برای دریافت مشاوره در زمینه مراقبت از نوزادان دوقلو می توانید از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: مراقبت از نوزادان دوقلو | نوزادان در چه زمینه‌هایی نیاز به مراقبت دارند
آموزش سندرم داون برای والدینی که کودکان مبتلا به سندرم داون دارند، بسار حائز اهمیت است. کودکان سندرم داونی با مشکلات زیادی از قبیل اختلال قلبی-عروقی، اختلال یادگیری، ناهنجاری فک و صورت و ظاهری متفاوت با کودکان عادی به دنیا می‌آیند. آموزش سندرم داون باید با توجه به نظر روانشناس و آموزش های لازم برای کودکان باشد. بازی های مخصوص سندرم داون به آنها برای کسب مهارت ها بسیار کمک می‌کند. والدین نیز نقش بسیار مهمی در تربیت و آموزش کودکان مبتلا به سندرم داون دارند. برای کمک از متخصصان بر مشاوره تلفنی کودک کلیک کنید.
منبع: آموزش سندرم داون | آموزش ، بازی و نگهداری از کودکان سندرم داون
نوزادانی که با سندرم داون متولد می‌شوند یک کروموزوم اضافه دارند. این کروموزوم اضافه بر اساس جهش ژنی به وجود می‌آید که آنها را از نظر ظاهری، جسمانی و رفتاری از دیگر افراد متمایز می‌کند. این سندرم درمان قطعی ندارند و یکی از دلایل بروز سندرم داون، ژنتیک است (برای آشنایی با سیار بیماری های ژنتیکی در کودکان کلیک کنید). در ادامه برخی از علائم و نشانه های سندرم داون را آورده‌ایم.
برای اطلاعات بیشتر درمورد علائم و نشانه های سندرم داون کلیک کنید.
کودکانی که سندرم داون دارند در زمینه های رشد جسمی، رشد ذهنی و رشد حرکتی (حرکات ظریف و حرکات درشت) تاخیر دارند. برای به تعادل رسیدن در این زمینه ها و جبران تاخیر آنها نیاز به آموزش است.
آموزش جسمی و حرکتی سندرم داون از 4 ماهگی مناسب است. کودکان مبتلا به سندرم داون از ضعف عمومی بالایی برخوردارند. کودکان مبتلا به سندرم داون هنگام نشستن، ایستادن، راه رفتن، دویدن، استفاده از دست ها و انگشتان دچار مشکل هستند.
کودکان مبتلا به سندرم داون از لحاظ درکی و ذهنی با همسالان خود متفاوت هستند. به همین دلیل به آموزش های قبل از مدرسه نیازمند هستند. زمان مناسب برای این آموزش از 7 ماهگی آغاز می‌شود. با آموزش مستقیم یا از طریق بازی در زمینه رشد درکی و ذهنی به کودکان کمک می‌شود.
برای آشنایی کامل با کودکان استثنایی کلیک کنید.
بازی با کودکان سندرم داون نوعی درمان است که به بهبود عملکرد ذهنی و جسمی آنها کمک کننده است. در ادامه به بازی هایی که برای کودکان سندرم داون اشاره کرده ایم.
یکی از تکنیک های آموزش سندرم داون، نقاشی کردن است. نقاشی، فعالیتی لذت بخش و سرگرم کننده است و مهارت های اشاره شده زیر را افزایش می‌دهد.
بازی هایی مانند: شمردن، دسته بندی و لمس اشیای واقعی برای این کودکان مفید است. کودکان سندرم داون با شمردن سکه یا مهره، لمس شی واقعی مهارت های زیاد را آموزش می‌بیند.
برای بازی با عروسک برای این کودکان بهتر است که عروسک هایی شبیه به خودشان (عروسک های سندرم داون) تهیه کنید. بازی با این نوع از عروسک ها به آنها در شناسایی خودشان بیشتر کمک می‌کند. عروسک بازی مهارت های زیر را افزایش می‌دهد.
با آواز و شعر خواندن، کلمات جدید را به کودک آموزش دهید. یادگیری با شعر و آهنگ برای کودکان خسته کننده و حوصله سر بر نیست. برای آموزش سندرم داون او را به شعر خواندن تشویق کنید. شعر و آواز، مفاهیم جدید را افزایش و آموزش کلمات جدید را تقویت می‌کند.
توپ به هر اندازه ای برای بازی و آموزش سندرم داون کمک کننده است. بازی با توپ سبب دویدن، ایستادن، پریدن و پرت کردن توپ می‌شود. توپ بازی مهارت های زیر را افزایش می‌دهد.
بازی های زیر کمک بزرگی به نقش پذیری و رشد اجتماعی کودک مبتلا به سندرم داون دارند. این بازی ها سبب آموزش مهارت ها و مفاهیم راحت تر در کودک می‌شود. بازی های نقش پذیری برای کودکان 2 تا 4 سال مفید هستند.
برای آموزش سندرم داون و افزایش مهارت ها، پازل بسیار کمک کننده است. برای انتخاب پازل از مدل های ساده استفاده کنید تا او را سردرگم نکند. کودکانی که سندرم داون دارند از تمرکز بسیار پایینی برخوردارند. بازی با پازل به کودکان سندرم داون توانایی حل مساله را آموزش می‌دهد و تمرکز و دقت او را بالا می‌برد.
بازی‌های گروهی (دوچرخه سواری، فوتبال، طناب کشی) که متشکل از کودکان دارای سندرم داون هستند، به رشد مهارت های اجتماعی این کودکان کمک می‌کند. در بازی های گروهی حس همکاری و کمک به یکدیگر سبب کسب مهارت های زیر می‌شود.
یکی از مهمترین کارهایی که والدین برای نگهداری از کودک مبتلا به سندرم داون انجام می‌دهند، مطالعه و آموزش لازم است. برای نگهداری از کودکان مبتلا به سندرم داون، والدین باید مراحل زیر را در نظر بگیردند تا در نگهداری از سندرم داون با مشکل روبرو نشوند. برای اطلاع از نوع درمان سندرم داون کلیک کنید.
افرادی را از قبیل اطرافیان درجه 1 یا پرستار برای کمک به خود در نظر بگیرید. از آنها بخواهید چند ساعتی را برای کمک به شما همراهی کنند تا بتوانید به کارهای روزمره، استراحت، مطالعه و … بپردازید. زمانی که شما به استراحت می‌پردازید، با کیفیت بیشتری به کودک خود رسیدگی می‌کنید.
والدین برای اطلاع از نگهداری و راهکارها بهتر است تا با والدینی که دارای فرزند مبتلا به سندرم داون هستند ارتباط برقرار کنند. با این ارتباط نکاتی را آموزش می‌بینید و چیزهایی که در انتظارتان است را پیش بینی می‌کنید.
دیگران و اطرافیان دوست دارند به شما کمک کنند اما راه و روش آن را بلد نیستند. استفاده از جمله های ساده مانند ” همزمان با نگهداری کارهای منزل بسیار دشوار است” به دیگرانی راهی برای کمک را باز می‌کنید.
اگر از سمت اطرافیانتان کمک زیاد است، لیستی تهیه کنید و آماده داشته باشید تا زمانی که کسی خواست به شما کمک کند لیست را به او تحویل دهید.
زمان هایی که در طول روز وقت خالی دارید به خودتان رسیدگی کنید، با دوستانتان وقت بگذرانید و فعالیت هایی که علاقه دارید را انجام دهید.
شما تا زمانی که سلامت نباشید توان مراقبت از کودک مبتلا به سندرم داون را نخواهید داشت. ورزش، رژیم غذایی مناسب، استراحت و خواب مناسب به شما در کیفیت مراقبت کودک، کمک خواهد کرد.
برای نگهداری و آموزش سندرم داون کمک از روانشناس بسیار حائز اهمیت است. روانشناس به شما در روند بهبود و کیفیت نگهداری از کودک مبتلا به سندرم داون کمک کننده است. برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
با توجه به مطالعه مقاله با آموزش، بازی و نگهداری سندرم داون آشنا شده اید. والدینی که کودک مبتلا به این سندرم دارند، برای آموزش از روانشناس و برای نگهداری از دیگران کمک بگیرند. نگهداری از این کودکان دشوار است و والدین نیز به استراحت نیاز دارند. بهترین راه کمک و مشورت از روانشناس است. مرکز مشاوره نی نی مایند به صورت تلفنی و حضوری به شما عزیزان خدمات ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه آموزش سندرم داون می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: آموزش سندرم داون | آموزش ، بازی و نگهداری از کودکان سندرم داون
مراحل رشد جنین زیبا، پیچیده و معجزه آسا است. خانوم هایی که باردار می‌شوند علاقه زیادی دارند تا از مراحل‌رشد جنین خود آگاه باشند. مراحل رشد جنین یکی از بزرگترین معجزات موجود در زندگی موجودات است. جنسیت جنین از ابتدای لقاح مشخص است. اما تنها با روش های خاص قابل سنجش هستند. در ادامه هفته به هفته مراحل رشد جنین را شرح داده ایم. در صورت وجود هر گونه سوال از خدمات مشاوره بارداری استفاده نمایید.
منبع: مراحل رشد جنین | رشد جنین هفته به هفته از لقاح تا تولد
مراحل رشد جنین بسیار شگفت انگیز است. خانم ها پس از اینکه علائم بارداری را احساس می‌کنند به دنبال اطلاعات درباره نحوه رشد جنین هستند. مراحل‌رشد جنین مرحله به مرحله جذاب است. در ادامه تمامی مراحل رشد جنین را شرح داده ایم. برای آشنایی با بایدها و نبایدهای دوران بارداری کلیک کنید.
طی هفته اول و دوم که آماده شدن جنین است، مادر باردار نیست! تعجب نکنید. دو هفته پس از شروع آخرین قاعدگی آغاز می‌شود. متخصصین برای تاریخ زایمان 40 هفته از شروع آخرین زمان قاعدگی را حساب می‌کنند. در واقع قاعدگی بخشی از حاملگی بوده است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سه ماه اول بارداری کلیک کنید.
زمانی که اسپرم وارد تخمک می‌شود، لقاح شکل می‌گیرد. اگر بیش از 1 تخمک آزاد و بارور شود، یا اگر تخمک بارور به 2 نیمه تقسیم شود، چند زیگوت خواهید داشت. زیگوت ها حاوی ژنتیک و 46 کروموزوم (23 کروموزوم از مادر و 23 کروموزوم از پدر) هستند. در زمان باروری و لقاح، ژنتیک و جنسیت جنین کاملا مشخص شده است. پس از 3 روز لقاح، تخمک به تعداد سلول های بیشتری تقسیم می‌شود و از طریق لوله فالوپ به رحم منتقل می‌شود و به دیواره رحم متصل می‌شود. و در نهایت محل تغذیه جنین، یعنی جفت شروع به رشد می‌کند.
جنین در هفته چهارم بارداری به اندازه یک دانه بلور نمک که به وزن 0/11 گرم و طول 1 میلی متر خواهد بود. در این هفته توپ سلولی (بلاستوسیت) که در حال تقسیم می‌باشد در دیواره رحم ساکن می‌شود، که به این فرایند القا گفته می‌شود. لایه بیرونی به تشکیل جنین و تغذیه جنین در دوران بارداری کمک می‌کند.
جنین در این هفته به اندازه دانه کنجد 0/19 گرمی و طول 2 تا 4 میلی متری خواهد بود. در این هفته میزان هورمون HCG به سرعت بالا می‌رود. و استروژن و پروژسترون بیشتری تولید می‌شود. افزایش سطح این هورمون ها قاعدگی را متوقف و به رشد جنین کمک می‌کند. حال جنین از 3 لایه تشکیل شده است.
در هفته ششم بارداری، جنین به اندازه عدس با وزن 0/28 گردم و طول 5 تا 8 میلی متر است. بدن نوزاد به شکل C در می‌آید. رشد جنین در این مرحله به سرعت اتفاق می‌افتد. 4 هفته پس از تشکیل نطفه، لوله عصبی محل تشکیل مغز و نخاع که در امتداد کمر جنین قرار دارد بسته می‌شود. قلب و سایر اندام ها به تدریج شروع به تپیدن می‌کند. در این هفته برامدگی هایی که به تدریج تبدیل به زانو خواهدشد نمایان می‌شود.
در هفته هفتم بارداری، جنین به اندازه یک نخود با وزن نیم گرم و طول 1 سانتی متر است. در این هفته مغز و صورت جنین در حال رشد است. قسمت های اولیه شبکیه و تو رفتگی های بینی نمایان می‌شود. برآمدگی های تحتانی تبدیل به پا شده است و برامدگی های زانو در هفته ششم، تبدیل به زانو شده است.
در هفته هشتم بارداری، جنین به اندازه یک فندق 1 گرمی با طول 1.5 سانتی متری است. انگشتان دست، برامدگی های گوش، لب بالا، بینی و چشم مشخص است. گردن و بدن صاف شده است.
در هفته نهم بارداری، جنین به اندازه گیلاس 2 گرمی با طول 2 سانتی متری است. در این هفته دستان نوزاد رشد، پلک، انگشتان پا و آرنج او تشکیل می‌شود. سر نوزاد بزرگ شده اما چانه شکل نگرفته است.
در هفته دهم بارداری، جنین به اندازه شاه توت 4 گرمی با طول 3 سانتی متری است. در این هفته سر نوزاد گرد می‌شود. بند ناف مشخص است. انگشتان دست و پا دراز تر می‌شود و پلک و گوش بیرونی رشد می‌کند. حال جنین توانایی خم کردن آرنج خود را دارد.
در هفته یازدهم بارداری، جنین به اندازه خرما 8 گرمی با طول 4 سانتی متری از سر تا انتهای نشیمنگاه است. در این هفته سر نوزاد نیمی از اندازه او را تشکیل می‌دهد. و بدن در حال رشد است تا به این میزان برسد. صورت پهن، چشم و پلک در جای خود و گوش پایین تر از سر قرار دارد. برامدگی های محل دندان نمایان می‌شود. تا آخر هفته یازدهم، اندام تناسلی بیرونی تشکیل می‌شود.
در هفته دوازدهم بارداری، جنین به اندازه لیموترش 15 گرمی با طول 6 سانتی متری از سر تا انتهای نشیمنگاه است. خطر سقط جنین در این هفته کاهش می‌یابد. ناخن های دست نوزاد و صورت او رشد می‌کند. و روده ها داخل شکم قرار دارند.
در هفته سیزدهم بارداری، جنین به اندازه گردو 23 تا 25 گرمی با طول 7 تا 8 سانتی متری از سر تا انتهای نشیمنگاه است. در این هفته جنین ادرار خود را در اطراف مایع آمنیوتیک را رها می‌کند و بخشی از مایع این ماده را قورت می‌دهد. استخوان داخل اسکلت، استخوان های دراز و استخوان جمجمه مستحکم می‌شود. پوست جنین نازک و شفاف است اما زود شروع به ضخیم شدن می‌شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه سه ماه دوم بارداری کلیک کنید.
در هفته چهاردهم بارداری، جنین به اندازه آلوی زرد 43 تا 45 گرمی با طول 8 تا 9 سانتی متری از سر تا انتهای نشیمنگاه است. در این هفته گلبول های قرمز در طحال رشد می‌کند و گردن نوزاد بیشتر شکل می‌گیرد. جنسیت جنین در این هفته مشخص می‌شود.
در هفته پانزدهم بارداری، جنین به اندازع شلیل 75 گرمی با طول 9 تا 10 سانتی متری از سر تا انتهای نشیمنگاه است. در این هفته رشد استخوان به راحتی در سونوگرافی قابل مشاهده است و موی سر جنین در حال شکل گیری می‌باشد.
در هفته شانزدهم بارداری، جنین به اندازه هلو 100 گرمی با طول 12 سانتی متری از سر تا انتهای نشیمنگاه است. در این هفته سر کودک صاف می‌شود. گوش ها به محل اصلی نزدیک و پوست نوزاد ضخیم می‌شود. کم کم حرکات اندام جنین در سونوگرافی قابل تشخیص است و چشم ها حرکت می‌کنند.
در هفته هفدهم بارداری، جنین به اندازه گلابی 150 گرمی با طول 14 سانتی متر از سر تا انتهای نشیمنگاه است. فعالیت نوزاد در کیسه آمنیوتیک افزایش می‌یابد و حدود 100 پاینت خون در قلب پمپاژ می‌شود. ناخن های پا جنین نیز شروع به رشد می‌کند.
در هفته هجدهم بارداری، جنین به اندازه سیب 200 گرمی با طول 15 سانتی متری از سر تا انتهای نشیمنگاه است. گوش ها در دو طرف سر جا می‌گیرد، چشم ها به سمت جلو حرکت می‌کند و سیستم گوارش فعال می‌شود. در این هفتعه نوزاد کم کم صداها را می‌شنود.
در هفته نوزدهم بارداری، جنین به اندازه فلفل دلمه ای 250 گرمی با طول 17 سانتی متری از سر تا انتهای نشیمنگاه است. در این هفته روند رشد کند می‌شود و بدن پوشش چرب و شبیه به پنیر می‌گیرد. رحم و مجرای واژن جنین دختر در این هفته شکل می‌گیرد.
در هفته بیستم بارداری، جنین به اندازه موز 310 گرمی با طول 26 سانتی متری از سر تا انتهای نشیمنگاه است. در این هفته می‌توانید حرکات جنین را احساس کنید. جنین دائم در حال خواب و بیدار است و در اثر محرک سر و صدا بیدار می‌شود.
در هفته بیست و یکم بارداری، جنین به اندازه هویج 360 گرمی با طول 27 سانتی متری از سر تا پاشنه است. در این هفته بدن نوزاد پوشیده از جنین است و رفلکس مکیدن باعث می‌شود که جنین شضت دست خود را شروع به مکیدن کند.
در هفته بیست و دوم بارداری، جنین به اندازه میوه به 450 گرمی با طول 28 سانتی متری از سر تا پاشنه است. مو و ابرو جنین قابل رویت است. چربی قهوه ای که محل تولید گرما است نیز تشکیل می‌شود. و بیضه ها در جنین پسر به پایین حرکت می‌کند.
در هفته بیست و سوم بارداری، جنین به اندازه انبه 550 گرمی با طول 28 سانتی متری است. حرکات سریع چشم، شیارهای کف دست و پا و آثار اثر انگشتان دست و پا نمایان می‌شود. سکسکه کند نیز آغاز می‌شود.
در هفته بیست و چهارم بارداری، جنین به اندازه کاهوپیچ 600 گرمی با طول 30 سانتی متری است. پوست نوزاد با رنگ نیمه شفاف قرمز یا صورتی چین می‌خورد.
در هفته بیست و پنجم بارداری، جنین به اندازه گریپ فروت 690 گرمی با طول 34 سانتی متری است. جنین با شنیدن صدا تکان می‌خورد. خواب کودک همراه با حرکات سریع چشم است.
در هفته بیست و ششم بارداری، جنین به اندازه خوشه ذرت 760 گرمی با طول 36 سانتی متری است. در این هفته شش های جنین روکنش گر تولید می‌کند. این ماده به کیسه هوا اجازه باد شدن می‌دهد. و از چسبیدن آنها هنگام تنفس جلوگیری می‌کند.
در هفته بیست و هفتم بارداری، جنین به اندازه گرمک 875 گرمی با طول 36 سانتی متری است. در این هفته سیستم عصبی جنین رشد می‌کند و پوست نرم تر به نظر می‌رسد.
در هفته بیست و هشتم بارداری، جنین به اندازه نارگیل 1 کیلو گرمی با طول 37.5 سانتی متری است. در این هفته مژه ها شکل می‌گیرد و پلک نیمه باز می‌شود.
در هفته بیست و نهم بارداری، جنین به اندازه کلم قرمز 1 کیلو و 150 گرمی با طول 38 سانتی متری است. در این هفته جنین لگد می‌زند و خود را کش و قوس می‌دهد. هم چنین می‌تواند حرکات چنگ زدن را انجام دهد.
در هفته سی ام بارداری، جنین به اندازه بادمجان 1 کیلو و 400 گرمی با طول 40 سانتی متری است. در این هفته سر جنین کاملا پر از مو شده است. و گلبول های قرمز خون در مغز استخوان شکل می‌گیرد.
در هفته سی و یکم بارداری، جنین به اندازه گل کلم 1 کیلو و 600 گرمی با طول 42 سانتی متری است. در این هفته اساسی ترین رشد های جنین انجام شده و حالا زمان افزایش وزن است.
در هفته سی و دوم بارداری، جنین به اندازه کلم پیچ 1 کیلو و 800 گرمی با طول 43 سانتی متری است. در این هفته ناخن های پا جنین قابل مشاهده است. و لایه ای از موهای کرک جنین می‌ریزد.
در هفته سی و سوم بارداری، جنین به اندازه آناناس 2 کیلویی با وزن 44 سانتی متری است. در این هفته استخوان ها سفت می‌شوند و جمجمه هنوز نرم و انعطاف پذیر است. و اندازه مردمک های جنین در واکنش به نور تغییر می‌کند.
در هفته سی و چهارم بارداری، جنین به اندازه طالبی 2 کیلو و 400 گرمی با طول 46 سانتی متری است. در این هفته ناخن های دست جنین به نوک دست خواهد رسید.
در هفته سی و پنجم بارداری، جنین به اندازه بوته کرفس 2 کیلو و 700 گرمی با طول 47 سانتی متری است. در این هفته اعضای بدن جنین حالت تپلی پیدا می‌کند. و پوست او هموار و نرم می‌شود.
در هفته سی و ششم بارداری، جنین به اندازه کلم بروکلی 2 کیلو و 800 گرمی با طول 48 سانتی متری است. در این هفته بدن جنین کل کیسه آمنیوتیک را پر می‌کند و شما کش و قوس، غلتیدن و تکان خوردن جنین را احساس می‌کنید.
در هفته سی و هفتم بارداری، جنین به اندازه کاهو رسمی 3 کیلوگرمی با طول 49 سانتی متری است. در این هفته سر جنین به منظور آمادگی برای زایمان به سمت لگن حرکت می‌کند.
در هفته سی و هشتم بارداری، جنین به اندازه خربزه 3 کیلو و 200 گرمی با طول 50 سانتی متری است. در این هفته ناخن های پا جنین به نوک انگشتان پا می‌رسد و اکثر موهای کرکی جنین از بین رفته است.
در هفته سی و نهم بارداری، جنین به اندازه کدو حلوایی 3 کیلو و 400 گرمی با طول 51 سانتی متری است. در این هفته بیضه جنین پسر به سمت کیسه بیضه پایین آمده است و قفسه سینه جنین برآمده می‌شود. و همچنین به تمام قسمت های بدن چربی اضافه می‌شود.
در هفته چهلم بارداری، جنین به اندازه هندوانه 3 کیلو و 500 گرمی با طول 51 سانتی متری است. اما وزن و قد نوزاد بستگی به رشد او دارد و در همه نوزادان یکسان نیست. تاریخ زایمان نیز طبق تشخیص پزشک و آمادگی مادر و نوزاد مشخص می‌شود. برای دریافت اطلاعات بیشتر در زمینه سه ماه سوم بارداری کلیک کنید.
تمامی مراحل بارداری ویژگی های خاص خود را دارند و با رژیم غذایی هایی که پزشک ارائه می‌دهد شاید جنین قد و وزن متفاوتی را داشته باشد. باید برای هر مرحله از بارداری خود آگاهی داشته باشید. مادرانی که در زمان بارداری به سلامت روانی خود اهمیت می‌دهند کمتر دچار افسردگی و بیماری های بعد از زایمان می‌شوند. برای سلامت روان خود از روانشناسان کمک بگیرید. مرکز مشاوره نی نی مایند به صورت تلفنی و حضوری به شما عزیزان خدمات ارائه می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه مراحل رشد جنین می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: مراحل رشد جنین | رشد جنین هفته به هفته از لقاح تا تولد
مشکل سندروم داون یک مشکل دائمی است و درمان قطعی برای آن وجود ندارد. از هر 700 نوزادی که متولد می‌شود، یک کودک مبتلا به سندروم داون است. این بیماری هم در دختران و هم در پسران اتفاق می‌افتد. سندرم داون زمانی اتفاق می‌افتد که کروموزوم‌ها دچار مشکل شده باشند. این اشکال به طور مکرر اتفاق می‌افتد و رشد فیزیکی و طبیعی نوزاد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این افراد به جای 46 کروموزوم دارای 47 کروموزوم هستند. این کروموزوم اضافه ،کروموزوم شماره 21 است. به همین دلیل به این بیماری تریزومی 21 نیز گفته می‌شود. در صورتی که فرزند مبتلا به سندرم‌داون دارید، بهتر است حداقل یکبار از خدمات مشاوره کودک استفاده نمایید.
منبع: سندروم داون (Down Syndrome) | علائم ، انواع و طول عمر بیماران داون
سندروم داون از نام یک پزشک انگلیسی به نام جان لانگدان داون گرفته شده که برای اولین بار آن را درسال 1866 توصیف کرد. نوزادانی که با سندروم داون متولد می‌شوند، یک کروموزوم اضافه دارند.که همین یک کروموزوم اضافه آنها را از نظر روانی و فیزیکی تحت تأثیر قرار می‌دهد. سندروم‌داون حتمأ یک بیماری ارثی نیست و از والدین در هر گروه سنی متولد می‌شوند. اغلب فرزندان اول دچار سندروم‌داون هستند. با وجود اینکه درمان قطعی ندارد اما پزشکان اطلاعات بیشتری درمورد آن نسبت به قبل کسب کرده‌اند.
برای آشنایی با نحوه برخورد با کودکان استثنایی کلیک کنید.
سندروم‌داون دارای علایمی است که اغلب در همه بیماران مشاهده می‌شود. این علائم شامل تأخیر در رشد، مشکلات قلبی و عروقی، مشکل در یادگیری، ناهنجاری‌های فک و صورت، مشکلات اجتماعی، مشکلات حافظه است. علائم ظاهری سندروم شامل وجود یک خط عرضی در کف دست به جای دوتا، چین‌های کنار صورت و بینی، بینی‌های پهن و صاف و سر بالا، چشم‌های بادامی، گوش‌های کوچک‌تر از اندازه نرمال و پایین‌تر، کوتاهی قد در کودکی و بزرگسالی، سر کوچک، مفاصل شل و گردن کوتاه است.
افراد مبتلا به سندروم‌داون اغلب قدرت شنوایی یکی یا هر دو گوش خود را از دست می‌دهند. دلیل آن در بسیاری از موارد جمع شدن مایعات در مسیر شنوایی است.
اغلب افراد مبتلا به این سندروم دارای مشکلات چشمی هستند و از قدرت بینایی ضعیف‌تری برخوردارند.
قلب بسیاری از این افراد شکل متفاوتی با افراد عادی دارد. در نتیجه عملکرد طبیعی ندارد.
این افراد چون دارای سیستم ایمنی ضعیف‌تری هستند بیشتر از دیگران دچار انواع بیماری‌های عفونی می‌شوند.
همچنین کاهش حافظه با افزایش سن، اضافه وزن، بیماری‌های تیروئیدی، مشکلات پوستی، گوارش، کم خونی و فقرآهن از دیگر مشکلات و بیماری‌های افراد مبتلا به سندروم‌داون است.
دراین نوع از سندروم‌داون، هر سلول بدن به جای دو نسخه دارای سه نسخه از کروموزوم 21 است، این نوع شایع‌ترین نوع سندرم‌داون می‌باشد.
در این نوع هرسلول بدن دارای بخشی از کروموزوم 21 ویل یک کروموزوم 21 اضافی است. این کروموزوم اضافی به کروموزوم دیگری می‌چسبد. در نتیجه تعداد کروموزوم‌های سلول 46 عدد باقی می‌ماند.
این نوع بسیار نادر است. در این مدل فقط بعضی از سلول‌ها دارای کروموزوم 21 اضافی هستند. افراد مبتلا به این نوع همه علایم را نشان نمی‌دهند.
برای آشنایی با راه های جلوگیری از بروز بیماری های ژنتیکی در کودکان کلیک کنید.
امروزه آزمایش‌های متعددی برای زنان باردار انجام می‌شود. یکی از علت‌های آن تشخیص نوزاد مبتلا به سندروم‌داون است.
این سونوگرافی در هفته یازدهم تا چهاردهم بارداری انجام می‌شود. در آن میزان ضخامت پشت گردن نوزاد بررسی می‌شود. زیرا اگر جنین به این سندروم مبتلا باشد ضخامت پشت گردن او نسبت به جنین طبیعی بیشتر است.
در سه ماه اول بارداری برای مادران آزمایش خون تجویز می‌شود. به وسیله این آزمایش سلامت مادر وجنین بررسی می‌شود. در سه ماه دوم بارداری نیز آزمایش خونی به نام کواد مارکر انجام می‌شود که برای تأیید سلامت جنین است.
این آزمایش بین هفته پانزدهم تا بیستم بارداری انجام می‌شود. ممکن است سلامت جنین را به خطر بیندازد. زمانی که احتمال ابتلای جنین به سندروم داون بالاست این آزمایش انجام می‌شود.
بعد از هفته بیستم بارداری پزشک مقدار کمی از خون بندناف را برای آنالیز آزمایش می‌کند. این مقدار خون به وسیله سوزنی که به شکم مادر وارد می‌شود، برداشته می‌شود.
هنوز علت مشخصی برای ابتلا به سندرم‌داون مشخص نشده است. بیشتر موارد ابتلا به سندروم ارثی نبوده و برحسب اتفاق در هنگام لقاح اتفاق می‌افتد. از هر 100 کودک مبتلا به سندروم، یکی از آنها این مشکل را از یکی از والدین خود به ارث برده، حتی اگر هیچ کدام از والدین به این سندروم مبتلا نباشند.
احتمال تولد کودک دچار سندرم‌داون در زنانی که در سنین بالاتر اقدام به بارداری می‌کنند بیشتر است. با این وجود جالب است بدانید که بیشتر بچه‌های مبتلا به سندروم داون توسط مادران زیر 35 سال به دنیا آمده‌اند. شاید به این خاطر که زنان جوان‌تر باروری بیشتری دارند.
داشتن یک فرزند مبتلا به سندروم داون از دیگر عوامل خطر است. والدینی که یک فرزند مبتلا به سندروم‌داون دارند در معرض خطر به دنیا آوردن فرزند دیگری با سندروم داون هستند. مشاوره ژنتیک می‌تواند به آنها در جلوگیری از این اتفاق کمک کند.
یک راه درمان مشخص برای همه افراد مبتلا به سندروم داون وجود ندارد. بنابراین باید افراد در ارتباط با او دارای اطلاعات کافی باشند تا آنها بتوانند زندگی کامل‌تری را تجربه کنند.
کودکان مبتلا به سندروم داون نیازهای متفاوتی از جمله: چهار دست وپا راه رفتن، صحبت کردن، شنیدن، یادگیری مهارت‌ها و…دارند. بنابراین تیم پزشکی آنها باید کامل باشد.
بسیاری از این کودکان از مشکل بینایی و ناشنوایی رنج می‌برند. بنابراین باید به طور مرتب به متخصص گوش و حلق وبینی و چشم پزشک مراجعه کنند. تا در صورت نیاز از عینک استفاده کنند واز مشکلات شنوایی جلوگیری شود.
اغلب کودکان مبتلا به سندروم داون مشکلات قلبی عروقی دارند. در مواردی که مشکل جدی است باید جراحی شوند و گاهی نیاز به مصرف دارو دارند. برخی از این کودکان که دچار مشکل تیروئید بوده، در بسیاری موارد قابل پیشگیری است.
مشکلات تنفسی در افراد مبتلا به سندروم داون رایج است. به طوری که هنگام خواب چندین بار تنفس آنها متوقف و دوباره باز می گردد. بایستی برای تشخیص ومعاینه به متخصص مراجعه کنند. در مواردی نیازمند ماسک هستند یا دستگاه مخصوصی به آنها وصل می‌شود که تنفس طبیعی داشته باشند. مبتلایان سندروم داون سیستم ایمنی ضعیفی دارند و به طور مکرر بیمار می‌شوند. واکسیناسیون دقیق و مراقبت مرتب تا حد زیادی به درمان آنها کمک می‌کند.
برای دریافت خدمات مربوط به درمان سندرم داون کلیک کنید.
کودکان مبتلا به سندروم داون می توانند در مدارس استثنایی تحصیل کنند. در این مدارس با توجه به نیازشان به آنها آموزش داده می شود.و متخصصان گفتار درمان و نوشتار درمان وجود دارد.
کودکان دچار سندروم داون از کودکی با مشکلات متعددی مواجه هستند. اما به لطف پیشرفت های علمی درمان‌ها و راهکارهای مختلفی برای زندگی راحت‌تر این عزیزان به وجود آمده است. بنابراین به نسبت گذشته طول عمر بیماران سندرم داون افزایش یافته است. آن ها به طور متوسط بین 32 تا 35 سال عمر می‌کنند. اما در دهه های اخیر میانگین عمر آنان در برخی کشورها به 50 سالگی نیز رسیده است.
والدین کودک مبتلا به سندروم داون باید اطلاعات کافی در این زمینه داشته باشند. منابع آزاد و کتاب ها اطلاعات خوبی در اختیار آنها می‌گذارد. آنها می‌توانند با والدینی که کودک مبتلا به سندروم داون دارند در ارتباط بوده، تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و از توصیه‌های هم بهره ببرند.
به این کودکان اجازه دهید در اطراف خانه بازی کنند. صبور باشید. یک برنامه منظم داشته باشید. در رابطه با این کودکان سخت گیرانه عمل نکنید؛ بلکه نقش یک حامی برای او داشته باشید. زمانی را به کتاب خوانی و پیاده روی با او اختصاص دهید. از تصاویر، آواز خوانی و نشانه‌ها برای ارتباط بیشتر با او استفاده کنید. به جای پرداختن به مشکل کودک بیشتر از هرچیزی روی نیازهای او تمرکز کنید و همیشه با پزشک و روانشناس کودک مشورت کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه سندروم داون می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی کودک از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: سندروم داون (Down Syndrome) | علائم ، انواع و طول عمر بیماران داون
فرزندخواندگی یکی از مسائلی است که در سال‌های اخیر صحبت‌های بسیاری از آن می‌شود. شما ممکن‌است به دلیل مشکلاتی که در زمینه بارداری دارید به طور کلی از داشتن فرزند ناامیدشده و برای پذیرش فرزند از بهزیستی تلاش کنید. همچنین برخی افراد اعتقاددارند که به‌جای فرزند آوری، بهتر است کودکی را به سرپرستی قبول کنند. در این میان ترس‌ها و اضطراب‌های بسیاری نیز در این زمینه وجود دارد. برخی از زوجین نگرانند که شایدنتوانند علاقه و توجهی که باید را به فرزندخوانده خود انجام دهند. از طرفی ممکن است شما نگران وجود بیماری‌ها و یا خصوصیات اخلاقی ژنتیکی در فرزندخوانده خود باشید که نمی‌دانید در آینده از او چگونه آدمی خواهد ساخت. با هر دیدگاهی که به این موضوع نگاه می‌کنید، لازم‌است تا پیش از قبول سرپرستی یک کودک، نکاتی را راجع به این مسئله بدانید. دراین باره حتما برای دریافت مشاوره کودک کلیک کنید.
منبع: فرزندخواندگی | شرایط، دغدغه‌ها و چالش‌های کودکان فرزندخوانده
فرزندخواندگی به قبول سرپرستی کودکانی گفته‌می‌شود که تحت حمایت سازمان بهزیستی قرار داشته و سرپرست یا خانواده‌ای از آنها باقی نمانده است. شما می‌توانید با مراجعه به سایت سازمان بهزیستی کشور و یا مراکز بهزیستی در استان محل زندگی خود، از کلیه این شرایط باخبر شوید. بااین‌حال شروط مهم و اساسی برای اینکه بتوانید کودکی را به سرپرستی قبول کنید شامل موارد زیر هستند.
لازم به ذکراست که اگر برای دادگاه و سازمان بهزیستی مسلم شده‌باشد که زوجین نمی‌توانندفرزندی داشته باشند. ممکن‌است در شروط مربوط به حداقل سن و یا گذشت 5 سال از تاریخ عقد، تجدیدنظرهایی صورت بگیرد.
روند کلی به این صورت است که شما می‌بایست مدارک و تقاضای خود را در مراکز بهزیستی استان محل سکونت ثبت نمایید. در صورتی که شرایط شما از نظر کمیته رسیدگی، مورد تایید قرار بگیرد، شما در فهرست نوبت قرارگرفته و با فرارسیدن نوبت، می‌توانید برای انتخاب فرزند به شیرخوارگاه مراجعه نمایید.
پس از انتخاب فرزند و طی مراحل مشاوره، از طریق مراجع قضایی، نامه سرپرستی موقت برای شما صادر خواهد شد. در طی مدتی که کودک، برای سرپرستی موقت به شما سپرده می‌شود، فرایند مشاوره و همچنین بازرسی مددکاران بهزیستی از محل زندگی کودک ادامه خواهد داشت. درصورتی که با پایان مهلت سرپرستی موقت، شما توانسته‌باشید معیارهای لازم را کسب‌کنید، سرپرستی دائم کودک به شما سپرده خواهد شد.
در نظر داشته باشید که شما حق قبول فرزندخواندگی را صرفاً برای کودکانی خواهید داشت که پدر یا جد پدری علی‌رغم تلاش‌های سازمان بهزیستی پیدا نشده باشند و کودک هیچ ارتباطی با خانواده اصلی خود نداشته باشد.
تغییرات مهم زندگی، همواره میزانی از فشار روانی را برای فرد ایجاد خواهد کرد. حضور فرد جدید در خانواده شما یکی از این تغییرات است. با حضور کودکی که به سرپرستی قبول کرده‌اید، هم شما و هم فرزندتان مشکلاتی را تجربه خواهید کرد. برای کاهش هرچه بیشتر و تطابق سریع‌تر، به این نکات توجه داشته باشید.
هرچقدر سن فرزند شما به هنگام قبول سرپرستی، پایین‌تر باشد راحت‌تر با شرایط جدید سازگار خواهد شد. به میزانی که کودک شما، سال‌های بیشتری را در پرورشگاه گذرانده باشد، عادت کردن به شرایط خانه جدید و فراموش کردن زندگی گذشته سخت‌تر خواهد بود.
آشنایی با خانه و محل زندگی جدید و همچنین قوانین و آدابی که خانه شما دارد، موضوعی زمان‌بر است. به همین خاطر بهتر است پیش از آنکه کودک به خانه شما بیاید او را با این شرایط آشنا کنید. هنگامی‌که کودک می‌داند وارد چه خانه‌ای می‌شود و چه چیزی انتظارش را می‌کشد سازگاری بهتر اتفاق می‌افتد. برای این کار لازم نیست مجموعه‌ای از قواعد را به‌صورت فهرست‌وار به کودکتان اعلام کنید، بهتر است به‌تدریج و آرام‌آرام تا فرارسیدن موعد حضور او در خانه، برای این کار تلاش کنید.
برای مثال در جلسات دیدارتان برایش از خانه، خانواده و اقوام صحبت کنید. می‌توانید یک روز از زندگی خود را به‌صورت داستان برای کودک تعریف کنید. نشان‌دادن تصاویری از خانه، اعضای خانواده و فامیل در این راه بسیار کمک کننده خواهد بود.
کودک شما برای آشنایی با شرایط جدید وپذیرفتن آن به زمان نیاز دارد. انتظار نداشته باشید که از اولین روز او با صمیمیت و رفاقت کامل با شما ارتباط برقرار کند. این مسئله می‌توانددر موارد ساده‌ای نظیر اینکه او برای انجام کارها یا دست‌زدن به وسایل از شما اجازه بگیرد، مستقیم به چشمانتان نگاه نکند و یا شما را مادر و پدر خطاب نکند یا موضوعات پیچیده‌تری نظیر بی‌قراری و تمایل به بازگشت به محیط سابق، احساس افسردگی و اضطراب، بدرفتاری و … خود را نشان دهد. به خاطر داشته باشید که او کودک است و این شما هستید که باید شرایط را مدیریت کنید. درنتیجه سعی‌کنید بامحبت و صمیمت با او برخورد کرده و به نیازها و حرف‌هایش توجه کنید تا به‌تدریج با شرایط جدید آمیخته شود.
بامحبت و توجه بالا با کودکتان برخورد کنید. نیازهای عاطفی و احتیاج به محبت کودکتان را هرگز بی‌پاسخ نگذارید. بااین‌همه دقت داشته‌باشید که مسئولیت تربیت این کودک به شما سپرده شده است. شما نمی‌توانید همیشه بامحبت یا ترحم با او رفتار کنید، گاهی نیز لازم است که سخت‌گیری‌ها و جدیت های لازم را داشته باشید.
تا زمانی که شرایط به یک ثبات نسبی دست پیدا کند بهتر است همواره با یک مشاور در ارتباط باشید و در مورد نحوه ارتباط با کودک از نظراتش استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر حتما درباره روانشناسی کودک بخوانید.
با قبول سرپرستی یک کودک، شما احتمالاً دغدغه‌های بسیاری خواهید داشت. کودک شما نیز به همین میزان دچار برخی نگرانی‌ها خواهد شد که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.
برای درک بهتر شرایط کودکان بی سرپرست کلیک کنید.
یکی از نگرانی‌های والدین این است که کودکی که به سرپرستی قبول می‌کنند نهایتاً به لحاظ اخلاقی شبیه به خانواده اصلی باشد. این مسئله می‌تواند تا حد زیادی ناامیدکننده باشد. شما برای تربیت کودکی وقت‌داشته‌اید اما او نهایتاً شبیه به خانواده اصلی خود شده است. در پاسخ به این دغدغه در نظر داشته باشید که فرزندان زیستی شما هم، به‌طورکلی با شما برابر نیستند.
هر انسانی بر اساس تجربیات و طرز فکری که در زندگی خواهد داشت، مسیری را برای زندگی خود انتخاب خواهد کرد. بااین‌حال روانشناسان معتقدند وراثت و تربیت هردو، در کنار هم عمل می‌کنند. شما می‌توانید با آموزش اصولی که برای خانواده خودتان مطلوب است، تا حد زیادی کودکتان را باارزش‌هایی که برای خودتان مطلوب است بارآورید.
برای شناخت بیشتر در زمینه تربیت کودک کلیک کنید.
با توجه به اینکه بر اساس رویه سازمان بهزیستی کودکانی که برای فرزندخواندگی در نظر گرفته‌می‌شوند که تلاش‌ها برای پیداکردن خانواده اصلی به بن‌بست رسیده‌است، درنتیجه چندان جای نگرانی وجود ندارد. بااین‌حال توصیه اکثر روانشناسان این است که شما می‌بایست حقیقت را با فرزندتان در میان بگذارید. در این صورت حتی اگر خانواده او پیدا شوند و یا به هر طریقی با واقعیت مواجه شود، آسیب کمتری می‌بیند.
آیا می‌بایست واقعیت را با فرزندمان در میان بگذاریم؟ بهتر است او بداند ما والدین واقعیش نیستیم یا هرگز این موضوع را نفهمد؟
به‌طورکلی، پنهان‌کاری در هیچ زمینه‌ای توصیه نمی‌شود. روانشناسان کودک معتقدند، پنهان نگه‌داشتن این موضوع فشار روانی زیادی را به شما تحمیل خواهد کرد. شما در درجه اول دائماً می‌بایست مراقب خود و اطرافیان باشید که در این زمینه صحبتی نکنند و یا به هر طریق دیگری کودکتان متوجه این مسئله نشود. ثانیا شما همواره با این نگرانی مشغول هستید که اگر کودک شما واقعیت را بفهمد چه عکس‌العملی نشان خواهد داد. به همین خاطر معمولاً توصیه می‌شود که حقیقت را با کودک در میان بگذارید. بااین‌حال بیان حقیقت شرایط و ویژگی‌های خاصی دارد.
این کودکان بعد از شنیدن واقعیت فرزندخواندگی ممکن‌است غم شدیدی را نسبت به اینکه دوست‌داشتنی نبوده‌اند و خانواده واقعی، آنها را طرد کرده است تجربه کنند. این غم می‌تواندباعث ایجاد بیماری‌های روحی نظیر افسردگی شده و یا عزت‌نفس فرد را برای همیشه تحت تأثیر قرار دهند. علاوه بر کمک گرفتن از مشاور، بهتر است به این نکته توجه شود که دلایل بسیاری برای از دست دادن خانواده حقیقی وجود دارد. فقر، نبود امنیت، مرگ والدین و یا هر دلیل دیگری برای این موضوع می‌تواند وجود داشته باشد.
از طرفی طرد شدن از جانب یک نفر به این معنا نیست که ما در تمامی مراحل زندگی و از جانب همه اطرافیان طرد خواهیم شد. شما به‌عنوان سرپرستان کودک، می‌بایست با غیرمنطقی شدن و یا تک‌بعدی شدن تصور کودک در این زمینه‌ها مبارزه کنید.
برای اطلاع از نحوه دریافت سرپرستی کودکان بد سرپرست کلیک کنید.
با شنیدن خبر اینکه والدین زیستی کودک شمانیستید، کودک دچار سردرگمی هویت می‌شود. او احتمالاً به شناخت والدین حقیقی خود و آشنایی با اطلاعات هویتی نظیر شهر محل تولد، آداب و رسوم خانوادگی و…علاقه نشان می‌دهد. تا جایی که می‌توانید و از گذشته کودک می‌دانید اطلاعات را در اختیارشان قرار دهید و یا اگر مسئولین و مشاوران بهزیستی اطلاعات بیشتری دارند، اجازه دهید کودکتان با آنها گفت‌وگویی داشته باشد.
این حق طبیعی کودک است که بخواهد با حقایق زندگی خود آشنا شود. ممکن است این سوال برای همیشه در ذهن او باقی بماند و با بالاتر رفتن سن، تلاش بیشتری برای پیدا کردن والدین زیستی انجام دهد. تصمیم‌گیری در این زمینه را به عهده خود فرد بگذارید. به خاطر داشته‌باشید تلاش برای دست‌یابی به هویت به این معنانیست که کودک شما، علاقه‌اش به شما را از دست داده است.
برای دریافت مشاوره در زمینه فرزندخواندگی می‌توانید در هر ساعت از روز برای مشاوره تلفنی از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان کلینیک تخصصی نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
بله، این واقعیت که شما او را به فرزندخواندگی قبول‌کرده‌اید می‌بایست تا قبل از سنین نوجوانی به کودک گفته شود. برای بیان حقیقت به شیوه مناسب، می‌توانید با مرکز مشاوره روانشناسی نی نی مایند مشاوران تماس بگیرید و از مشاوران برجسته و متخصص در این زمینه مشورت بگیرید.
منبع: فرزندخواندگی | شرایط، دغدغه‌ها و چالش‌های کودکان فرزندخوانده
داشتن نوزادان دوقلو بسیار شیرین و لذت بخش است اما ممکن است نگه داری از آنها در ابتدا کمی نگران کننده به نظر برسد چراکه مراقبت از نوزادان دوقلو به هزینه، زمان و انرژی بیشتری نیاز دارد. این نگرانی و استرس کاملا طبیعی و قابل درک است. اما با برنامه ریزی در مراقبت از این نوزادان، می‌توانید این مسئولیت را به بهترین صورت انجام دهید. نوزادان دوقلو تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند و با شناخت این تفاوت‌ها می‌توانید بهتر به نیازهایشان پاسخ دهید. همچنین برای حفظ هویت و شخصیت جداگانه دوقلوها اصولی وجود دارد که می‌توانید از آنها آگاهی پیدا کنید. در ادامه مقاله به بررسی کامل مراقبت از نوزادان دوقلو می‌پردازیم. همچنین مشاوره کودک نیز می‌تواند به شما کمک کننده باشد.
منبع: مراقبت از نوزادان دوقلو | نوزادان در چه زمینه‌هایی نیاز به مراقبت دارند
نوزادان دوقلو نیز مانند هر دو فرد متفاوتی، نیازهای مختلفی دارند و این نیازها را به صورت‌های مختلفی نشان می‌دهند. همچنین پاسخ هر یک از آنها نیز می‌تواند نسبت به محیط و محرک‌ها متفاوت باشد. مثلا ممکن است که یکی از نوزادان با کوچک‌ترین صدایی از خواب بیدار شود ولی نوزاد دیگر در سروصدای زیاد نیز به راحتی بخوابد. یا ممکن است که یکی از نوزادان با تماس‌های ملایم مادر آرام شود ولی نوزاد دیگر به در آغوش گرفته شدن توسط مادر نیاز داشته باشد. اما به مرور که فرزندانتان را بشناسید و از تفاوت‌های آنها آگاه شوید، می‌توانید نیازهای هر یک را به بهترین نحو ممکن پاسخ دهید.
برای آگاهی بیشتر در زمینه مراقبت از نوزاد یک ماهه کلیک کنید.
ممکن است در ابتدا، برای تغذیه نوزادهای خود نگران باشید و میان تغذیه با شیر خشک و شیر مادر دچار تردید شوید. اما نگران نباشید چراکه هر میزان تقاضا بیشتر باشد، شیر بیشتری نیز در بدن تولید می‌شود. البته روش‌های شیردهی مناسب، به شما کمک زیادی می‌کند. مثلا می‌توانید از روش زیر بغل برای شیر دادن همزمان به نوزادهایتان استفاده کنید. این روش به این صورت است که هر یک از نوزادها را همزمان باهم زیر بغلتان می‌گیرید به طوری که پاهایشان پشت شما قرار بگیرد. این روش شیردهی باعث می‌شود که زمان تغذیه و خواب نوزادها با هم یکی باشد. همچنین در زمان نیز صرفه جویی می‌شود. روش دیگر این است که شیرتان را بدوشید و در زمان نیاز به فرزندانتان بدهید. با دستور پزشک می‌توانید از شیر خشک و مکمل‌های غذایی نیز برای تغذیه نوزادهایتان استفاده کنید. مراقبت از نوزادان دوقلو نیاز به توجه همه جانبه والدین دارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه راهنمای شیر دادن به نوزاد کلیک کنید.
به طور معمول، برنامه زمانی خواب دوقلوها با یکدیگر تفاوت دارد. اما می‌توان ساعت خواب آنها را باهم سازگار کرد چراکه در غیر این صورت، زمان استراحت والدین بسیار کاهش می‌یابد. برای تنظیم خواب آنها می‌توانید از دوش آب گرم استفاده کنید تا نوزادان خسته شوند و به خواب بروند. همچنین می‌توانید کمر آنها را ماساژ دهید و به آرامی در گوششان لالایی بخوانید. زمانی که نوزادان خواب آلود هستند آنها را در جایشان بگذارید تا خودشان به خواب بروند.
مراقبت از دوقلوها آن هم در ماه‌های اول، کار سختی است و شما برای انجام این کار به کمک نیاز دارید. می‌توانید از قبل با یک پرستار مطمئن صحبت کنید تا به شما کمک کند. همچنین می‌توانید از دوستان و آشنایان خود نیز بخواهید که مدتی در مراقبت از نوزادان شما را یاری کنند. به مرور که بچه‌ها بزرگ می‌شوند، می‌توانید اوضاع را در کنترل خود بگیرید. توصیه می‌شود که حداقل در سه ماه اول، تمام وقت خود را بر نوزادان‌تان بگذارید تا دلبستگی میان شما و آنها به درستی ایجاد شود. پس از آن می‌توانید کارهای دیگر خود را نیز انجام دهید.
معمولا بسیاری از والدین نگران استقلال شخصیتی فرزندان دوقلوی خود هستند. برای حفظ فردیت و استقلال دوقلوها مواردی وجود دارد که شامل موارد زیر هستند.
_آنها را با اسم صدا بزنید و از گفتن عباراتی همچون “دوقلوها” بپرهیزید.
_لباس‌های متفاوت بپوشانید و از پوشاندن لباس‌های مشابه خودداری کنید.
_در صورت امکان لباس‌ها و وسایل آنها را در کمدهای جداگانه بگذارید.
_وسایل آنها را از یکدیگر متمایز کنید. مثلا برایشان اسباب بازی‌های جداگانه بخرید.
_در جشن‌های تولد، هدایای متفاوت و جداگانه به آنها بدهید.
_به تدریج که بزرگ می‌شوند آنها را تشویق کنید که هرکدام به سمت علایق خاص خود بروند.
_از مقایسه کردن آنها با یکدیگر خودداری کنید. با رعایت این موارد شما می‌توانید مراقبت از نوزادان دوقلو خود در زمینه اصول تربیتی و فرزندپروی را به بهترین نحو داشته باشید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه آموزش تربیت کودک کلیک کنید.
برای دریافت مشاوره در زمینه مراقبت از نوزادان دوقلو می توانید از طریق شماره 02191002360 با برترین متخصصان در کلینیک تخصصی کودک نی نی مایند تماس حاصل نمایید.
منبع: مراقبت از نوزادان دوقلو | نوزادان در چه زمینه‌هایی نیاز به مراقبت دارند