ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال کدام ورزش‌ها می‌باشند؟ ورزش کردن از اقدامات موثر برای درمان کودکان بیش فعال است و در واقع یک امر ضروری برای آنها می‌باشد. کودکان بیش فعال با ورزش کردن، می‌توانند انرژی خود را تخلیه کنند و بر روی حرکات‌شان کنترل بیشتری داشته باشند. همینطور ورزش کردن سبب کاهش استرس و افزایش انگیزه در آنها می‌شود. برای کودکان بیش فعال در جهت تعدیل انتقال دهنده‌های عصبی، استفاده از داروهای محرک همچون ریتالین تجویز می‌شود اما لازم است بدانید که ورزش کردن به راحتی می‌تواند جایگزین درمان دارویی باشد. در ادامه قصد داریم به ورزش‌های مناسب برای کودکان بیش فعال بپردازیم.
منبع: ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال
همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، ورزش کردن در کودکان بیش فعال اثراتی مشابه با درمان دارویی دارد که در ادامه آنها را آورده‌ایم. قبل از آگاهی از ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال حتما درباره فواید آن بخوانید.
همینطور لازم است اشاره کنیم که ورزش کردن سبب افزایش اثربخشی داروهای بیش فعالی نیز می‌گردد. با آگاهی از ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال روند بهبودی آن ها را سرعت ببخشید.
ورزش‌های متنوعی وجود دارد که کودکان بیش فعال می‌توانند به آن بپردازند؛ اما برخی از ورزش‌ها برای کودکان بیش فعال مناسب‌تر است. در ادامه به رایج ترین ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال اشاره کرده‌ایم.
اغلب کودکان به ورزش فوتبال علاقه‌مند هستند که بازی کردن آن می‌تواند سبب تقویت سیستم ایمنی بدن، پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مختلف، تقویت کارکرد قلب و عروق و … شود. خوشبختانه فوتبال از جمله ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال است.
جالب است بدانید افرادی که روزانه فوتبال بازی می‌کنند، افرادی شاد و پرانرژی هستند. این ورزش از بالا رفتن فشار و قند خون نیز جلوگیری می‌کند و سبب حفظ سلامت جسمانی بدن می‌گردد.
شنا کردن از دیگر ورزش‌های مناسب برای کودکان بیش فعال است. شنا کردن سبب تقویت اندام‌ها و همینطور عضلات بدن می‌شود و در جهت حفظ استخوان بندی کودکان موثر است.
همینطور شنا کردن سبب بهبود تنفس، افزایش حجم ریه‌ها، منظم کردن الگوی خواب، افزایش اعتماد به نفس، تقویت حس استقلال و … نیز می‌شود.
لازم است اشاره کنیم محققان بر این عقیده هستند که ورزش شنا علائم بیش فعالی را نیز در کودکان مبتلا به این اختلال کاهش می‌دهد. اگر فرزند شما از شنا کردن و آب می‌ترسد، سعی کنید با دریافت مشاوره روانشناسی و استفاده از راهکارهای موثر همچون غلبه بر ترس با آب تنی در زیر دوش به او کمک کنید تا بر ترس خود غلبه کند.
جودو سبب افزایش آمادگی جسمانی فرد می‌گردد و افزایش انعطاف پذیری و قدرت بدنی را به دنبال دارد. همینطور مقاومت دستگاه قلبی و عروقی در کودکانی که ورزش جودو انجام می‌دهند، افزایش پیدا می‌کند. بنابراین جودو جزو ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال است.
انجام ورزش جودو به صورت منظم و روزانه، سبب افزایش قدرت تمرکز و حافطه در کودکان بیش فعال می‌گردد و در واقع آنها می‌توانند راحت‌تر از گذشته فعالیت‌های روازنه خود را انجام دهند. از دیگر مزیت‌های ورزش جودو این است که به ورزشکاران آموزش داده می‌شود تا به واسطه تمرین ذهنی بر فشارها و مشکلات زندگی غلبه کنند. بنابراین کودکان بیش فعال می‌توانند با انجام ورزش جودو در کودکی به درمان بیش فعالی خود کمک کنند و یاد بگیرند در بزرگسالی بهتر زندگی کنند.
از دیگر ورزش‌های مناسب برای کودکان بیش فعال که کمک می‌کنند کنترل بیشتری بر روی کارها و انرژی خود داشته باشند، کاراته است. کودکان بیش فعال با ورزش کاراته خودکنترلی و خود تنظیمی را می‌آموزند؛ به این معنی که آنها باید در ابتدای حرکت‌ها، به استاد خود تعظیم کنند و سپس برای مدتی بی‌حرکت بمانند و با تمرکز به حرکات خود ادامه دهند. همین موضوع به معنای افزایش خودتنظیمی در کودکان بیش فعال است.
در صورتی که کودکان بیش فعال به ورزش کاراته علاقه‌مند باشند و آن را ادامه دهند، شما به وضوح می‌توانید اثرات آن را بر روی کودک خود مشاهده کنید؛ چراکه کاراته ضمن اینکه به کودکان اعتماد به نفس می‌دهد، تمرکز کردن را نیز به آنها می‌آموزد.
از سویی دیگر در ورزش کاراته فرد باید با نفر دوم به تمرین بپردازد و یاد بگیرد بدون آسیب زدن به طرف مقابل حرکات خود را اجرا کند. همین موضوع به مرور سبب می‌شود که کودکان بیش فعال پرخاشگری کمتری نسبت به گذشته داشته باشد.
ورزش ژیمناستیک از جمله ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال است که با افزایش انعطاف‌پذیری و سرعت عمل در کودکان همراه می‌باشد. و آنها را به انسان های چابک‌تری تبدیل می‌کند. تنها نکته‌ای که وجود دارد این است که ژیمناستیک در سنین کمتر از 9 سال سبب کوتاه ماندن قد می‌شود، چراکه به محل‌های رشد استخوانی فشار وارد کند. جالب است بدانید این ورزش در کودکان با سنین 9 سال به بعد نتیجه عکس دارد و سبب افزایش قد می‌گردد.
تمامی ورزش‌های هوازی همچون ایروبیک، می‌تواند سبب سوزاندن انرژی‌های اضافی در کودکان بیش فعال شود و اثرات مثبتی را بر روی آنها بگذارد. ایروبیک از جمله ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال است که سبب کارکرد بهتر مغز و بهبود تمرکز ذهنی در کودکان مبتلا به بیش فعالی می‌گردد.
آیا ورزش های تیمی برای کودکان بیش فعال مناسب هستند؟
از مزیت‌های ورزش‌های تیمی این است که روحیه همکاری و همدلی را در کودکان تقویت می‌کند و به تدریج سبب اجتماعی‌تر شدن آنها می‌شود، اما برای کودکان بیش فعال چندان مناسب نیست.
بهترین ورزش‌ها برای کودکان بیش فعال ورزش‌هایی است که آنها بتوانند طی آن تمرکز کنند. در ورزش‌های تیمی مربی نمی‌تواند بر روی یک شخص تمرکز داشته باشد، به همین دلیل برای کودکان بیش فعال چندان توصیه نمی‌شود.
لازم است پیرامون ورزش فوتبال که پیش‌تر اشاره کردیم برای کودکان بیش فعال مناسب است به این نکته اشاره کنیم که این ورزش به دلیل داشتن زمان استراحت کم و حرکت دائم بازیکنان، ضمن تیمی بودن ورزش، برای کودکان بیش فعال مناسب است.
برخی ورزش‌ها همچون وزنه برداری، بولینگ، بیسبال و … به دلیل اینکه از ورزش‌های کم‌تحرک می‌باشند، برای کودکان بیش فعال چندان مناسب نیستند. پس ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال شامل ورزش هایی است که دارای تحرک هستند.
شما عزیزان می‌توانید برای اینکه به مسیر کودکتان جهت دهید و با انتخاب ورزش مناسب به او کمک کند تا در درمان بیش فعالی خود قدم بردارد، از مشاوره کودک نی نی مایند استفاده کنید.
برای این کودکان توصیه می‌شود که هر روز هفته به مدت حداقل یک ساعت به صورت مرتب ورزش نمایند. حتی اگر به پیاده روی علاقه دارد او را به پارک نزدیک محل تان ببرید. این گونه انرژی او تا حد زیادی تخلیه می‌شود.
ما در این مقاله انواع ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال را نام بردیم. و گفتیم که بهتر است در ورزش های گروهی و یا آن هایی که تحرک کمی دارند فعالیت نورزد. ورزش های هوازی بسیار موثر هستند. اما شما باید به علاقه فرزندتان نیز توجه کنید. وادار کردن او به انجام ورزشی او را سرکش تر خواهد کرد. اگر در این باره با مشکلی مواجه شده اید حتما با شماره های درج شده جهت دریافت خدمات مشاوره کودک تماس بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه ورزش های مناسب برای کودکان بیش فعال می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی یا حضوری از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آیا ورزش کردن به تنهایی می‌تواند سبب بهبودی کودکان بیش فعال شود؟
ورزش و یا بازی کردن می‌تواند به عنوان بخشی از روند درمان کودکان بیش فعال باشد؛ در کنار این موضوع نحوه برخورد والدین بسیار اهمیت دارد. بنابراین در صورتی که احساس می‌کنید در این زمینه نیازمند راهنمایی‌های بیشتری می‌باشید، می‌توانید از مشاوره تخصصی مرکز ذهن نو بهره ببرید.
کودکان بیش فعال باید روزانه چقدر ورزش کند؟
توصیه می‌شود کودکان بیش فعال روزانه و به طور منظم روزی یک ساعت ورزش کنند.
ورزش های مناسب کودکان بیش فعال کدامند؟
فوتبال ، شنا، جودو، ژیمناستیک، کاراته و…
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
تاثیر مواد شیمیایی در بارداری چیست؟ بسیاری از خانم ها به واسطه شغل یا شرایطی ممکن است از موادی مثل چسب، تینر، جرم گیر، وایتکس و دیگر مواد شوینده در بارداری استفاده کنند. مواد شوینده به دلیل داشتن مواد شیمیایی در ترکیب خود، می‌تواند خطراتی را برای سلامتی مادر و جنین در پی داشته باشد و احتمال بروز برخی ناهنجاری‌های مادرزادی را افزایش دهد.
از سویی دیگر نیز نمی‌توان بهداشت و پاکیزگی را نادیده گرفت. بنابراین آنچه که اهمیت دارد این است که بانوان باردار از مواد تمیزکننده به درستی استفاده کنند و یا برای انجام تمیزکاری‌های منزل از اطرافیان و همسر خود کمک بگیرند.
منبع: تاثیر مواد شیمیایی در بارداری
تاثیر مواد شیمیایی در بارداری
زنان باردار باید همانند دیگر زمان‌ها سعی می‌کنند مسئولیت‌های خود را انجام دهند و به عبارتی نمی‌توان آنها را از هر کاری منع کرد و درخواست استراحت مطلق از آنها داشت. چراکه ضمن اینکه انجام کارهای خانه بخشی از مسئولیت‌های بانوان است؛ می‌تواند زنان باردار را از مشغولیت‌های ذهنی که دارند نیز دور کند. فقط نکته‌ای که بانوان باردار در حین انجام کارهای خانه باید به آن توجه داشته باشند، این است که دقت بیشتری در انتخاب مواد شوینده داشته باشند.
در جواب تاثیر مواد شیمیایی در بارداری چیست می‌توان گفت اغلب شوینده‌هایی که در تمیزکاری خانه از آنها استفاده می‌شود، دارای گازهای سمی هستند که سلامتی مادر باردار و جنین را تهدید می‌کنند. به همین دلیل پزشکان استفاده از جرم گیر، گازپاک‌کن، لوله بازکن، کف‌شوی، خوشبوکننده هوا، الکل و … را در دوران باردار غیرایمن می‌دانند.
از خطرناک‌ترین اقداماتی که زنان باردار می‌توانند انجام دهند، ترکیب دو ماده شوینده همچون وایتکس و جوهر لیمو می‌باشد. چراکه در اثر ترکیب این دو ماده گازی آزاد می‌شود که خیلی خطرناک است و دارای عوارض جبران ناپذیری برای مادر و جنین می‌باشد.
بنابراین توصیه می‌شود در دوران بارداری از مواد شوینده شیمیایی استفاده نکنید تا دچار عوارض آن نشوید. حتی اگر همسرتان برای تمیز کاری خانه از مواد شوینده استفاده می‌کند بهتر است شما در آن محل نباشید و در هوای سالم نفس بکشید.
همانطور که اشاره کردیم قرار گرفتن مادر باردار در برابر مواد شیمیایی، دارای عوارض بسیاری برای سلامتی او و فرزندش می‌باشد. در ادامه به عوارض قرار گرفتن مادر باردار در معرض مواد شیمایی پرداخته‌ایم.
اگر مادر در معرض مواد شیمیایی قرار بگیرد، گازهای سمی از طریق تنفس وارد ریه‌های او می‌شود. تورم و التهاب ریوی مادر در تنفس و اکسیژن رسانی به جنین نیز اختلال ایجاد می‌کند. کمبود اکسیژن برای جنین بسیار خطر آفرین است و می‌تواند عوارض جبران ناپذیری را در پی داشته باشد.
در توضیحی ساده‌تر وقتی مادر از مواد شوینده استفاده می‌کند، گاز حاصل از مواد شیمیایی وارد ریه‌های او می‌شود. ممکن است در اثر ورود این گازهای سمی به ریه مادر، لحظاتی اکسیژن به او نرسد. با کم شدن اکسیژن در خون مادر، جنین نیز اکسیژن کافی دریافت نخواهد کرد.
در صورتی که اکسیژن کافی به جنین نرسد، رشد سلول‌های مغز جنین دچار مشکل می‌شود و می‌تواند تاثیرات منفی بر روی رشد ذهن و هوش او داشته باشد.
زمانی که بانوان باردار از مواد شوینده استفاده می‌کنند بخار حاصل از آنها وارد ریه‌هایشان می‌شود. بخار حاصل از مواد شوینده سبب درگیر شدن مخاط و مسیرهای تنفسی‌شان می‌گردد.
در چنین حالتی ممکن است مادر باردار علائمی همچون حالت تهوع، تنگی نفس، سرفه و … را تجربه کند. علائم جدی ناشی از مسمومیت با گاز مواد شوینده شامل خلط گلو، ناراحتی‌ها و التهاب ریوی و تب و لرز می‌باشد.
بنابراین از تاثیر مواد شیمیایی در بارداری همچون جرم گیر می‌توان به ایجاد حالتی مشابه به آسم در مادران باردار اشاره کرد.
برخی از شوینده‌ها همچون مایع ظرفشویی، مشکلات تنفسی را ایجاد نمی‌کند اما دارای تاثیرات منفی بر روی پوست مادران باردار می‌باشد.
پوست دست همواره در برابر آسیب ناشی از مواد شوینده قرار دارد اما از آنجایی که پوست طی دوران بارداری حساس‌تر و آسیب‌پذیرتر می‌شود، بیش از گذشته احتمال دارد در اثر قرار گرفتن در برابر مواد شوینده دچار آسیب شود. بنابراین توصیه می‌شود برای استفاده از مواد شوینده حتما از دستکش استفاده کنید.
توضیحاتی ارائه کردیم مبنی بر اینکه بهتر است بانوان باردار برای جلوگیری از بروز عوارض ناشی از مواد شیمایی موجود در مواد شوینده از آنها استفاده نکنند. دلیل این موضوع این است که تقریبا تمامی مواد شوینده دارای ترکیباتی می‌باشند که برای سلامتی مادر و جنین خطرناک هستند. در ادامه به مهم‌ترین مواد شیمیایی موجود در این مواد شوینده اشاره کرده‌ایم:
تریکلوزان در محصولات پاک کننده‌ای وجود دارد که دارای خاصیت آنتی باکتریال است. توصیه می‌شود در زمان خرید شوینده‌های خانگی و صابون‌ها در نظر داشته باشید که حاوی این ترکیب نباشد چراکه استشمام آن به وسیله مادر سبب می‌شود که در یکی از غددهای درون ریز اختلال ایجاد شده و بر روی رشد جسمی کودک تاثیرات منفی داشته باشد.
برای بهبود بوی تمامی پاک کننده‌ها و اسپری‌ها از ترکیبی به نام فتالات استفاده می‌شود. استشمام این ماده شیمیایی توسط مادر سبب تداخل هورمون‌های بدن می‌گردد و بر اساس تحقیقات صورت گرفته شده می‌تواند نقایصی را در دستگاه تناسلی کودک ایجاد کند.
می‌توان گفت تمام محصولات شوینده دارای پارابن هستند. هر چند ورود پارابن به بدن تقریبا کم خطر می‌باشد اما پس از ورود رفتاری مشابه با هورمون استروژن دارد و بهتر است در زمان بارداری استفاده نشود.
به منظور افزایش پاک کنندگی در تمیز کننده‌های شیشه و اجاق‌گازها در آنها از ترکیبی به نام گلیکول اترها استفاده می‌گردد. این ماده شیمایی ضمن اینکه دارای تاثیرات منفی بر روی باروری انسان است، دارای تاثیرات سوء بر روی رشد شناختی جنین نیز می‌باشد.
برخی مواد شوینده که به صورت اسپری مورد استفاده قرار می‌گیرند، بیشتر مواد شیمیایی را وارد هوا می‌کنند. از مضرات این نوع از مواد شوینده این است که ذرات معلق از طریق هوا جابه‌جا می‌شوند و حتی اگر شما در اتاق دیگری باشید به شما می‌رسند و وارد دستگاه تنفسی‌تان می‌گردند. توصیه می‌شود استفاده از مواد شوینده که استفاده از آن به صورت اسپری کردن است را به حداقل برسانید.
اگر با وجود آگاهی از تاثیر مواد شیمیایی در بارداری می‌خواهید پاکیزگی و نظافت خانه را در دوران بارداری نیز رعایت کنید، می‌توانید به جای استفاده از مواد شوینده که دارای تاثیرات منفی برای شما و جنین‌تان می‌باشد از راهکارهای زیر استفاده کنید:
نکته بسیار مهمی که لازم است در ارتباط با تاثیر مواد شیمیایی در بارداری اشاره کنیم این است که هیچ گاه دو ماده شوینده را با یکدیگر ترکیب نکنید و اگر ملزم به استفاده از مواد شوینده حاوی مواد شیمایی می‌باشید آنها را رقیق کنید.
اگر از آن دسته خانم هایی هستید که برای تمیزی از مواد شوینده بسیار قوی استفاده می‌کنند؛ بهتر است در دوران بارداری کمی از این حساسیت های خود بکاهید. سلامت شما و جنین تان بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد. پس از انواع مواد شیمیایی و شوینده دوری کنید.
به خصوص آن هایی که دارای ترکیبات صنعتی هستند. و اگر شغل شما ایجاب می‌کرد که از این دست مواد استفاده کنید، توصیه می کنیم در دوران بارداری تا حد امکان شرایط شغلی تان را عوض کنید. برای مثال از صاحب کار خود بخواهید که در این بازه به شما بخش های دیگر را محول کند.
طبق مطالعات مختلف تاثیر مواد شیمیایی در بارداری بر روی جنین نمایان می شود. شما بعد از زایمان و حتی گاه در سال های بعد متوجه آثار آن خواهید شد. تاثیر مواد شیمیایی در بارداری به قدری خطرناک و مهم است که متخصص برخی از آن ها را ممنوع کرده‌اند.
برای دریافت مشاوره در زمینه تاثیر مواد شیمیایی در بارداری می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن ثابت با شماره 9099070354 جهت ارتباط با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
تنگی نفس در بارداری از جمله علائم شایع است. با اینکه این وضعیت معمولا طبیعی است، اما ممکن است تنگی نفس شما نشان دهنده وجود یک مشکل باشد. برای مثال، بیماری هایی مانند آسم، کم خونی می توانند موجب تنگی نفس در دوران بارداری بشوند. در این مقاله توضیح می دهیم که چرا تنگی نفس در دوران بارداری اتفاق می افتد و چه کاری می توانید در مورد آن انجام دهید. اگر در این زمینه مساله ای وجود دارد، حتما از خدمات مشاوره بارداری استفاده نمایید.
منبع: تنگی نفس در بارداری | علت و درمان نفس تنگی بارداری
تنگی نفس اغلب در اوایل بارداری به دلیل افزایش سطح هورمون، و همچنین نیاز به اکسیژن بیشتر رخ می دهد. البته در اواخر بارداری با رشد جنین، این تنگی نفس می تواند بیشتر شود. چرا که کودک باعث فشار بر روی دیافراگم و ریه ها می شود. حتی اگر کودک شما به اندازه ای بزرگ نباشد که به ریه هایتان فشار وارد کند، ممکن است تنگی نفس را تجربه کنید.
تقریبا در هفته های آخر بارداری، جنین در حال رشد رحم را به دیافراگم فشار می دهد و در همین حین ریه های شما نیز فشرده می شوند. همه این ها باعث می شود که شما نتوانید با هر نفسی که می کشید، هوا وارد بدن خود کنید. اما این بدان معنا نیست که اکسیژن کمتری دریافت می کنید. در همین زمان که ظرفیت ریه شما به دلیل محدودیت فیزیکی رحم کاهش می یابد، در مغز شما مرکز تنفسی توسط هورمون پروستوژن تحریک می شود تا شما مجبور شوید نفس های آهسته تر بکشید. ( پروستوژن در دوران بارداری ترشح می شود)
ممکن است زمانی که کودک به عمق لگن می رود تا برای تولد آماده شود، تنگی نفس کمتری را تجربه کنید. به این خاطر که میزان فشار روی دیافراگم و ریه ها کمتر می شود.
تنگی نفس در بارداری چیزی است که برای اکثر زنان باردار اتفاق می افتد. اما مواردی وجود دارد که اگر آن ها را رعایت کنید، می توانید سختی این وضعیت را به حداقل برسانید و راحت تر از قبل نفس بکشید. در ادامه برخی از مهم ترین آن ها را شرح داده ایم.
کودکان درونگرا رفتار و خصوصیات متفاوتی دارند که اگر والدین نتوانند رفتار مناسب با این ویژگی‌ها را درک کنند، حتما در روند تربیتی فرزندشان دچار سختی‌های زیادی خواهند شد.در اغلب موارد والدین از همان دوران طفولیت متوجه تفاوت‌های شخصیتی فرزندانشان می‌شوند، اما ممکن است متدهای یکسانی را در ارتباط با هر کدام از آنها در نظر بگیرند. در حالی که هر کودکی با شخصیت منحصر به فرد خودش نیاز به رفتاری متفاوت دارد. بنابراین والدین علاوه بر حفظ تعادل و عدالت لازم است متوجه این تفاوت‌ها باشند و در هر سن متناسب با آن پاسخ دهند.
منبع: کودکان درونگرا | خصوصیات کودک درون گرا
بهتر است کودکان را به گل‌ها تشبیه کنیم. برخی از کودکان با توجه به تیپ شخصیتی‌ای که دارند مانند قاصدک هستند. یعنی می‌توانند با هر محیطی وفق پیدا کنند. برخی کودکان دیگر تیپ شخصیتی‌ای دارند که آن را به گل ارکیده تشبیه می‌کنیم. گل ارکیده به روی محل رشد خود حساس است. کودکان مشابه گل ارکیده معمولا از کودکان مشابه قاصدک بهتر عمل می‌کنند. این عملکرد بهتر در حیطه تحصیلی و روابط بین فردی آنها نمایان می‌شود.
کودکان درونگرا برای اینکه قوای درونی خود را تجدید کنند تمایل دارند تا تنها باشند. رفتار این کودکان معمولا موجب نگرانی پدر و مادر در مورد سلامت آنها می‌شود. کودکان درونگرا دیر جوش هستند، آنها گروه دوستی محدودی دارند و در کودکی هم نهایتا با دو تا سه نفر همزمان بازی می‌کنند. این کودکان با خواندن و گوش دادن بهتر یاد می‌گیرند (برخلاف کودکان برونگرا که باید در فعالیت‌های کلاسی شرکت کنند تا بهتر یاد بگیرند).
در ظاهر درونگرا بودن و خجالتی بودن شبیه به هم هستند. اما وقتی به عمق هر کدام نگاه کنیم می‌بینیم دو موضوع متفاوت هست. درونگراها از تنها بودن لذت می‌برند. آنها وقتی زمان زیادی با دیگران می‌گذرانند از نظر احساسی خسته می‌شود. اما افراد خجالتی تمایلی به تنها بودن ندارند، از تنها بودن لذتی نمی‌برند اما از برقراری ارتباط با دیگران احساس وحشت می‌کنند.
به این مثال توجه کنید. فرض می‌کنیم دو کودک درون کلاس حضور دارند. یکی از آنها درونگرا و دیگری خجالتی است. آن‌کودک درونگرا دوست دارد در کلاس بماند و به مطالعه کتاب بپردازد. او فکر می‌کند گذراندن وقت با دیگر بچه‌ها استرس زا است. در مقابل کودک خجالتی دوست دارد وارد جمع بشود اما چون از جمع می‌ترسد ترجیح می‌دهد در کلاس باقی بماند. کودک‌خجالتی از تنهایی‌اش ناراحت و درمانده است.
به بچه‌های خجالتی در جهت بیرون آمدن از دیوارهای امن‌شان می‌توان کمک کرد. اما کسی که درونگرا باشد و این ویژگی بخشی از وجودش باشد را نمی‌توان تغییر داد. درونگرایی یک بخش از وجود یک فرد و شخصیت اوست. درست مانند رنگ و و چشم که قابل تغییر نیستند، درونگرایی نیز قابل تغییر نیست و در نهاد فرد جا افتاده است.
درونگراها خجالتی نیستند. در واقع بسیاری از آنها توانایی اجتماعی عالی‌ای دارند. با این وجود فرد درونگرا بعد از داشتن ارتباط زیاد با دیگران احساس خستگی می‌کند. او نیاز دارد مدتی را در لاک خود باشد تا باتری احساسی‌اش شارژ بشود.
درست است که خجالتی بودن درمان می‌شود اما اگر تلاش کنید فرد درونگرا را به فردی برونگرا تبدیل کنید مشکلاتی در عزت نفس او به وجود می‌آورید. درونگراها می‌توانند راه‌های کنار آمدن با موقعیت‌های اجتماعی گوناگون را بیاموزند، اما برای همیشه درونگرا می‌مانند.
اولین چیزی که در ارتباط با کودکان درونگرا باید بدانیم این است که این ویژگی بیماری نیست که قابل درمان باشد. درونگرا بودن یک تیپ شخصیتی است که از بدو تولد در فرد شکل می‌گیرد. در نتیجه کودک درونگرای شما به کمک نیاز ندارد. اما برای اینکه خیال‌تان از صحت روانی کودکتان آسوده باشد می‌توانید نکاتی را رعایت کنید.
بهترین کاری که در حق فرزند خود می‌توانید بکنید این است که بدانید درونگرایی یک صفت شخصیتی عادی است. این موضوع را بپذیرید که کودک شما شخصیت اجتماعی فعالی ندارد. قرار نیست خانه شما همیشه پر از مهمان‌های رنگارنگ باشد. باید درک کنید که کودک شما دوستان نزدیک محدودی دارد. اگر این ویژگی‌های او را بپذیرید کمتر او را به انجام کاری که دوست ندارد مجبور می‌کنید.
اگر بعد از یک مهمانی جشن تولد، کودکتان خواست که تنها باشد از درخواست او تعجب نکنید. همچنین اگر شما از یک مهمانی به مهمانی دیگر بروید باعث می‌شود کودک تان دچار استرس شود. بزرگ کردن کودکی که این ویژگی رفتاری را دارد کمی سخت است. به خصوص برای والدینی که برون گرا باشند. اما لازم است بدانید که تنها چیزی که آنها نیاز دارند درک و عشق از سوی والدینشان است.
تا به این جا متوجه شدیم که کودکان درونگرا مشکل خاصی ندارند. بلکه شخصیت آن ها به نحوی است که برخورد منحصر به فردی را می‌طلبد. البته درونگرایی شباهت زیادی با اختلالاتی مثل اوتیسم دارد. بنابراین با مشاهده نشانه ها باید به متخصص مراجعه کنید. متخصص کودک با بررسی های مختلف سلامت کودک را بررسی می‌کند. کودکان درونگرا مانند سایر گروه های سنی خود از سلامت کامل برخوردارند. اما اگر فرزندتان نیاز به آموزش ویژه داشته باشد، در طی این ارزیابی ها مشخص خواهد شد.
در صورتی که توانایی برقراری ارتباط با کودک درونگرای خود را ندارید و یا در مورد آموزش او دچار مشکل شده اید، حتما برای دریافت خدمات مشاوره کودک اقدام کنید. برای این کار کافی است با شماره های درج شده تماس بگیرید.
برای دریافت مشاوره در زمینه کودکان درونگرا می‌توانید در هر ساعت از روز از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
آنها را به صحبت کردن، به حضور در اجتماع، به گفتن مسائل شخصی، به داشتن یک برنامه فشرده و غیره مجبور نکنید. بدانید که این ویژگی آنها یک تیپ شخصیتی عادی است و بیماری نیست که جای نگرانی داشته باشد.
سوالی دارید؟ با ما تماس بگیرید
تماس با برترین مشاوران از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور از 8 صبح الی 12 شب حتی ایام تعطیل
سراسر کشور :9099070354
جهت مشاوره تلفنی با موبایل و رزرو وقت حضوری
تاثیر سیگار بر جنین در دوران بارداری دارای پیامدهای منفی زیادی است و می‌تواند خطراتی را برای سلامتی نوزاد در ابتدای تولد به دنبال داشته باشد. دود سیگار مواد شیمیایی خطرناکی همچون مونوکسید کربن، نیکوتین، قطران و چهارهزار مواد شیمیایی مضر دیگر تولید می‌شوند. که سبب به خطر افتادن سلامتی مادر و جنین می‌گردند.
به طور کلی مادران باردار برای اینکه بتوانند نوزاد سالمی را به دنیا آورند، باید مراقبت‌های قبل از بارداری داشته باشند که یکی از آنها ترک سیگار و یا هرگونه مواد مخدر دیگر است. در صورتی که مادر باردار سیگار را ترک نکند در طی دوران حاملگی، سلامتی خود و فرزندش را به خطر می‌اندازد. درادامه به تاثیرات منفی سیگار و خطرات تهدید کننده آن می‌پردازیم.
منبع: تاثیر سیگار بر جنین در دوران بارداری
خانم‌هایی که سیگاری هستند باید قبل از اقدام به بارداری، استعمال هر گونه دخانیات را کنار بگذارند و یا حداقل از تاثیر سیگار بر جنین شان اطلاعات کافی کسب کنند. چرا که ممکن است مصرف سیگار خود مانعی برای بارداری باشد. به طور کلی میزان ناباروری در افراد سیگاری دو برابر بیشتر از افراد غیرسیگاری است. تاثیر سیگار بر جنین در دوران بارداری باعث سقط جنین خواهد شد.
مصرف تاثیر سیگار بر جنین در دوران بارداری مخصوصا سه ماه اول برداری، جنین را به طور جدی به خطر می‌اندازد. و قبل از بارداری، ترک سیگار الویت دارد. لازم است بدانید حتی قرار گیری در معرض دود سیگار به اندازه اعتیاد به سیگار در بارداری خطرناک است و برای جنین مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد. از سویی دیگر دود سیگار از عوامل سرطان‌زا در انسان شناخته می‌شود.
همانطور که اشاره کردیم تاثیر سیگار بر جنین در دوران بارداری، دارای تاثیرات منفی بر روی مادر و جنین می‌باشد. در ادامه قصد داریم به تاثیرات منفی سیگار بر جنین در دوران بارداری بپردازیم.