر است. پیشنهاد می‌شود مقاله راهنمای شیر دادن به نوزاد را بخوانید.
برخی از نوزادان ممکن است در یک وضعیت راحت نباشند و نسبت به شیر خوردن مقاومت کنند. وضعیت شیردهی خود را تغییر دهی؛ و موقعیت‌های دیگر را امتحان کنید. اگر مشکل فرزند شما وضعیت شیردهی باشد با این روش حل خواهد شد. برای مثال بعضی از کودکان دوست دارند که شما آنها را بغل کرده، کمی تکان بدهید و به آنها شیر بدهید.
به‌خصوص زمانی که فرزند شما به 6 تا 9 ماهگی رسیده باشد، توجهش به محیط بیشتر خواهد بود. این موضوع باعث می‌شود که او توجه و تمرکزی روی شیر خوردن نداشته باشد. در نتیجه به‌راحتی حواس‌شان از این مسئله پرت می‌شود. به همین خاطر بهتر است شیردادن به نوزاد را در یک فضای آرام و بدون محرک‌های مزاحم انجام دهید.
هنگام شیردهی هرچقدر که بدن مادر با پوست نوزاد ارتباط داشته باشد، نوزاد احساس آرامش بیشتری می‌کند. بهتر است برای شیردادن به فرزندتان لباسی بپوشید که پوست بدنتان، پوست نوزاد را لمس کند. این حالت به نوزاد احساس امنیت و آرامش بیشتری می‌دهد.
تجربه نشان داده بیشتر نوزادان وقتی خسته و خواب‌آلوده هستند سینه مادر را راحت‌تر می‌پذیرند. به همین خاطر بهتر است این زمان را نیز برای تغذیه فرزندتان امتحان کنید.
تحت هیچ شرایطی از زور و اجبار برای شیردادن به نوزاد استفاده نکنید. مادر برای نوزاد یک جایگاه ایمن محسوب می‌شود. زمانی که نوزاد به هر دلیلی شیر نمی‌خورد یا لجبازی می‌کند و پستان مادر را نمی‌پذیرد نسبت به او پرخاشگر نباشید. به‌جای این کار بهتر است تلاش کنید تا فرزندتان را در حالت آرامش قرار دهید.
در همان زمانی که همیشه به فرزندتان شیر می‌دهید با دست یا با استفاده از شیردوش سینههایتان را خالی کنید. این کار از جمع‌شدن شیر در سینه جلوگیری می‌کند؛ و همچنین باعث خواهد شد تا تولید شیر در سینه‌های شما طبق نظم و تعادل همیشگی ادامه داشته باشد.
اگر هیچ‌کدام از راهکارهای گفته شده نمی‌تواند فرزند شما را آرام کند و یا زمان طولانی است که او شیر نمی‌خورد بهتر است این موضوع را با یک متخصص در میان بگذارید. گاهی اوقات ممکن است علت شیر نخوردن نوزاد یک بیماری جدی باشد که باید به فکر برطرف‌کردن آن باشید. برای آشنایی با نشانه های نوزاد تازه متولد شده کلیک کنید.
اهمیت شیر خوردن و تأثیر آن بر رشد جسمانی نوزاد بر هیچ‌کس پوشیده نیست. اما علاوه بر این شیر خوردن برای سلامت روان کودک نیز بسیار مهم است. همان‌طور که گفتیم تغذیه باعث می‌شود نوزاد از نظر روانی به این باور برسد که افرادی هستند که به او و نیازهایش اهمیت می‌دهند. همین موضوع باعث خواهد شد تا او دنیا را جای امنی تصور کند و در نتیجه دلبستگی ایمن که اولین پله سلامت روان است در کودک شکل خواهد گرفت.
به همین خاطر متخصصین توصیه می‌کنند حتی زمانی که فرزندتان به شیر خوردن تمایلی نشان نمی‌دهد ارتباط و توجه خود نسبت به او را ادامه بدهید. اما اگر فکر می‌کنید که زمان شیر نخوردن فرزندتان طولانی شده یا نمی‌دانید که چطور در مقابل این موضوع رفتار کنید بهتر است از یک مشاور کودک کمک بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
درصورتی‌که نوزاد نسبت به شیر مادر حساسیت دارد باز هم باید به او شیر داده شود؟
آن چیزی که برای نوزاد و والدین بیشترین اهمیت را دارد سلامت نوزاد است. برخی مواقع نوزاد به شیر مادر حساسیت دارد و خوردن شیر از نخوردن آن بیشتر به نوزاد آسیب وارد می‌کند در نتیجه در چنین شرایطی بهتر است به یک پزشک برای تغذیه نوزاد و یک روان‌شناس کودک برای اهمیت روانشناختی شیر خوردن مراجعه کنید.
منبع: شیر نخوردن نوزاد
بازتاب مکیدن نوزاد از جمله مهم‌ترین واکنش‌های فطری است که از همان بدو تولد شروع شده و باعث حفظ بقای انسان می‌شود. در صورتی که این پاسخ غریزی به صورتی غیرطبیعی بروز کند، یا با تأخیر در نوزاد ظاهر شود، باید حتماً کودک را برای بررسی‌های دقیق به متخصص ارجاع داد. به دلیل اهمیت بالای این بازتاب، آشنایی هر چه بیشتر با ویژگی‌های آن، بسیار ضروری است. در صورتی که نوزاد شما نمی‌تواند عمل مکیدن را انجام دهد، حتما در این باره مشاوره کودک دریافت نمایید.
منبع: بازتاب مکیدن نوزاد
نوزادان در ابتدای دوره تولد خود، توانایی زیادی برای زنده ماندن ندارند. آنها نمی‌توانند اعضای بدن خود را به صورت آگاهانه حرکت بدهند. حواس آنها به‌خصوص حس بینایی، هنوز بسیار ضعیف است. همچنین هنوز قادر نیستند به نحو مؤثری با مراقبان خود ارتباط برقرار کنند. همین مسائل سبب می‌شود تا آنها نیازمند راهبردهایی جبرانی برای ادامه بقای خود باشند.
یکی از این روش‌های محافظتی، بازتاب‌های دوران نوزادی مثل مکیدن است. این بازتاب‌ها عبارت‌اند از واکنش‌هایی فطری و خودکار نسبت به محرک‌های مختلف. این پاسخ‌های رفتاری بسیار منظم و سازمان‌یافته هستند؛ تا جایی که حتی نحوه ظهور، ترتیب حرکات و نیز زمان ناپدید شدگی آنها در کودکان طبیعی و سالم، تقریباً یکسان است. رشد و بقای نوزادان منوط بر بروز طبیعی بازتاب‌های این دوره است، زیرا باعث ایجاد تعاملی مؤثرتر بین مراقب و کودک می‌شود.
تاکنون، پاسخ‌های بازتابی متنوعی در کودکان شناسایی‌شده است. هر یک از این بازتاب‌ها نقش به سزایی در رشد صحیح توانمندی‌های کودکان دارد. از جمله رایج‌ترین واکنش‌های بازتابی در نوزادان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
برای آشنایی بیشتر با سایر انواع بازتاب های نوزاد کلیک کنید.
می‌توان بازتاب مکیدن را مهم‌ترین و اصلی‌ترین رفلکس دوران نوزادی در نظر گرفت. نوزاد انسان با استفاده از این واکنش، به صورت فطری و از همان بدو تولد، توانایی شیر خوردن و حفظ حیات خود را خواهد داشت. این واکنش غریزی را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد:
در صورتی که بخواهید طبیعی بودن بازتاب مکیدن را در فرزند خود بررسی کنید، لازم است نوک انگشت خود را داخل دهان نوزاد قرار دهیم. در این هنگام، رفلکس غریزی نوزاد فعال شده و همان مراحل مذکور در شیر خوردن طبیعی رخ می‌دهد.
این پدیده یکی از لذت‌بخش‌ترین واکنش‌های نوزاد برای مادر به حساب می‌آید. بااین‌حال گاهی ممکن است این بازتاب به همان شیوه و اصول طبیعی خود در فرزندان دیده نشود. در این شرایط لازم است حتماً با متخصصان مربوطه مشورت کرد.
اکثر بازتاب‌های فطری در انسان، مربوط به دوره اولیه زندگی او می‌شوند. برخی از آنها نیز همچون بازتاب پلک زدن یا نفس کشیدن تا پایان عمر باقی می‌مانند. بااین‌حال، تعداد زیادی از آنها در همان سال‌های کودکی از بین می‌روند. در صورتی این واکنش‌ها در زمانی دیرتر از موعد مقرر ظاهر شوند، یا با تأخیر در ناپدید شدن همراه باشند، احتمال بروز آسیب مغزی در فرزندان وجود خواهد داشت.
در مورد بازتاب مکیدن، باید در نظر داشت که زمان ظهور آن از هفته 36 بارداری و پیش از تولد گزارش شده است. همچنین این پاسخ، در طول 4 ماه پس از تولد از بین می‌رود. از آن زمان تا انتهای دوره شیرخوارگی کودکان، این واکنش به صورت کاملاً ارادی در انسان رخ می‌دهد.
با وجود آنکه رفلکس مکیدن به صورت خودکار رخ می‌دهد، اما هنوز هم انرژی زیادی از نوزاد تازه متولدشده می‌گیرد. در نتیجه کودکانی که نارس به دنیا آمده‌اند یا ضعیف‌تر از سایر نوزادان هستند، ممکن است برای شیر خوردن و بروز این پاسخ بازتابی دچار مشکل شوند. برای کمک به این دسته از نوزادان پیشنهاد‌هایی برای مادران وجود دارد که به شرح زیر است. برای آشنایی با نشانه های سلامت نوزاد کلیک کنید.
به‌طور معمول هر نوزاد نیاز دارد بعد از هر 2 یا 3 ساعت، دوباره شیر بخورد. برای نوزادانی که بازتاب مکیدن در آنها به‌سختی رخ می‌دهد، توصیه بر آن است که در هر بار شیر دادن، نوزاد را کاملاً بیدار کرده و در هوشیاری کامل به او شیر دهید. این کار، احتمال به خواب رفتن فرزند در حین شیر خوردن را کاهش داده و خطر پریدن شیر به گلوی او را کمتر می‌کند.
علاوه بر این، نوزاد در حین بیداری، می‌تواند از حداکثر توان خود برای مکیدن استفاده کند. این کار به‌مرور، باعث می‌شود تا قدرت وی برای شیر خوردن بیشتر شده و ضعف جسمانی‌اش از بین برود.
برخی از نوزادان نارس نیازمند استفاده از لوله‌های تغذیه‌ای هستند. بر این اساس، عملاً احتیاجی به تغذیه از طریق بازتاب مکیدن ندارند. بااین‌حال، توصیه می‌شود، به‌طور مداوم تجربه استفاده از این بازتاب را به او بدهید تا پس از خارج کردن لوله، نوزاد دچار ناتوانی در خوردن شیر نشود. در صورتی که این امکان از جانب پزشک مربوطه رد شد، می‌توان با استفاده از پنبه‌ای آغشته به شیر مادر، نوزاد را با بو و مزه آن آشنا کرد.
برای دریافت مشاوره در زمینه نوزاد می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: بازتاب مکیدن نوزاد
مدت زمان لازم برای بارداری برای هیچ انسانی به طور کامل قابل پیش‌بینی و یکسان نیست. به عبارتی هیچ فرمول مشخص و واضحی برای اینکه تعیین کند که چه مدت بعد از برقراری رابطه جنسی باردار می‌شوید وجود ندارد. یک زوج ممکن است بعد از یک بار نزدیکی و رابطه جنسی محافظت نشده باردار شوند و زوجی دیگر ممکن است بعد از شش ماه یا یک سال تلاش موفق به بارداری بشوند. اما می‌توان با داشتن آگاهی لازم شانس و احتمال بارداری را افزایش داد. بسیاری از زوجین از مدت زمان لازم برای بارداری اطلاع مناسبی ندارند و نمی‌دانند چه عواملی بر این فاکتور تاثیر گذار است. با توجه به اهمیت این موضوع در ادامه به طور کامل درباره آن توضیح خواهیم داد. بهره بردن از مشاوره کودک به زوجین کمک می‌کند تا در راستای آمادگی بهتر برای بارداری گام بردارند.
منبع: مدت زمان لازم برای بارداری
معمولاً زوج‌های جوان و سالم بعد از 1 الی 3 ماه اقدام برای بارداری، موفق می‌شوند. با این حال نتایج مطالعات در داخل و خارج از کشور نشان داده که حدود 80 درصد از زوجین معمولاً بعد از شش الی یک سال تلاش برای بارداری موفق خواهند شد. اگر این زمان بیشتر طول کشید بهتر است به یک متخصص مراجعه کنید، مراجعه به متخصص می‌تواند عوامل موثر بر طولانی شدن و تاخیر افتادن بارداری را مشخص کند. در این بین اگر سن خانم بیش از 35 سال باشد باید سریع‌تر برای مشخص کردن علت این مسئله تلاش کرد.
آمارها نشان دهنده آن است که حدودا 10 درصد از زوجین نابارور هستند و عمده افراد می‌توانند به طور طبیعی بارداری را تجربه کنند. امروزه به واسطه پیشرفت‌های صورت گرفته در علم بسیاری از افراد می‌توانند بر مشکلات ناشی از ناباروری خود غلبه کنند.
بیشتر بخوانید: روش های باردار شدن
با آشنایی با راه‌های مختلفی می‌توان تا اندازه‌ای عوامل موثر بر مدت زمان بارداری را تحت تاثیر قرار داد که در ادامه به این موارد اشاره خواهد شد. به عبارتی با رعایت و در نظر گرفتن برخی از نکات می‌توان به افزایش شانس بارداری کمک کرد.
بهترین زمان برقراری رابطه جنسی برای بچه دار شدن 5 روز قبل از تخمک‌گذاری و روز تخمک‌گذاری است. زمان تخمک‌گذاری می‌تواند با توجه به طول دوره و زمان شروع آخرین عادت ماهانه قابل تخمین زدن باشد. برای انجام این کار باید دوره‌های عادت ماهیانه خود را برای مدتی تحت نظر بگیرید و بررسی کنید.
با دانستن و آگاهی از زمان تخمک‌گذاری می‌توان برقراری رابطه جنسی را در این دوران انجام داد تا احتمال باردار شدن افزایش پیدا کند. مطالعات متعددی نشان داده‌اند که میزان بارداری و حاملگی موفق زوجینی که این مسئله را رعایت کرده‌اند بیشتر از افرادی است که بدون در نظر گرفتن زمان تخمک‌گذاری برای بارداری تلاش کرده‌اند. در واقع با دانستن این موضوع می‌توانید مدت زمان لازم برای بارداری را کاهش دهید. برای آشنایی بیشتر با اقدامات لازم و برنامه ریزی برای بچه دار شدن کلیک کنید.
سبک زندگی و سلامت جسمی و جنسی زوجین از عوامل موثر بر مدت زمان بارداری محسوب می‌شود. معمولاً مراجعه به یک متخصص و انجام معاینات مختلف می‌تواند شانس ابتلا به باردار شدن و طبیعتا کاهش مدت زمان لازم برای باردار شدن را کاهش دهد. به عنوان مثال در این دوران بهتر است زوجین مصرف سیگار، مواد مخدر و مصرف زیاد کافئین و قهوه را ترک کنند.
مدت زمان بارداری روش تخمین و فرمولی مشخص ندارد. هر فرد بسته به ویژگی‌ها و شرایط مختلفی که وجود دارد زمان خاص خودش را دارد. در مجموع عواملی وجود دارد که می‌تواند این مدت زمان را به تاخیر بیاندازد که می‌توان به افزایش سن، نحوه مصرف قرص‌های جلوگیری، میزان وزن، استرس و اضطراب، مصرف داروهای خاص و مواد مخدر و نوشیدنی‌های الکلی اشاره کرد.
اشتباهات رایجی از طرف زوجین در هنگام تلاش برای بچه دار شدن رخ می‌دهد که می‌تواند بر مدت زمان لازم برای باردار شدن تاثیر منفی داشته باشد به عنوان مثال می‌توان به عدم تشخیص زمان صحیح تخمک‌گذاری، استفاده از مواد روان‌کننده جهت برقراری رابطه جنسی و استرس و اضطراب زیاد در کنار بی توجهی به سلامت عمومی اشاره کرد. به یاد داشته باشید که تحت هیچ شرایطی از مواد روان کننده در حین مراقبت استفاده نکنید. حتی کشیدن سیگار یا مصرف الکل بر کیفیت و کمیت اسپرم‌ها تاثیر منفی دارد. برای آشنایی بیشتر با مراقبت های قبل از بارداری کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
چه زمانی باید برای مراجعه به متخصص اقدام کرد؟
بارداری وضعیت پیچیده و منحصر به فردی است از این جهت تخمین مدت زمان برای بارداری مسئله دشواری محسوب می‌شود. اگر بعد از شش ماه یا یک سال تلاش منظم و حساب شده موفق به بارداری نشدید بهتر است با یک متخصص ناباروری مشورت کنید تا تحت آزمایش‌های مختلف قرار بگیرید. این مسئله به شما کمک می‌کند تا علت باردار نشدن مشخص گردد.
اندازه دور سر نوزاد یکی از ملاک‌های سلامت و رشد طبیعی نوزاد است. متخصصین برای اندازه گیری دور سر نوزاد فاصله بین وسط پیشانی تا دورترین ناحیه پشت سر را توسط یک نوار مخصوص که دقیقا در بالای گوش نوزاد قرار می‌گیرد، اندازه می‌گیرند. پس از بدست آوردن اندازه دور سر، آن را با نمودار رشد مورد مقایسه قرار می‌دهند که با توجه به این مقایسه می‌توان وضعیت سلامت رشد نوزاد را مورد بررسی و ارزیابی قرار داد. از این جهت اندازه دور سر یکی از ملاک‌های مهم برای ارزیابی سلامت و رشد مغز کودک می‌باشد؛ آشنایی با اندازه طبیعی و غیرطبیعی دور سر به والدین کمک می‌کند تا از سلامت فرزند خود اطمینان حاصل نمایند. مشاوره کودک می‌تواند در این زمینه به شما کمک کند. برای کسب اطلاع بیشتر در زمینه مشاوره کودک کلیک کنید.
منبع: اندازه دور سر نوزاد
اندازه گیری دور سر نوزاد از هنگام تولد تا دو سالگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چراکه این مسئله نشان دهنده میزان رشد مغز نوزاد است. در 6 ماه اول زندگی بهتر است که هر ماه دور سر نوزاد اندازه گرفته شود. رشد سر بسیار کم یا بسیار بزرگ می‌تواند نشان دهنده اختلالاتی در مغز یا جمجمه مانند هیدروسفالی یا میکروسفالی باشد. باید توجه کرد که مقداری اختلاف در اندازه سر نوزاد نسبت به همسالان وجود دارد که این یک مسئله طبیعی می‌باشد. در هر صورت بهتر است برای ارزیابی بیشتر و دقیق‌تر به پزشک اطفال مراجعه کنید چراکه پزشک با استفاده از یک نوار مخصوص و نمودار رشد، اندازه سر نوزاد را به طور دقیق محاسبه می‌کند. برای کسب اطلاع بیشتر در زمینه هیدروسفالی و میکروسفالی کلیک کنید.
کوچک بودن و یا بزرگ بودن بیش از حد دور سر نوزاد نشان دهنده یک مشکل است. زمانی که دور سر نوزاد به وضوح نسبت به سایر همسالان خود کوچک‌تر باشد آن را میکروسفالی می‌نامند. همچنین زمانی که دور سر نوزاد نسبت به همسالانش بسیار بزرگ‌تر باشد آن را هیدروسفالی می‌نامند. بنابراین برای پی بردن به سلامت نوزاد، اندازه طبیعی دور سر اهمیت بسیار زیادی دارد.
یکی از ملاک‌هایی که می‌تواند در اندازه طبیعی دور سر نقش داشته باشد، سن بارداری حین تولد است. به طور طبیعی پس از 9 ماه بارداری اندازه طبیعی سر باید حدود 35 سانتی‌متر باشد. زمانیکه نوزاد تولد زودرس یا نارس داشته باشد این اندازه به حدود 32 سانتی‌متر می‌رسد. بنابراین برای اندازه‌گیری طبیعی دور سر باید سن بارداری و سن نوزاد را در نظر گرفت. برای مشاهده استاندارد جدول قد و وزن نوزاد کلیک کنید.
رشد دور سر نوزاد در طی سال اول زندگی بسیار سریع رخ می‌دهد. به طوری که در 6 ماه اول زندگی حدود 9 سانتی‌متر و 3 سانتی‌متر هم در 6 ماه دوم سال اول زندگی افزایش پیدا می‌کند. در نتیجه می‌توان گفت که با افزایش رشد مغز، اندازه جمجمه هم افزایش پیدا می‌کند. با این حال رشد هر نوزاد با نوزاد دیگر متفاوت است و تفاوت‌های زیادی بین نوزادان وجود دارد که اندازه دور سر هم از این قاعده مستثنی نیست. برای آشنایی با مراقبت های لازم در خصوص نوزاد تازه متولد شده کلیک کنید.
از آنجایی که اندازه دور سر نشان دهنده رشد مغز است، می‌تواند با بهره هوشی کودک هم ارتباط داشته باشد. به عبارتی اندازه دور سر بزرگ‌تر در سال اول زندگی می‌تواند با ضریب هوشی بالاتر در سنین 4 تا 8 سالگی ارتباط داشته باشد. با این حال باید توجه کرد که کوچک‌تر بودن سر نوزاد به منزله آن نیست که ضریب هوشی پایینی دارد. عوامل مختلف دیگری نظیر آموزش، وراثت، محیط و… بر سطح بهره هوشی تاثیر می‌گذارند. از این جهت نمی‌توان نتیجه گیری دقیقی در ارتباط با اندازه دور سر و بهره هوشی نوزاد ارائه داد.
روش‌های درمانی برای اندازه غیرطبیعی سر نوزاد عمدتا به جراحی‌های مختلف محدود می‌شوند. یکی از راه‌های درمانی برای اندازه دور سر بیش از حد بزرگ یا هیدروسفالی، عمل جراحی ایمپلانت یک شنت است. به وسیله شنت مغزی می‌توان مایع مغزی نخاعی که در سر نوزاد تجمع پیدا کرده و منجر به رشد بیش از حد آن شده است را به مسیر دیگری در بدن هدایت کرد که امکان جذب آن وجود داشته باشد.
در ارتباط با اندازه غیرطبیعی کوچک سر یا میکروسفالی تا به امروز روش درمانی تدوین نشده است. به عبارتی می‌توان گفت که میکروسفالی یک اختلال ژنتیکی تمام عمر است و هیچگونه درمانی ندارد. تنها روش‌های درمانی که برای میکروسفالی وجود دارند به پیشگیری از ابتلا از طریق مشاوره‌های ژنتیک و کاهش مشکلات ناشی از اختلال تمرکز محدود می‌شوند.
در برخی موارد با جراحی، سر نوزاد را کمی بزرگ‌تر می‌کنند که از وخامت اختلال کمتر شود. از این جهت برای درمان میکروسفالی عمدتا بر برنامه‌های حمایتی نظیر، کار درمانی، گفتار درمانی، فیزوتراپی و بازی درمانی تاکید می‌شود چراکه با این برنامه‌های حمایتی می‌توان توانایی‌های کودک را تقویت کند.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
چه عواملی می‌تواند بر بزرگی یا کوچکی سر نوزاد تاثیر داشته باشد؟
عوامل مختلفی نظیر شرایط مادر، مواجهه با مواد سمی در حین بارداری، اختلالات ژنتیکی، مصرف برخی از داروها و ضربه به جنین در حین بارداری از جمله عواملی هستند که می‌توانند بر اندازه دور سر نوزاد تاثیر بگذارند. همچنین مسائلی مانند عفونت مغز، مننژیت، تجمع بیش از حد مایع مغزی نخاعی، وجود تومور و مشکلات هورمونی هم می‌تواند منجر به رشد غیرطبیعی سر نوزاد شود.
منبع: اندازه دور سر نوزاد
سندرم کلاین فلتر در طبقه بیماری‌های بیماری ژنتیکی قرار دارد. حالات خفیف این بیماری حتی تفاوت چندانی با افراد عادی جامعه ندارند و در صورت مصرف دارو و کنترل علائم‌شان، فقط در هنگام زادآوری با مشکل مواجه می‌شوند. البته گزارش‌های جدیدی مبنی بر باز شدن دریچه امیدی برای درمان و بهبود این بیماران نیز در سال‌های اخیر گزارش شده است. نگاه قضاوتی جامعه و چسباندن ننگ ناباروری به این افراد، نکته‌ای است که خانواده‌های این بیماران باید به آن آگاه باشند و با افزایش آگاهی و کسب آموزش‌های روانشناختی، فرزند خود را در این مسائل حمایت کنند. بنابراین حتما مشاوره کودک دریافت نمایید.
منبع: سندرم کلاین فلتر
سندرم کلاین فلتر برای توصیف بیمارانی با ناهنجاری ژنتیکی در کروموزوم‌های جنسی به کار می‌رود. مبتلایان به این بیماری تنها مردان هستند. در این بیماری وضعیت کروموزوم‌های والدین طبیعی بوده و وراثت یا زمینه‌های قبلی ژنتیکی منجر به این سندرم نشده‌اند، بلکه جهش و اشتباه در زمان لقاح و تقسیم نشدن درست کروموزم‌های والدین منجر به بروز این سندرم در جنین می‌گردد.
پسران و مردان مبتلا به سندروم کلاین فلتر معمولا دارای بیضه‌های کوچکی هستند که میزان کمی تستسترون ترشح می‌کنند. به طور کلی سطح ترشح هورمون مردانه نسبت هورمون های زنانه در بدن آنها کمتر از حد طبیعی است.
تستسترون، هورمونی است که ترشح آن رشد جنسی مردانه را پیش از تولد و نیز هنگام بلوغ تعیین می‌کند. در صورتی که اقدامی برای درمان صورت نگیرد، کمبود تستسترون می‌تواند باعث تاخیر بلوغ یا بلوغ ناکافی، بزرگی سینه، کاهش توده عضلانی، کاهش تراکم استخوان و کاهش مقدار موی صورت و بدن شود. در نتیجه بیضه‌های کوچک و کاهش تولید هورمون، مردان مبتلا عقیم هستند. البته به لطف پیشرفت تکنولوژی و افزایش دانش متخصصان، احتمال زادآوری در این افراد بیشتر شده است.
نتیجه تست کروماتین مبتلایان به سندرم کلاین فلتر مانند نتایج تست زنان گزارش می‌شود. پستان‌های بزرگ، نداشتن صدای بم و مردانه، میل جنسی پایین، آتروفی و کوچک بودن بیضه‌ها، مسدود شدن مجاری منی ساز، نازایی (عقیمی)، کف پای صاف، انحنای انگشتان کوچک دست، همجوشی ناهنجار بعضی استخوان‌های بازو، داشتن علائم هر دو جنس، میکروسفالی (کوچکی سر در ۴۰ درصد موارد)، قد نسبتا بلند ولی خمیده، وزن کم در هنگام تولد (کمتر از دو ونیم کیلوگرم) اشاره کرد. البته با کمک دارو می‌توان از بسیاری از نشانه‌های ذکر شده جلوگیری کرد. پیشرفت‌های اخیر تکنولوژی نیز امروزه امیدی تازه برای مبتلایان برای بهبود ناتوانی زادآوری آنان ایجاد کرده است.
بر حسب اینکه جهش ژنتیکی در تمام سلول‌های مبتلا رخ داده و یا در برخی از آنها (حالتی که به آن موزائیسم میگویند)، انواع سندرم و شدت علائم متفاوت بوده و در موارد خفیف حتی تفاوت چندانی با افراد عادی ندارند و می‌توانند به راحتی در زمینه‌های اجتماعی موفق عمل کنند و همین می‌تواند دلیلی برای حکم پزشکی قانونی برای عدم اجازه سقط این نوع جنین‌ها باشد. این افراد فقط در هنگام بلوغ و زمان ظهور صفات ثانویه جنسی به بیماری خود آگاه می‌شوند و بر این اساس آگاهی و آموزش‌های قبلی خانواده برای کمک به آشفتگی‌های نوجوان ضروری است.
البته حالات نادرتری از این بیماری نیز وجود دارد که به صورت (xxxy:48 ) و یا حتی (xxxxy:49) دیده می‌شود. در این نوع موارد علائم شدیدتر، کم توانی ذهنی عمیق‌تر است و احتمال وجود اعضای تناسلی هر دو جنس در فرد بیشتر می‌گردد. بهره هوشی (IQ) 25 درصد مبتلایان به این سندرم در حد کم توانی ذهنی سطحی و خفیف است. کم توانی ذهنی در این بیماران از همان ماه‌های اولیه زندگی، خود را نشان می‌دهد؛ تا حدی که برخی از این افراد به دلیل اشکال در روابط اجتماعی و جنسی، دچار ناراحتی‌های روانی مانند اختلالات شخصیت، عقده حقارت، بزهکاری و اعتیاد می‌شوند.
جهش‌ها به تغییراتی در توالی کروموزوم‌ها گفته می‌شود که به طور طبیعی باعث گوناگونی موجودات و تفاوت‌های فردی می‌گردد. اما بعضی از انواع آن نیز منجر به پدید آمدن اختلالات ژنتیکی می‌شود. عوامل مختلفی باعث بروز جهش‌های ژنتیکی می‌گردد که از جمله آنها می‌توان به افزایش سن والدین به خصوص مادر، آلودگی هوا، قرارگیری در معرض اشعه‌های مضر، گازهای خطرناک، سبک زندگی نامناسب و… اشاره کرد.
به طور کلی دو نوع کروموزوم جنسی در انسان وجود دارد و هر انسان به طور طبیعی یک جفت از این کروموزوم را از والدین خود ارث می‌برد. کرموزوم‌های والدین در هنگام لقاح و تشکیل جنین تقسیم شده و به طور طبیعی از هر والد تنها یکی از کروموزوم‌ها به جنین انتقال می‌یابد. کروموزوم‌های انتقالی مادر (xx) همواره x هستند. اما در مورد پدران (xy)، در صورتی کروموزوم x از پدر انتقال یابد، جنین دختر و در صورتی که کروموزوم y منتقل شود، جنین پسر تشکیل می‌گردد.
مردانی که به سندروم کلاین فلتر مبتلا هستند به دلیل عدم تقسیم صحیح کروموزوم‌ها، شکل کروموزومی آنها به‌جای xy، به صورت xxy در آمده است که باعث نشان دادن علائم زنانه بیشتری در آنان می‌گردد.
برای تشخیص| سندرم کلاین فلتر از آزمایش‌های کاریوتیپ، شمارش تعداد اسپرم، آزمایش‌های هورمونی و در مورد مادران باردار از آزمایش آمینوسنتزیس استفاده می‌شود.
از جمله ویژگی‌های اصلی سندرم کلاین فلتر نشانه‌ها و علائم جسمانی زنانه و کمبود تظاهرات صفات مردانه در نتیجه کمبود ترشح هورمون تستوسترون در این مردان است. راهکار پیشنهادی متخصصان، تزریق مقدارهای مشخصی از هورمون تستوسترون به بدن بیماران می‌باشد. شروع استفاده از این نوع درمان در آغاز دوره بلوغ می‌تواند مشکلات این افراد را به شدت کم کند.
نتایج استفاده از این روش درمانی بر روی پسر بچه‌های مبتلا به سندروم کلاین فلتر نشان داده است که تزریق هورمون ذکر شده این امکان را می‌دهد تا تغییرات بدنی آنها در زمان بلوغ و نوجوانی مانند افراد طبیعی رخ دهد.
البته مهم‌ترین نکته‌ای که در مورد این راهکار درمانی وجود دارد این است که تزریق هورمون باید با احتیاط و زیر نظر پزشک متخصص صورت بگیرد چرا که گزارشاتی نشان داده که در بیماران مبتلا به سرطان پروستات، تزریق تستوسترون می‌تواند موجب تشدید سرطان گردد. البته باید توجه شود که خود این روش نقشی در ایجاد سرطان ایفا نمی‌کند.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودک می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02166419012 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: سندرم کلاین فلتر